Καινούρια έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Southampton δίνει νέα εικόνα για τα πιθανά αίτια της ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας (AMD), μια κύρια αιτία απώλειας της όρασης μεταξύ των ατόμων ηλικίας 50 ετών και άνω. Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Experimental Eye Research, οι ερευνητές αναφέρουν ότι ανακάλυψαν πως μία ομάδα πρωτεϊνών, οι οποίες συνδέονται με την Αλτσχάιμερ, είναι σε θέση να συσσωρεύονται στον αμφιβληστροειδή και προκαλέσουν σοβαρή βλάβη. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερες θεραπείες για τους ασθενείς με AMD.
H AMD είναι μια προοδευτική νόσος που προκαλεί τον θάνατο των φωτοϋποδοχέων του αμφιβληστροειδούς, τα φωτοευαίσθητα κύτταρα στο πίσω μέρος του ματιού. Η πιο σοβαρή βλάβη επισυμβαίνει στην ωχρά κηλίδα, μια μικρή περιοχή του αμφιβληστροειδούς που απαιτείται για ευκρινή, κεντρική όραση απαραίτητη για την ανάγνωση, την οδήγηση και άλλες καθημερινές εργασίες. Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι της AMD – «υγρή» και «ξηρά». Στην υγρή AMD, η ανάπτυξη μη στεγανών αιμοφόρων αγγείων που παρουσι99άζουν διαρροή και βλάπτουν τον αμφιβληστροειδή μπορεί να σταματήσει. Ωστόσο, αυτό δεν λειτουργεί για όλους, και για την ακρίβεια έχουμε τη δυνατότητα να διαχειριστούμε παρά να θεραπεύσουμε την υγρή AMD. Αντίθετα, για την ξηρά AMD δεν υπάρχει ακόμα καμία εγκεκριμένη θεραπεία.
Ο Δρ Arjuna Ratnayaka, Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Southampton, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης, δήλωσε: «Γνωρίζουμε ότι η AMD προκαλείται από έναν συνδυασμό γενετικών, περιβαλλοντικών παραγόντων κινδύνου καθώς και παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, αλλά αυτή η νέα ανακάλυψη θα μπορούσε να ανοίξει νέες δυνατότητες να κατανοήσουμε πώς η γήρανση του αμφιβληστροειδούς οδηγεί βλάβη στην όραση, αν θέλουμε να αναπτύξουν καλύτερες θεραπείες για την AMD στο μέλλον». Στη μελέτη, χρησιμοποιήθηκαν δύο κυτταρικές καλλιέργειες και μοντέλα ποντικού, και αναλύθηκαν πόσο γρήγορα πρωτεΐνες β-αμυλοειδούς, που πιστεύεται ότι είναι μια πιθανή αιτία της νόσου Αλτσχάιμερ, εισέρχονται στον αμφιβληστροειδή και πώς προκαλούν καταστροφή. Η ομάδα διαπίστωσε ότι οι πρωτεΐνες του β-αμυλοειδούς εισέρχονται στα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς εντός 24 ωρών από την έκθεση και στη συνέχεια αρχίζουν να διαρρηγνύουν τη δομή των κυττάρων του. Ο Δρ Ratnayaka πρόσθεσε: «Η ταχύτητα με την οποία οι πρωτεΐνες αυτές εισέρχονται στα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς ήταν απροσδόκητη».