H κακή απόδοση σε ένα απλό τεστ αναγνώρισης οσμών συσχετίστηκε με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο να ανάπτυξης άνοιας μετά από έτη, σε μια μελέτη περισσότερων από 2.400 ηλικιωμένων λευκών και μαύρων ενηλίκων από την Kristine Yaffe, MD, καθηγήτρια ψυχιατρικής, νευρολογίας, επιδημιολογίας και βιοστατιστικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα αποτελέσματα υποστηρίζουν αυτή τη δοκιμασία όσφρησης – η οποία είναι απλή, μη επεμβατική και ανέξοδη – για τον εντοπισμό των ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο για ανάπτυξη άνοιας. Προηγούμενες μελέτες δεν έχουν συμπεριλάβει φυλετικά διαφορετικούς πληθυσμούς, οπότε δεν ήταν σαφές αν η δοκιμασία μπορούσε να είναι χρήσιμη. «Τα ευρήματα αυτά έχουν κρίσιμες συνέπειες για την ευρεία πρόληψη και τη θεραπεία της άνοιας», δήλωσε η Yaffe. «Επιβεβαιώνουν τη σημασία της αίσθησης της όσφρησης ως συνδέσμου με την άνοια, και δείχνουν ότι η δοκιμασία όσφρησης θα μπορούσε να είναι μια πολλά υποσχόμενη στρατηγική για την έγκαιρη διάγνωση του κινδύνου άνοιας».
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο έγκριτο περιοδικό Neurology, ανέλυσε τα ιατρικά αρχεία από 2.428 ενήλικες που ζούσαν στην κοινότητα και μετείχαν σε έρευνα που διεξάχθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ. Οι συμμετέχοντες ήταν μεταξύ 70 και 79 ετών όταν εγγράφηκαν στη μελέτη, και κανένας δεν είχε αναπτύξει άνοια.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη δοκιμάσθηκαν με το Cross Cultural Smell Identification Test (γνωστό πλέον ως Brief Smell Identification Test), στο οποίο κλήθηκαν να προσδιορίσουν δώδεκα οσμές. Όσοι είχαν κακή απόδοση στο τεστ είχαν δύο έως τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν αναπτύξει άνοια κατά μέσο όρο εννέα χρόνια αργότερα απ’ότι τα άτομα με καλή οσφρητική απόδοση. Οι συμμετέχοντες που είχαν μέτριες επιδόσεις είχαν 1,4 έως 1,8 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν αναπτύξει άνοια σε σχέση με όσους είχαν καλές επιδόσεις στη δοκιμασία.
Η σχέση μεταξύ πτωχών επιδόσεων στην όσφρηση και του κινδύνου της νευροεκφυλιστικής νόσου έχει γίνει γνωστή εδώ και αρκετό καιρό, εξήγησε η Yaffe, αλλά η παρούσα μελέτη είναι η πρώτη που εξετάζει αυτή τη σχέση και σε λευκούς και σε μαύρους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας μετά μακρά παρακολούθηση μέχρι και σχεδόν 12 χρόνια. «Το έργο αυτό επιβεβαιώνει τη χρήση της αναγνώρισης οσμής ως ενός απλού, φθηνού και εξαιρετικά ευαίσθητου δείκτη του κινδύνου για προκλινική άνοια μεταξύ των ηλικιωμένων», είπε.