Οφθαλμολογία

Πως αντιδρούμε όταν το πρήξιμο στα βλέφαρα επιμένει

Πως αντιδρούμε όταν το πρήξιμο στα βλέφαρα επιμένει
Πότε το πρήξιμο γύρω από τα μάτια και στα βλέφαρα δεν είναι ένα απλό ενοχλητικό – αισθητικό πρόβλημα, αλλά μπορεί να υποκρύπτει κάτι πιο σοβαρό; Πότε κάποιος θα πρέπει να ανησυχήσει; Το πρήξιμο στα άνω ή στα κάτω βλέφαρά μας συχνά είναι ένα σύμπτωμα άγνωστης αιτιολογίας το οποίο υποχωρεί μόνο του μέσα σε μία ημέρα, […]

Πότε το πρήξιμο γύρω από τα μάτια και στα βλέφαρα δεν είναι ένα απλό ενοχλητικό – αισθητικό πρόβλημα, αλλά μπορεί να υποκρύπτει κάτι πιο σοβαρό; Πότε κάποιος θα πρέπει να ανησυχήσει;

Το πρήξιμο στα άνω ή στα κάτω βλέφαρά μας συχνά είναι ένα σύμπτωμα άγνωστης αιτιολογίας το οποίο υποχωρεί μόνο του μέσα σε μία ημέρα, υποστηρίζουν οι ειδικοί. ‘Οταν όμως, διαρκεί περισσότερο από 24-48 ώρες τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε τη συμβουλή γιατρού. Όταν το πρήξιμο διαρκεί περισσότερο από 24-48 ώρες ή/και συνοδεύεται από ορισμένα άλλα συμπτώματα πρέπει να ελέγχεται από έναν οφθαλμίατρο. Και αυτό, διότι μερικές φορές η αιτία είναι κάτι σοβαρό, το οποίο σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί ακόμα και να προκαλέσει μόνιμες βλάβες στην όραση.

Στα συνοδά συμπτώματα του πρηξίματος που πρέπει να σας οδηγήσουν γρήγορα στον οφθαλμίατρο συμπεριλαμβάνονται:

  • Ο πόνος στο ένα ή και στα δύο μάτια
  • Το θόλωμα της όρασης
  • Η μείωση της οπτικής οξύτητας
  • Το να βλέπετε μαύρα σημαδάκια ή κηλίδες να «επιπλέουν» στο οπτικό σας πεδίο
  •  Η αίσθηση ότι κάτι έχει μπει στο μάτι σας, το οποίο αφενός δεν βλέπετε, αφετέρου δεν μπορείτε να βγάλετε.

Τέτοιου είδους συμπτώματα, σε συνδυασμό με το επίμονο πρήξιμο των βλεφάρων ή του ματιού, θα μπορούσαν να έχουν παθολογική αιτία. Στις πιθανές αιτίες συμπεριλαμβάνονται από σχετικά απλές παθήσεις, όπως μια αλλεργική αντίδραση, έως πιο σοβαρές καταστάσεις.

Ποιες είναι οι σοβαρές αιτίες για το πρήξιμο στα βλέφαρα

  • Επιπεφυκίτιδα. Είναι η φλεγμονή στον ιστό που επιστρώνει το εσωτερικό του βλεφάρου. Μπορεί να προκληθεί από παθογόνους μικροοργανισμούς (ιούς, βακτήρια), ερεθιστικές ουσίες (π.χ. σαμπουάν, καπνό, χλώριο της πισίνας), αλλεργιογόνα. Όταν προκαλείται από παθογόνο μικροοργανισμό μπορεί να είναι μεταδοτική από άτομο σε άτομο.
  •  Αλλεργία. Οι πάσχοντες από αλλεργική ρινίτιδα, λ.χ., παρουσιάζουν συχνά και πρήξιμο στα βλέφαρά τους. Το πρήξιμο μπορεί όμως και να προκληθεί ως αλλεργική αντίδραση σε τρόφιμα, χημικά και ερεθιστικές ουσίες.
  • Τραυματισμός. Αν το μάτι δεχτεί αμβλύ κτύπημα, θα συμπιεστεί και θα συμπτυχθεί, με συνέπεια να συγκεντρωθεί αίμα κάτω από την τραυματισμένη περιοχή. Αυτό συχνά προκαλεί πρήξιμο και αποχρωματισμό του οφθαλμού.
  • Χαλάζιο. Είναι ένα αβλαβές, καλόηθες εξόγκωμα που εμφανίζεται στο βλέφαρο. Προκαλείται από απόφραξη ενός ή περισσότερων σμηγματογόνων αδένων.
  • Κριθαράκι. Είναι μόλυνση σε θύλακο βλεφαρίδας ή στον δακρυϊκό αδένα. Προκαλεί κόκκινο εξόγκωμα στην εσωτερική (ρινική) πλευρά ή κατά μήκος του βλεφάρου, με αποτέλεσμα να μοιάζει το βλέφαρο πρησμένο.
  • Κυτταρίτιδα του οφθαλμικού κόγχου. Είναι μία λοίμωξη που προκαλείται από βακτήρια, τα οποία εξαπλώνονται στον οφθαλμικό κόγχο από παρακείμενους ιστούς (συνήθως τους παραρρίνιους κόλπους). Η λοίμωξη από τα βακτήρια προκαλεί φλεγμονή, η οποία οδηγεί σε επώδυνο πρήξιμο του βλεφάρου και του δέρματος γύρω από τα μάτια. Η κυτταρίτιδα του οφθαλμικού κόγχου είναι πιο συχνή στα παιδιά απ’ ό,τι στους ενήλικες, αν και μπορεί να εκδηλωθεί σε άτομα κάθε ηλικίας.
  •  Νόσος Graves. Είναι μία αυτοάνοση ασθένεια του θυρεοειδούς αδένα, που αποτελεί τη συχνότερη αιτία υπερθυρεοειδισμού. Οδηγεί συχνά σε διόγκωση του αδένα. Μπορεί να εκδηλωθεί σε άτομα κάθε ηλικίας, αν και είναι επτά φορές συχνότερη στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άνδρες. Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της είναι οι οφθαλμικές εκδηλώσεις. Υπολογίζεται ότι ποσοστό έως και 80% των πασχόντων εκδηλώνουν οφθαλμικά προβλήματα, όπως η φλεγμονή και (σπανιότερα) η προβολή του οφθαλμικού βολβού (εξοφθαλμισμός) που παρατηρείται σε περίπου έναν στους τρεις ασθενείς.

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, το πρήξιμο μέσα ή γύρω από τα μάτια είναι απόρροια μιας κακοήθειας ή ενός λεμφώματος στο μάτι. Σε τέτοια περίπτωση, το πρήξιμο συνοδεύεται από θολωμένη όραση ή μείωση της όρασης, ενώ ο ασθενής μπορεί να βλέπει και κινούμενες κηλίδες ή σημαδάκια στο οπτικό πεδίο του.