Για πολλά χρόνια, ειδικοί πίστευαν ότι οι άνθρωποι που μελετούσαν περισσότερο και κράτησαν τον εγκέφαλό τους πιο ενεργό είχαν χαμηλότερο κίνδυνο άνοιας. Ορισμένες πρόσφατες μελέτες έρχονται σε αντίθεση με αυτή την ιδέα. Πώς λοιπόν συνδέεται η εκπαίδευση με την εξέλιξη της νόσου του Αλτσχάιμερ;
Μια άλλη μελέτη δείχνει ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ του επιπέδου εκπαίδευσης ενός ατόμου και της γνωσιακής παρακμής που σχετίζεται με το Αλτσχάιμερ. Στο πρόσφατο παρελθόν, οι ερευνητές υποστήριξαν ότι οι άνθρωποι που συνεχίζουν την εκπαίδευσή τους καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής τους, έχουν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Αλτσχάιμερ, η οποία είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας και χαρακτηρίζεται κυρίως από προοδευτική απώλεια μνήμης.
Ωστόσο, οι μελέτες που δημοσιεύτηκαν φέτος δεν έχουν βρει στοιχεία που να στηρίζουν αυτό το συμπέρασμα. Ένα υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης υποτίθεται ότι ενισχύει το γνωστικό αποθεματικό ενός ατόμου , το οποίο αναφέρεται στην ικανότητα του εγκεφάλου να διατηρεί και να διατηρεί τη γνωστική λειτουργία παρά τις βλάβες.
Ένα υψηλό γνωστικό αποθεματικό θα πρέπει να λειτουργεί ως εγγύηση κατά της γνωστικής βλάβης, η οποία μπορεί να συμβεί φυσικά, καθώς ένα άτομο ωριμάζει. Αλλά είναι πραγματικά αποτελεσματική στην πρόληψη ή στην επιβράδυνση της ανάπτυξης της νόσου του Αλτσχάιμερ;
Η νέα έρευνα – που πραγματοποιήθηκε από τη Δρ. Rebecca Gottesman, από τη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, στη Βαλτιμόρη, MD και συνεργάτες – δεν έχει βρει καμία σχέση μεταξύ του γνωστικού αποθεματικού ενός ατόμου στη μέση ζωή και του χαμηλότερου κινδύνου της νόσου του Alzheimer.
H μελέτη επιβεβαιώνει ότι τα άτομα με υψηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης μπορούν να παραμείνουν λειτουργικά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, χάρη στο γεγονός ότι το «απόθεμα» τους εξαντλείται περισσότερο. Οι ερευνητές αναφέρουν τα ευρήματά τους σε ένα έγγραφο μελέτης που παρουσιάζεται στο περιοδικό Journal of Alzheimer’s Disease .
Ωστόσο, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι η μελέτη τους έχει μόνο εξετάσει τις ενώσεις, όχι τις σχέσεις αιτίας και επίδρασης. “Η μελέτη μας σχεδιάστηκε για να αναζητήσουμε τάσεις και να μην αποδείξουμε την αιτία και την επίδραση”, εξηγεί ο Δρ. Gottesman, ο οποίος προσθέτει, ωστόσο, ότι “η κύρια επίδραση της μελέτης μας είναι ότι η έκθεση στην εκπαίδευση και η καλύτερη γνωστική απόδοση όταν είστε νεότεροι βοηθά στη διατήρηση της γνωστικής λειτουργίας για λίγο, ακόμα και αν είναι απίθανο να αλλάξει η πορεία της νόσου. “