Για χρόνια, οι ερευνητές προσπαθούσαν να στοχεύσουν ένα γονίδιο που ονομάζεται MYC το οποίο είναι γνωστό ότι οδηγεί στην ανάπτυξη όγκων σε πολλαπλούς τύπους καρκίνου όταν μεταλλάσσεται ή υπερβολικά εκφράζεται, αλλά η επιτυχία του στόχου αυτού αποδείχθηκε δύσκολη. Τώρα, οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Perelman του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια έχουν εντοπίσει μια νέα οδό που λειτουργεί ως συνεργάτης της MYC και μπορεί να αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα. Η οδός περιλαμβάνει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται ATF4, και όταν είναι μπλοκαρισμένη, μπορεί να προκαλέσει καρκινικά κύτταρα να παράγουν υπερβολική πρωτεΐνη και να πεθάνουν. Αυτά τα ευρήματα σε κυτταρικές σειρές και μοντέλα ποντικών θα μπορούσαν να δείχνουν το δρόμο προς μία νέα θεραπευτική προσέγγιση, καθώς υπάρχουν ήδη αναστολείς που μπορούν να μπλοκάρουν τη σύνθεση του ATF4. Το περιοδικό Nature Cell Biology δημοσίευσε τα ευρήματα,
Το MYC είναι ένα γονίδιο που ελέγχει την φυσιολογική κυτταρική ανάπτυξη, αλλά όταν μεταλλάσσεται ή ενισχύεται στον καρκίνο, ξεκινά μια αλυσιδωτή αντίδραση που βοηθά τους όγκους να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα. Ενώ επί του παρόντος δεν υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος στόχευσης, οι προηγούμενες έρευνες επικεντρώθηκαν στην παρεμπόδιση άλλων βημάτων στην αλυσίδα ως εναλλακτική λύση για την παρεμπόδιση της ανάπτυξης όγκου. Η ομάδα, με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Κουμένη, Ph.D., τον Richard Chamberlain Καθηγητή Ακτινολογικής Ογκολογίας και διευθυντή τμήματος κατεύθυνσης και ακτινοπροστασίας της Ογκολογίας Ακτινοβολίας, έχει δείξει προηγουμένως ότι σε ορισμένους όγκους ένα από αυτά τα βήματα ρυθμίζεται από μια κινάση που ονομάζεται PERK, η οποία ενεργοποιεί το ATF4. Ωστόσο, σε αυτή τη νέα μελέτη, έδειξαν ότι η παρεμπόδιση του PERK δεν σταματά πάντα τον όγκο, επειδή η MYC ελέγχει πράγματι μια δεύτερη διαδικασία που μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα ως πλεονασμός στο σύστημα. Η μελέτη αυτή αναγνώρισε αυτή τη δεύτερη κινάση, η οποία ονομάζεται GCN2.
“Αυτό που έχουμε μάθει είναι ότι πρέπει να προχωρήσουμε πιο κάτω για να εμποδίσουμε την ανάπτυξη όγκων με τέτοιο τρόπο ώστε τα καρκινικά κύτταρα να μην μπορούν εύκολα να ξεφύγουν και η μελέτη μας προσδιορίζει τον στόχο να το κάνουμε ακριβώς αυτό”, δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας αυτής της μελέτης.
Αυτή η μελέτη δείχνει ότι η εναλλακτική προσέγγιση είναι να στοχεύσει η ίδια το ATF4, δεδομένου ότι είναι το σημείο όπου συγκλίνουν και τα δύο μονοπάτια σήματος, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει λιγότερη πλεονασμός ενσωματωμένη ώστε να επιτραπεί ο καρκίνος να επιβιώσει. Τα ευρήματα δείχνουν επίσης ότι το ATF4 μετατρέπει τα γονίδια στις ανάγκες του MYC για ανάπτυξη και επίσης ελέγχει τον ρυθμό με τον οποίο τα κύτταρα παράγουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες που ονομάζονται 4E-BP. Όταν οι ερευνητές χτύπησαν το ATF4 σε κύτταρα ή ποντίκια, διαπίστωσαν ότι τα κύτταρα όγκου συνέχισαν να αναπτύσσουν τις πρωτεΐνες αυτές και τελικά πέθαναν ως αποτέλεσμα του στρες. Αυτό εμπόδισε την ανάπτυξη όγκου σε ποντίκια με λεμφώματα και καρκίνο του παχέος εντέρου. Η μελέτη αυτή διαπίστωσε επίσης ότι όταν οι όγκοι στον άνθρωπο οδηγούνται από το MYC, το ATF4 και ο πρωτεϊνικός εταίρος 4E-BP εκφράζονται επίσης υπερβολικά, γεγονός που αποδεικνύει περαιτέρω ότι τα ευρήματα αυτά μπορεί να δείχνουν μια προσέγγιση που θα μπορούσε να λειτουργήσει για τον άνθρωπο.
