Μια νέα μελέτη από επιστήμονες στο Μόντρεαλ που μόλις δημοσιεύθηκε στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση Nature καταδεικνύει ότι μια λοίμωξη του εντέρου μπορεί να οδηγήσει σε νόσο που μοιάζει με τη νόσο Πάρκινσον (PD) σε μοντέλο ποντικού. Αυτή η ανακάλυψη επεκτείνει πρόσφατα ευρήματα από την ίδια ομάδα, υποδηλώνοντας ότι η PD έχει μία σημαντική ανοσιακή συνιστώσα, παρέχοντας νέες οδούς θεραπευτικών στρατηγικών. Η συνεργατική μελέτη ήταν έργο κοινής ομάδας επιστημόνων με επικεφαλής τον Michel Desjardins και τον Louis-Eric Trudeau του Université de Montréal, την Heidi McBride στο Νευρολογικό Ινστιτούτο του Μόντρεαλ και τη Samantha Gruenheid στο Πανεπιστήμιο McGill.
Ο αριθμός των ασθενών με PD στον κόσμο υπερδιπλασιάστηκε μεταξύ 1990 και 2016, από 2,5 εκατομμύρια σε 6,1 εκατομμύρια. Ένας σχετικά συντηρητικός προβλεπόμενος διπλασιασμός του αριθμού των ασθενών κατά τα επόμενα 30 χρόνια θα αποδώσει περισσότερους από 12 εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως περίπου στο 2050.
Περίπου το 10% των περιπτώσεων PD οφείλεται σε μεταλλάξεις στα γονίδια που κωδικοποιούν πρωτεΐνες όπως η PINK1 και Parkin, οι οποίες έχουν συνδεθεί με τα μιτοχόνδρια (το οργανίδιο στα κύτταρα που παράγει ενέργεια). Οι ασθενείς με αυτές τις μεταλλάξεις αναπτύσσουν PD σε πολύ νεότερη ηλικία. Ωστόσο, στα μοντέλα ποντικών, οι ίδιες μεταλλάξεις δεν δημιουργούν συμπτώματα νόσου , οδηγώντας πολλούς ερευνητές να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι τα ποντίκια μπορεί να μην είναι κατάλληλα για τη μελέτη της PD.
Οι Trudeau και McBride, δύο ειδικοί στον τομέα της έρευνας PD, υποστηρίζουν ότι τα ευρήματα αυτής της νέας μελέτης μπορούν να εξηγήσουν αυτή την ανομοιογένεια: τα ζώα αυτά φυλάσσονται κανονικά σε εγκαταστάσεις χωρίς φυτά, συνθήκες που δεν είναι αντιπροσωπευτικές εκείνων που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος που είναι συνεχώς εκτεθειμένος σε μολυσματικούς μικροοργανισμούς. Ο Gruenheid, που είναι μικροβιολόγος, είναι πεπεισμένος ότι η σύνδεση μεταξύ λοίμωξης και PD θα τονώσει περαιτέρω τη μελέτη της ανοσολογικής απάντησης που συνδέεται με την έναρξη της νόσου, επιτρέποντας στους ερευνητές να αναπτύξουν και να δοκιμάσουν νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις.
Η PD προκαλείται από τον προοδευτικό θάνατο ενός υποσυνόλου νευρώνων στον εγκέφαλο, που ονομάζονται ντοπαμινεργικοί νευρώνες . Αυτή η απώλεια νευρώνων είναι υπεύθυνη για τα τυπικά κινητικά συμπτώματα που παρατηρούνται σε ασθενείς με PD, που περιλαμβάνουν τρόμο και ακαμψία. Αυτό που προκαλεί το θάνατο των ντοπαμινεργικών νευρώνων είναι ακόμα άγνωστο.
“Τα περισσότερα από τα σημερινά μοντέλα της PD βασίζονται στην πεποίθηση ότι οι νευρώνες πεθαίνουν λόγω των τοξικών στοιχείων που συσσωρεύονται μέσα σε αυτά”, δήλωσε ο Trudeau, που είναι νευροεπιστήμονας. “Αυτό δεν εξηγεί, ωστόσο, το γεγονός ότι η παθολογία της PD ξεκινάει σε ασθενείς αρκετά χρόνια πριν από την εμφάνιση της κινητικής βλάβης και οποιαδήποτε αξιοσημείωτη απώλεια των νευρώνων”.
Ο λόγος για αυτό πιστεύεται ότι εξηγείται από τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης. Η ομάδα του Μόντρεαλ έχει δείξει ότι σε ποντίκια που στερούνται γονιδίων που συνδέονται με PD, η μόλυνση με βακτήρια που προκαλούν ήπια εντερικά συμπτώματα ήταν επαρκής για να προκαλέσει συμπτώματα τύπου PD σε αυτά τα ζώα αργότερα στη ζωή.