Νέα έρευνα για τη νόσο του Πάρκινσον αποκαλύπτει ότι οι ασθενείς που εμφανίζουν πρώιμες παραισθήσεις διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ταχύτερης νοητικής παρακμής. Αυτές οι ψευδαισθήσεις, γνωστές ως “ψευδαισθήσεις παρουσίας”, συχνά περιλαμβάνουν μια έντονη αίσθηση ότι κάποιος είναι παρών και παρακολουθεί, παρά το γεγονός ότι κανείς δεν είναι πραγματικά εκεί. Δυστυχώς, αυτά τα συμπτώματα συχνά παραβλέπονται και υποδηλώνονται από τους ασθενείς με Πάρκινσον.
Νόσος του Πάρκινσον
Ο Dr. Olaf Blanke, επικεφαλής του Εργαστηρίου Γνωστικής Νευροεπιστήμης στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας, τονίζει τη σημασία των πρώιμων ψευδαισθήσεων στη νόσο του Πάρκινσον. Τονίζει ότι οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους αυτά τα συμπτώματα και να ενημερώνουν αμέσως τους γιατρούς τους. Αν και η μελέτη επικεντρώνεται στη νόσο του Πάρκινσον, ο Blanke υποστηρίζει ότι η σχέση μεταξύ της γνωστικής παρακμής και των πρώιμων ψευδαισθήσεων θα μπορούσε να επεκταθεί και σε άλλες νευροεκφυλιστικές ασθένειες.
Στη μελέτη συμμετείχαν 75 ασθενείς ηλικίας 60 έως 70 ετών, οι οποίοι είχαν διαγνωστεί με τη νόσο του Πάρκινσον. Μέσω συνεντεύξεων και μετρήσεων ηλεκτροεγκεφαλογραφίας (EEG) της εγκεφαλικής δραστηριότητας σε κατάσταση ηρεμίας, οι ερευνητές αξιολόγησαν τη γνωστική κατάσταση των ασθενών και την παρουσία ψευδαισθήσεων. Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι ασθενείς με πρώιμες ψευδαισθήσεις παρουσίαζαν ταχύτερη γνωστική έκπτωση κατά τα επόμενα πέντε χρόνια.
Η ανίχνευση της νόσου του Πάρκινσον και άλλων νευροεκφυλιστικών ασθενειών γίνεται συχνά σε προχωρημένα στάδια, περιορίζοντας την αποτελεσματικότητα των προληπτικών μέτρων και των θεραπειών τροποποίησης της νόσου. Οι ερευνητές στοχεύουν να το αλλάξουν αυτό, εντοπίζοντας τα πρώιμα σημάδια και προωθώντας την έγκαιρη παρέμβαση για την επιβράδυνση της εξέλιξης των γνωστικών και ψυχιατρικών συμπτωμάτων στους ασθενείς.
Οι ψευδαισθήσεις είναι συχνό φαινόμενο στους μισούς περίπου ασθενείς με Πάρκινσον, ενώ περίπου το ένα τρίτο τις βιώνει πριν από την έναρξη των κινητικών συμπτωμάτων. Ενώ το Πάρκινσον συνδέεται κυρίως με κινητικά συμπτώματα όπως το τρέμουλο, η μελέτη υπογραμμίζει την παρουσία διαφόρων μη κινητικών συμπτωμάτων στα αρχικά στάδια της νόσου.
Η ανίχνευση των πρώτων σημείων άνοιας επιτρέπει την έγκαιρη αντιμετώπιση της νόσου, επιτρέποντας την ανάπτυξη βελτιωμένων και εξατομικευμένων θεραπειών για την τροποποίηση της πορείας της και την ενίσχυση της γνωστικής λειτουργίας. Αναγνωρίζοντας τη σημασία των πρώιμων ψευδαισθήσεων και τις δυνατότητές τους ως δείκτες, οι ερευνητές ελπίζουν να ανοίξουν το δρόμο για καλύτερες στρατηγικές θεραπείας για ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον και άλλες νευροεκφυλιστικές ασθένειες.