Ο διαβήτης έχει συνέπειες σε όλο το σώμα, αλλά μία από τις λιγότερο γνωστές είναι ότι αυξάνει τον κίνδυνο περιοδοντικής νόσου και άλλων προβλημάτων που εκδηλώνονται στο στόμα. Όπως ισχύει για όλες τις επιπλοκές του διαβήτη, έτσι και οι οδοντικές μπορούν να αποφευχθούν σε σημαντικό βαθμό με τον καλό γλυκαιμικό έλεγχο και με την προσεκτική στοματική υγιεινή όχι μόνο στο σπίτι αλλά και στο οδοντιατρείο.
Τα οδοντικά προβλήματα είναι πολύ συνηθισμένα στα άτομα με διαβήτη. Υπολογίζεται ότι κατά την εποχή της διάγνωσής του, τουλάχιστον ένας στους πέντε πάσχοντες από τύπου 2 διαβήτη (είναι η πιο συχνή μορφή της νόσου, αφού αντιπροσωπεύει το σχεδόν 95% των κρουσμάτων) έχουν σοβαρή περιοδοντική νόσο με βλάβες στους ιστούς που στηρίζουν τα δόντια (από τα μαλακά μόρια μέχρι και το φατνιακό οστό) και ότι το ένα στα πέντε περιστατικά απώλειας δοντιών σχετίζεται με το αυξημένο σάκχαρο. Μελέτες έχουν δείξει πως ο ανεπαρκής γλυκαιμικός έλεγχος σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα και σοβαρότητα της περιοδοντικής νόσου, με τον βαθμό του γλυκαιμικού ελέγχου και τη διάρκεια του διαβήτη να σχετίζονται άμεσα με τη βαρύτητά της. Η καντιντίαση στόματος επίσης είναι πολύ συνηθισμένη στα άτομα με διαβήτη επειδή ο υπαίτιος μύκητας, η Candida, ευημερεί όταν υπάρχουν υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο σάλιο. Η καντιντίαση δημιουργεί μία λευκωπή μεμβράνη στη γλώσσα και στο εσωτερικό μέρος των παριών (μάγουλα), ενώ είναι πιο συχνή στα άτομα που φοράνε οδοντοστοιχίες.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η συσχέτιση διαβήτη-στοματικής φλεγμονής είναι αμφίδρομη: άλλες μελέτες έχουν δείξει πως η χρόνια φλεγμονή στο στόμα αυξάνει την αντίσταση του οργανισμού στην ινσουλίνη, με συνέπεια να δυσχεραίνεται ο γλυκαιμικός έλεγχος – και αυτό σε ένα άτομο που ήδη πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη, σημαίνει πρόσθετη επιβάρυνση σε μία ήδη δύσκολη κατάσταση. Έτσι αρχίζει ένας φαύλος κύκλος ο οποίος οδηγεί σε ακόμα δυσκολότερο γλυκαιμικό έλεγχο και εντονότερη περιοδοντική νόσο, με ταυτόχρονη αύξηση του κινδύνου για εκδήλωση άλλων επιπλοκών βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Όλ’ αυτά μαζί ουσιαστικά σημαίνουν πως «ο αρρύθμιστος διαβήτης αποτελεί αντένδειξη για ορθοδοντική θεραπεία όταν συνοδεύεται από περιοδοντική νόσο», υπογραμμίζουν οι ειδικοί και προσθέτουν: «Η ορθοδοντική θεραπεία πρέπει να αρχίζει μόνο εφόσον θεραπευτεί η περιοδοντική νόσος και γίνει καλός καθαρισμός της πέτρας που ευνοεί την ουλίτιδα. Επίσης οι ασθενείς θα πρέπει να τηρούν τους κανόνες υγιεινής και να ρυθμίζουν το σάκχαρό τους όσο καιρό διαρκούν οι ορθοδοντικές εργασίες αλλά και στη συνέχεια, προκειμένου να διατηρηθεί το καλό αποτέλεσμα και να προστατευθεί γενικά η υγεία τους και ειδικά η στοματική από νέα προβλήματα». Πολύ σημαντικό είναι τέλος να τηρούν οι ασθενείς τα ραντεβού με τον ορθοδοντικό για επανέλεγχο των ορθοδοντικών μηχανισμών που έχουν τοποθετηθεί, αλλά και να αξιολογείται η κατάσταση του περιοδοντίου και του πολφού του δοντιού.