Η ανθρώπινη αντίληψη της ταχύτητας, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τις μηχανές, όπως υποδηλώνει νέα έρευνα.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας και στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, στο Όστιν, ανέλυσαν όλα τα βήματα που εμπλέκονται στην εκτίμησή μας για το πόσο γρήγορα κινείται ένα αντικείμενο, μέσα από την ακολουθία που περιλαμβάνει, τον τρόπο με τον οποίο το φως αντανακλάται από το αντικείμενο, περνά μέσα από το φακό του ματιού, χτυπά τον αμφιβληστροειδή και μεταδίδει πληροφορίες στον εγκέφαλο μέσω του οπτικού νεύρου, προκειμένου να οικοδομήσουμε το βέλτιστο μοντέλο αντίληψης.
Ένα τέτοιο μοντέλο, που χρησιμοποιεί όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, είναι γνωστό ως «ιδανικός παρατηρητής».
Η ταχύτητα της εικόνας στον αμφιβληστροειδή, εξαρτάται από την απόσταση που βρίσκεται το αντικείμενο. Εικόνες που σχετίζονται με πιο μακρινά αντικείμενα, η ανθρώπινη αντίληψη τα μεταφράζει, ότι κινούνται πιο αργά, ενώ εικόνες που συνδέονται με κοντινά αντικείμενα ότι κινούνται πιο γρήγορα.
Οι ερευνητές μελέτησαν, κατά πόσο το ιδανικό μοντέλο του παρατηρητή θα μπορούσε να επιτευχθεί, υπό πίεση, μετρώντας την απόδοση των ανθρώπων σε ένα πείραμα ταχύτητας και εκτίμησης.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ανθρώπινη αντίληψη της ταχύτητας πλησιάζει πολύ κοντά στο βέλτιστο μοντέλο, που σημαίνει ότι οι μηχανισμοί των νεύρων που σχετίζονται με την εκτίμηση της ταχύτητας μπορεί να μεταφράσουν την εικόνα με μεγάλη ακρίβεια.
Οι έρευνα μάλιστα προτείνει ότι και η βελτιστοποίηση των τεχνολογικών εφαρμογών που σχετίζονται με τη ταχύτητα ενός κινούμενου αντικειμένου, όπως φωτογραφικές μηχανές ή ο αυτόματος πιλότος ενός αυτοκινήτου, μπορεί να βασιστεί στη μίμηση των βιολογικών συστημάτων του ανθρώπου.
Στο πείραμα, συμμετείχαν πάνω από χίλια άτομα, τα οποία έπρεπε να εκτιμήσουν μέσα από εικόνες που προβάλλονταν ανά ζεύγος, ποια αντιστοιχούσε στην πιο γρήγορη και ποια στην πιο αργή ταχύτητα.
Οι απαντήσεις των συμμετεχόντων συμφωνούσαν με τις προβλέψεις του ιδανικού μοντέλου παρατηρητή, όταν οι δύο ταχύτητες ήταν σχεδόν ταυτόσημες και όταν οι δύο ταχύτητες ήταν αρκετά διαφορετικές.
Η στενή συσχέτιση μεταξύ της απόδοσης του ιδεώδους μοντέλου του παρατηρητή και της απόδοσης των ανθρώπων, υποδηλώνει ότι είμαστε πιο κοντά στην κατανόηση των μηχανισμών της λειτουργίας, που αντιλαμβάνεται την κίνηση και την ταχύτητα των αντικειμένων, που σημαίνει ότι τη γνώση αυτή μπορούμε να την εφαρμόσουμε στη βελτίωση της τεχνολογίας.
Πέρα από τις εφαρμογές για μελλοντική έρευνα των βιολογικών και μηχανικών συστημάτων όρασης, οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η θεωρία αντιπροσωπεύει έναν καλύτερο τρόπο για την κατανόηση του εγκεφάλου.