Σε μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις στο Σικάγο, ερευνητές που εξέτασαν μεταθανάτιους ιστούς εγκεφάλου από άτομα ηλικίας 79 έως 99 διαπίστωσαν ότι οι νέοι νευρώνες συνεχίζουν να σχηματίζονται καλά παρά το γήρας. Η μελέτη αποδεικνύει ότι αυτό συμβαίνει ακόμη και σε άτομα με νοητική εξασθένιση και νόσο του Αλτσχάιμερ, αν και η νευρογένεση μειώνεται σημαντικά σε αυτούς τους ανθρώπους σε σύγκριση με ηλικιωμένους ενήλικες με φυσιολογική νοητική λειτουργία. Τα επιστημονικά αυτά δεδομένα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Cell Stem Cell .
Η ιδέα ότι οι νέοι νευρώνες συνεχίζουν να σχηματίζουν μέση ηλικία, πόσο μάλλον την εφηβεία, είναι αμφιλεγόμενη, καθώς προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει συγκρουόμενα αποτελέσματα. Η μελέτη UIC είναι η πρώτη που βρίσκει αποδείξεις σημαντικού αριθμού νευρικών βλαστοκυττάρων και νεοεμφανιζόμενων νευρώνων που υπάρχουν στον ιππόκαμπο ιστού των ηλικιωμένων ενηλίκων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με διαταραχές που επηρεάζουν τον ιππόκαμπο, που εμπλέκεται στη δημιουργία μνήμης και στη μάθηση.
“Βρήκαμε ότι υπήρχε ενεργός νευρογενέση στον ιππόκαμπο των ηλικιωμένων ενηλίκων και στη δεκαετία του ’90”, δήλωσε ο Orly Lazarov, καθηγητής ανατομίας και κυτταρικής βιολογίας στο UIC College of Medicine και κύριος συγγραφέας της μελέτης. “Το ενδιαφέρον είναι ότι είδαμε επίσης νέους νευρώνες στους εγκεφάλους ανθρώπων με νόσο Αλτσχάιμερ και γνωστικής δυσλειτουργίας “. Επίσης, διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που βαθμολόγησαν καλύτερα σε μέτρα γνωστικής λειτουργίας είχαν πιο πρόσφατα αναπτυσσόμενους νευρώνες στον ιππόκαμπο σε σύγκριση με αυτούς που βαθμολόγησαν χαμηλότερα σε αυτές τις εξετάσεις, ανεξάρτητα από τα επίπεδα εγκεφαλικής παθολογίας.
Ο Λάζαροφ πιστεύει ότι τα χαμηλότερα επίπεδα νευρογενέσεως στον ιππόκαμπο συνδέονται με συμπτώματα γνωστικής παρακμής και μειωμένης συναπτικής πλαστικότητας και όχι με τον βαθμό της παθολογίας στον εγκέφαλο. Για τους ασθενείς με νόσο του Αλτσχάιμερ, παθολογικά σημάδια περιλαμβάνουν αποθέσεις νευροτοξικών πρωτεϊνών στον εγκέφαλο.
“Σε εγκέφαλο ανθρώπων που δεν έχουν γνωστική παρακμή που πέτυχαν καλά σε δοκιμές γνωστικής λειτουργίας, οι άνθρωποι αυτοί τείνουν να έχουν υψηλότερα επίπεδα νέας νευρικής ανάπτυξης κατά τη στιγμή του θανάτου τους, ανεξάρτητα από το επίπεδο της παθολογίας τους”, δήλωσε ο Λάζαροφ. «Ο συνδυασμός των επιπτώσεων της παθολογίας και της νευρογενέσεως είναι περίπλοκος και δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς πώς αλληλοσυνδέονται, αλλά υπάρχει σαφώς πολλή ποικιλία από άτομο σε άτομο».