Μία ένωση αποτελεσματική στην θανάτωση ανθεκτικών σε χημειοθεραπεία κυττάρων εκκίνησης γλοιοβλαστώματος (GICs) έχει ταυτοποιηθεί, αυξάνοντας τις ελπίδες για την παραγωγή φαρμάκων ικανών να εξαλείψουν ανθεκτικούς όγκους με χαμηλή τοξικότητα. Παρά τις μακροχρόνιες και σοβαρές προσπάθειες για ανάπτυξη νέων φαρμάκων, η πρόγνωση των περισσότερων ασθενών με γλοιοβλάστωμα που υποβάλλονται σε χημειοθεραπείες και ραδιοθεραπείες παραμένει κακή. Το γλοιοβλάστωμα, ένα κακόηθες γλοίωμα, έχει διάμεση περίοδο επιβίωσης περίπου 15 μηνών. Ένας από τους λόγους είναι η έλλειψη μεθόδων για την εξάλειψη των καρκινικών βλαστοκυττάρων ή των κυττάρων που εκκινούν από γλοιοβλάστωμα (GICs), τα οποία αποδεικνύουν ογκογονικότητα (ικανότητα σχηματισμού όγκων) και αντοχή σε χημειοθεραπείες και ραδιοθεραπείες.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Neuro-Oncology, η συνεργατική ερευνητική ομάδα μεταξύ του Πανεπιστημίου Hokkaido, της FUJIFILM Corporation και του Εθνικού Ινστιτούτου Προηγμένων Βιομηχανικών Επιστημών και Τεχνολογίας (AIST) καλλιέργησε με επιτυχία ανθρώπινα GICs ανθεκτικά στη θεμοζολομίδη (TMZ), ένα πρότυπο φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία γλοιοβλάστωμα. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας τη βιβλιοθήκη ένωσης Fujifilm, διεξήγαγαν μια διαλογή φαρμάκων υψηλής απόδοσης για να αναγνωρίσουν μια ένωση που μπορεί να σκοτώσει ειδικά ή να προκαλέσει βλάβη σε GICs, όχι κανονικά κύτταρα όπως νευρικά βλαστοκύτταρα και αστροκύτταρα. Η αποτελεσματικότητα των υποψήφιων ενώσεων εξετάστηκε χρησιμοποιώντας κυτταροτοξικές δραστικότητες, εκφράσεις διαφόρων κυτταρικών δεικτών και δραστικότητες καταστολής όγκων ως δείκτες.
Η ένωση 10580 ταυτοποιήθηκε με επιτυχία ότι είναι ικανή να σκοτώνει ή να προκαλεί ζημιές σε GIC. Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι η ένωση ανέστειλε τη δράση της διυδροοροτικής αφυδρογονάσης (DHODH), ενός βασικού ενζύμου για σύνθεση πυριμιδίνης που βρίσκεται στην εσωτερική μεμβράνη των μιτοχονδρίων.
Εξετάζοντας την αποτελεσματικότητα της ένωσης, ανακαλύφθηκε επίσης ότι η ένωση μείωσε την έκφραση των παραγόντων βλαστικών κυττάρων σε GICs, εξαλείφοντας ένα μέρος του μοριακού μηχανισμού της. Επιπλέον, η ένωση χορηγήθηκε από το στόμα στους ποντικούς που φέρουν όγκους, γεγονός που επιβεβαίωσε την ισχυρή αντικαρκινική αποτελεσματικότητά της. Τα ποντίκια δεν έδειξαν ορατή τοξικότητα, υποδηλώνοντας ότι η ένωση είναι μη τοξική σε φυσιολογικά κύτταρα.
