Συνδυάζοντας δυο τρόπους απεικόνισης-προσαρμοστικές οπτικές και αγγειογραφίες-ερευνητές στο National Eye Institute (NEI) μπορούν να δουν ζωντανούς νευρώνες, επιθηλιακά κύτταρα και αιμοφόρα αγγεία βαθιά στον αμφιβληστροειδή αισθητήρα του ματιού. Η επίλυση αυτών των ιστών και κυττάρων στην εξόχως απόκεντρη περιοχή του αμφιβληστροειδούς με τέτοια πρωτοφανή λεπτομέρεια υπόσχεται να μετασχηματίσει την ανίχνευση και τη θεραπεία ασθενειών όπως η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (AMD), μια κύρια αιτία τύφλωσης στους ηλικιωμένους. Το NEI αποτελεί μέρος των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας και το έγγραφο δημοσιεύθηκε ηλεκτρονικά στην επικοινωνιακή βιολογία .
“Για τη μελέτη των ασθενειών, δεν υπάρχει υποκατάστατο για την παρακολούθηση των ζωντανών κυττάρων που αλληλεπιδρούν. Ωστόσο, οι συμβατικές τεχνολογίες περιορίζονται στην ικανότητά τους να παρουσιάζουν τέτοιες λεπτομέρειες”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας του περιοδικού Johnny Tam, Ph.D., Stadtman Investigator στην κλινική και μεταγραφική Μονάδα απεικόνισης στο NEI.
Οι βιοψίες και οι μεταθανάτιοι ιστοί χρησιμοποιούνται συνήθως για τη μελέτη ασθενειών σε κυτταρικό επίπεδο, αλλά είναι λιγότερο από το ιδανικό για την παρακολούθηση των λεπτών αλλαγών που συμβαίνουν καθώς η ασθένεια εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου. Οι τεχνολογίες για μη επεμβατική απεικόνιση των αμφιβληστροειδών ιστών παρεμποδίζονται από παραμορφώσεις στο φως καθώς περνούν μέσα από τον κερατοειδή χιτώνα, τον φακό και το ζελατινώδες υαλώδες στο κέντρο του ματιού.
Ο Tam και η ομάδα του στράφηκαν σε προσαρμοστικά οπτικά συστήματα για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα παραμόρφωσης. Η τεχνική βελτιώνει την ανάλυση των οπτικών συστημάτων χρησιμοποιώντας παραμορφωμένους καθρέφτες και αλγορίθμους οδηγούμενους από τον υπολογιστή για να αντισταθμίσουν τις παραμορφώσεις του φωτός. Χρησιμοποιήθηκε ευρέως σε μεγάλα διαστημικά τηλεσκόπια εδάφους για να διορθώσει τις παραμορφώσεις στο φως που διέρχονται από την ατμόσφαιρα, η χρήση προσαρμοστικών οπτικών στην οφθαλμολογία ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1990.