Βιολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine, που αναζητούσαν νέες προσεγγίσεις για τη μελέτη τη νόσου Αλτσχάιμερ ανέδειξαν ένα εξαιρετικά σημαντικό εύρημα σχετικά με τη μάχη κατά της φλεγμονής που συνδέεται με την ασθένεια, όπως αναφέρεται στη σχετική δημοσίευση στο Proceeding of the National Academy of Sciences.
Η ανακάλυψη των ερευνητών σχετικά με το ρόλο της πρωτεΐνης TOM-1 κάνει την ανατροπή όσον αφορά στην εξέταση των διαδικασιών της νόσου Αλτσχάιμερ σε μοριακό επίπεδο. «Η επιστημονική κοινότητα γνωρίζει εδώ και πολύ καιρό ότι η φλεγμονή αποτελεί οδηγό της νόσου Αλτσχάιμερ, αλλά πρόκειται για ένα πολύπλοκο ζήτημα που περιλαμβάνει πολλούς παράγοντες. Γι’αυτό εμείς αποφασίσαμε να εξετάσουμε την TOM-1», δήλωσε ο Δρ, Dean Frank LaFerla από τη Σχολή Βιολογικών Επιστημών.
Η πρωτεΐνη αυτή συμβάλλει στη ρύθμιση ενός σημαντικού για την ανοσολογική απόκριση στοιχείου. «Επικεντρωθήκαμε στην TOM-1 λόγω των χαμηλών επιπέδων της στον εγκέφαλο των ανθρώπων που έχουν εκδηλώσει νόσο Αλτσχάιμερ αλλά και στους εγκεφάλους ζωικών μοντέλων (τρωκτικών) που πάσχουν από τη νόσο. Ωστόσο, ακόμα δεν έχει διερευνηθεί εκτενώς το ποιος είναι ο συγκεκριμένος ρόλος που παίζει η πρωτεΐνη στην πάθηση αυτή», αναφέρει με τη σειρά της η Alessandra Martini, πρώτη συγγραφέας της μελέτης.
Κατά τη διάρκεια των μελετών τους, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι, μειώνοντας την ποσότητα της TOM-1 στα ζωικά μοντέλα με νόσο Αλτσχάιμερ, αυξανόταν η παθολογία της νόσου, δηλαδή αυξανόταν η φλεγμονή και επιδεινώνονταν τα γνωστικά προβλήματα που σχετίζονταν με την ασθένεια. Αντίστοιχα, η αποκατάσταση των επιπέδων της πρωτεΐνης ανέστρεφε αυτές τις επιδράσεις.
«Σκεφτείτε την TOM-1 σαν τα φρένα ενός αυτοκινήτου. Αυτά τα φρένα είναι που δεν λειτουργούν στους πάσχοντες από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Αυτή η έρευνα, λοιπόν, δείχνει ότι η αποκατάσταση των ‘φρένων’ σε μοριακό επίπεδο θα μπορούσε να προσφέρει έναν εντελώς καινούργιο θεραπευτικό δρόμο. Με εκατομμύρια ανθρώπους να υποφέρουν από τη νόσο Αλτσχάιμερ και τον αριθμό τους όλο και να αυξάνεται, πρέπει να διερευνήσουμε μια μεγάλη ποικιλία προσεγγίσεων έτσι ώστε μια μέρα να μπορέσουμε να εξαφανίσουμε τη νόσο», καταλήγει ο Δρ. LaFerla.