Οι επιστήμονες στο MDC έχουν ανακαλύψει βλαστοκύτταρα υπεύθυνα για την πιο κοινή μορφή καρκίνου των νεφρών. Η ομάδα του Walter Birchmeier έχει βρει έναν τρόπο να εμποδίσει την ανάπτυξη αυτών των όγκων σε τρία μοντέλα της ασθένειας. Δεν είναι όλα τα καρκινικά κύτταρα ίσα. Οι όγκοι περιέχουν ισχυρά καρκινικά βλαστοκύτταρα που παράγουν μεταστάσεις και μπορούν να αναγεννήσουν την ασθένεια εάν ξεφύγουν από μια θεραπεία. Αυτό τους καθιστά ζωτικούς στόχους για τις θεραπείες, αν οι επιστήμονες μπορούν να τα απομονώσουν και να διερευνήσουν τις αδυναμίες τους.
Το εργαστήριο του καθηγητή Walter Birchmeier στο Κέντρο Max Molecular Medicine της Helmholtz Association (MDC), σε συνεργασία με το Τμήμα Ουρολογίας του Charite, ανακάλυψε τώρα καρκινικά βλαστοκύτταρα υπεύθυνα για την πιο κοινή μορφή καρκίνου του νεφρού: κυτταρικού καρκινώματος ή ccRCC. Σε μια συνεργασία στο Βερολίνο, οι επιστήμονες βρήκαν μια αδυναμία. Τα κύτταρα εξαρτώνται από δύο κρίσιμα βιοχημικά σήματα. Ο αποκλεισμός τους εμποδίζει την ανάπτυξη όγκων σε διάφορα εργαστηριακά μοντέλα της νόσου, γεγονός που υποδηλώνει μια πολλά υποσχόμενη νέα προσέγγιση για τη θεραπεία των ασθενών. Η μελέτη εμφανίζεται στο τρέχον τεύχος της Nature Communications και περιλαμβάνει συγγραφείς από το MDC, το Τμήμα Ουρολογίας του Charite Berlin, το Ινστιτούτο Υγείας του Βερολίνου (BIH), τη Μονάδα Ελέγχου του Ινστιτούτου Leibniz FMP, την εταιρεία EPO και άλλους εταίρους.
Δύο βιοχημικές αδυναμίες
Ο προσδιορισμός των καρκινικών βλαστικών κυττάρων του ccRCC ήταν κρίσιμος για το έργο. Ο Δρ Annika Fendler, ένας μεταδιδακτορικός στην ομάδα του Birchmeier και μέλος του Τμήματος Ουρολογίας Charite, ήταν ο πρώτος συγγραφέας στην εφημερίδα. Προσδιόρισε τρεις πρωτεΐνες στις επιφάνειες των κυττάρων που τους επέτρεψαν την επισήμανση και την απομόνωση. Αυτό επέτρεψε στον Dr. Hans-Peter Rahn να απομονώσει τα κύτταρα χρησιμοποιώντας ταξινόμηση κυττάρων ενεργοποιημένη με φθορισμό (FACS). Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα καρκινικά βλαστοκύτταρα αντιπροσώπευαν μόλις το 2% περίπου του συνολικού αριθμού των ανθρώπινων όγκων.
“Η ανάλυσή μας από αυτά τα κύτταρα δείχνει ότι εξαρτώνται από τα σήματα που διαβιβάζονται κατά μήκος δύο βιοχημικών δικτύων που ονομάζονται WNT και NOTCH”, λέει ο Fendler. Επειδή αυτά τα δίκτυα ήταν γνωστό ότι παίζουν ρόλο σε άλλους τύπους καρκίνου, το εργαστήριο έχει μάθει να τους διαταράσσει. Είχαν ήδη αναπτύξει έναν ισχυρό αναστολέα των σημάτων WNT με το FMP, το ινστιτούτο των συνεργατών τους στην πανεπιστημιούπολη.
Προηγουμένως ένας ρόλος για το WNT και το NOTCH δεν είχε υποψιαστεί στους όγκους των νεφρών. Μεταλλάξεις σε αυτά τα δίκτυα σπάνια βρίσκονται στη νόσο. Και τα δύο σήματα συνδέονται με ένα γονίδιο καταστολής όγκου που ονομάζεται VHL, το οποίο συνδέεται έντονα με το ccRCC. Τα νέα ευρήματα πρότειναν ότι η παρεμπόδιση του WNT, του NOTCH ή και των δύο σημάτων θα μπορούσε να στοχεύσει τα καρκινικά βλαστοκύτταρα και να παρεμβαίνει στα πιο επιθετικά συστατικά των όγκων. Στην κλινική, οι αναστολείς έναντι διαφόρων βιοχημικών οδών αντικαθιστούν ολοένα και περισσότερο τη χημειοθεραπεία σε θεραπείες για ασθενείς με καρκίνο. “Αλλά πρέπει να ξέρετε ποιες διαδρομές πρέπει να στοχεύσετε”, λέει ο Fendler, και δεν ήταν αρκετό γνωστό για τη βιολογία του ccRCC”.