Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Neuroscience, οι ερευνητές κατέγραψαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των ανθρώπων κατά τη διάρκεια διαφωνιών για να μάθουν τι συμβαίνει. Στο πείραμά τους, ζήτησαν από 21 ζεύγη εθελοντών να λάβουν οικονομικές αποφάσεις. Συγκεκριμένα, έπρεπε ο καθένας να αξιολογήσει την αξία κάποιων ακινήτων και να στοιχηματίσει ένα ποσό χρημάτων που βασίζονταν σε εκτιμήσεις. Όσο πιο σίγουροι ήταν οι συνεργάτες στην εκτίμησή τους, τόσο περισσότερα χρήματα στοιχημάτισαν. Όταν οι εθελοντές συμφώνησαν για την τιμή του ακινήτου, κάθε ένας από αυτούς έγινε πιο σίγουρος για την εκτίμησή του και στοιχημάτιζε περισσότερα χρήματα.
Η εγκεφαλική δραστηριότητα κάθε ατόμου αντανακλούσε επίσης την κωδικοποίηση της εμπιστοσύνης του συνεργάτη. Συγκεκριμένα, η δραστηριότητα μιας εγκεφαλικής περιοχής που ονομάζεται οπίσθιος μέσος μετωπικός φλοιός (posterior medial frontal cortex), ο οποίος γνωρίζουμε ότι εμπλέκεται στη γνωστική ασυμφωνία, παρακολούθησε την εμπιστοσύνη του εταίρου. Διαπιστώθηκε ότι όσο πιο πολύ αυτοπεποίθηση είχε ένας εθελοντής, τόσο πιο σίγουρος ήταν και ο συνεργάτης του.
Ωστόσο όταν οι άνθρωποι διαφωνούσαν, ο εγκέφαλός τους γινόταν λιγότερο ευαίσθητος στη δύναμη των απόψεων των άλλων. Μετά από μια διαφωνία, ο οπίσθιος μέσος μετωπικός φλοιός δεν μπορούσε πλέον να παρακολουθεί την αυτοπεποίθηση του εταίρου. Κατά συνέπεια, η γνώμη του διαφωνούντος εταίρου είχε ελάχιστη επίπτωση στην πεποίθηση των ανθρώπων ότι ήταν σωστές.
Η δύναμη μιας προσεκτικά αιτιολογημένης γνώμης είναι λιγότερο πιθανό να καταχωρηθεί όταν ξεκινάει μια διαφωνία. Αλλά εάν αρχίσουμε από το κοινό έδαφος, από αυτά είναι τα μέρη του προβλήματος που συμφωνούμε, θα αποφύγουμε να κατηγοριοποιηθούμε από την αρχή ως “αμφισβητίες”, καθιστώντας πιο πιθανό να έχει σημασία η δύναμη των επιχειρημάτων μας.