Διαφωνία σχετικά με την αφαίρεση του παχέος εντέρου με καρκίνο. Η ερευνητική ομάδα εξετάζει τους παράγοντες κινδύνου και την έκβαση των ασθενών που έχουν καρκίνο του παχέος εντέρου. Περίπου το 20% τοις εκατό των ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου έχουν καρκίνο που έχει εξαπλωθεί (μεταστατικός) πέρα από το κόλον κατά την περίοδο της διάγνωσης τους. Το ήπαρ είναι η πλέον συχνή μετάσταση.
Της Μαρίας Χατζηδάκη
Η προσέγγιση για τη θεραπεία πρωτογενών όγκων εντός του κόλον και των μεταστατικών όγκων στο ήπαρ συνεχίζει να εξελίσσεται. Ωστόσο, η θεραπεία περιλαμβάνει τη χημειοθεραπεία και την χειρουργική αφαίρεση (εκτομή) και των δύο τύπων όγκου. Οι ειδικοί όμως συνεχίζουν να διαφωνούν για το αν η χειρουργική εκτομή των πρωτοπαθών όγκων και των μεταστατικών όγκων πρέπει να εκτελείται ταυτόχρονα (συγχρονισμένα) ή σε ξεχωριστές επεμβάσεις (διαδοχικά).
Στο τεύχος Αυγούστου του περιοδικού της Γαστρεντερικής Χειρουργικής οι ερευνητές της Mayo Clinic παρείχαν λεπτομερή σύγκριση των αποτελεσμάτων των ασθενών που σχετίζονται με την συγχρονισμένη εκτομή και την διαδοχική εκτομή του παχέος εντέρου και του ήπατος σε ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου σταδίου IV, εντοπίζοντας ορισμένα σημεία αναφοράς για την χειρουργική αυτή πρακτική.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς, τα αποτελέσματα της μελέτης παρέχουν ειδικά, διαδικαστικά, εθνικά κριτήρια αναφοράς για τα μετεγχειρητικά αποτελέσματα, που θα διευκολύνουν τις συγκρίσεις για τη βελτίωση της ποιότητας. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από ασθενείς από συγκεκριμένες κατηγορίες κινδύνων.
Τα συμπεράσματα της μελέτης
Μείζονες επιπλοκές από τη συγχρονισμένη εκτομή του ήπατος και του παχέος εντέρου ποικίλλουν και σχετίζονται με την έκταση της εκτομής του ήπατος που εκτελείται και το είδος της χειρουργικής επέμβασης του παχέος εντέρου. Ο κίνδυνος για πενιχρά αποτελέσματα αυξάνεται όσο αυξάνεται ο κίνδυνος της κάθε συστατικής χειρουργικής επέμβασης. Με άλλα λόγια, ανεξάρτητα από τον τύπο της χειρουργικής επέμβασης, οι ασθενείς που χρειάζονται υψηλότερου κινδύνου χειρουργικές επεμβάσεις, όπως σε μια μεγάλη εκτομή ήπατος λόγω της παρουσίας μεγαλύτερων ή πολλαπλών μεταστατικών όγκων ή σε υψηλού κινδύνου ορθοκολικές εκτομές, έχουν χειρότερη έκβαση από εκείνους που υποβλήθηκαν σε πιο μικρές χειρουργικές επεμβάσεις.
Η συγχρονισμένη εκτομή των πρωτοπαθών όγκων παχέος εντέρου και των μεταστατικών όγκων του ήπατος είναι ασφαλής και αποτελεσματική σε ασθενείς οι οποίοι χρειάζονται μόνο μικρές εκτομές στο συκώτι. «Τα ευρήματά μας δείχνουν επίσης ότι η προεγχειρητική αξιολόγηση του κινδύνου, για τους ασθενείς που χρειάζονται τόσο επέμβαση του ήπατος όσο και του παχέος εντέρου, θα μπορούσε να επιτρέψει στους χειρουργούς να προβλέψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τα αποτελέσματα των ασθενών και να βοηθήσουν στον προεγχειρητικό σχεδιασμό και την παροχή συμβουλών στους ασθενείς αυτούς» αναφέρει ο David Nagorney, MD, επικεφαλής της μελέτης και γενικός χειρουργός στη Mayo Clinic.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης τους οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια μεγάλη, πολυ-θεσμική βάση δεδομένων από την Mayo Clinic εξετάζοντας 43.408 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε εκτομές του παχέος εντέρου και του ήπατος με ορθοκολικό καρκίνο σταδίου IV. Πριν από αυτή τη μελέτη ήταν περιορισμένα τα δεδομένα της χειρουργικής έκβασης για αυτούς τους ασθενείς. «Πρωταρχικός μας στόχος ήταν να προσδιοριστεί το μέγεθος του κινδύνου από την συγχρονισμένη εκτομή, τόσο του ήπατος όσο και του παχέος εντέρου, προκειμένου να καθοριστεί ποιος συνδυασμός των λειτουργιών του παχέος εντέρου και του ήπατος ήταν πιο ασφαλής για να εκτελείται ταυτόχρονα,» λέει ο Δρ. Nagorney. Επίσης, οι ερευνητές από την Mayo αξιολόγησαν το είδος και την τοποθεσία της εκτομής του παχέος εντέρου.