Η σύγχρονη επιστημονική άποψη για τη μνήμη και τις αναμνήσεις είναι ότι οι μνήμες είναι συγκεκριμένες, και μπορούν να απεικονιστούν σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου.
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Φλόριντα και του The Scripps Research Institute (TSRI) έχουν τώρα για πρώτη φορά εντοπίσει μια υπο-περιοχή του εγκεφάλου που λειτουργεί σχηματίζοντας ένα συγκεκριμένο είδος μνήμης: του φόβου που σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο περιβαλλοντικό ερέθισμα. Η μελέτη, δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Biological Psychiatry: Cognitive Neuroscience and Neuroimaging, με πρώτο συγγραφέα τον αναπληρωτή Καθηγητή Sathyanarayanan V. Puthanveettil. «Πολλά είναι ακόμη άγνωστα σχετικά με την ταυτότητα των πρωτεϊνών που συντίθενται για να παραχθεί μακροπρόθεσμη μνήμη,» είπε ο Puthanveettil. «Η πιο εντυπωσιακή παρατήρηση από τη νέα μελέτη είναι ότι ο έσω προμετωπιαίος φλοιός είναι η θέση της σύνθεσης τέτοιων πρωτεϊνών.»
Συγκεκριμένα, η μελέτη έδειξε νέα πρωτεϊνική σύνθεση σε μια συγκεκριμένη υπο-περιοχή του προμετωπιαίου φλοιού γνωστή στα τρωκτικά ως προμεταιχμιακή. Στον άνθρωπο, αυτή η περιοχή αντιστοιχεί στον μετωπιαίο φλοιό, ο οποίος έχει συνδεθεί με την επεξεργασία της συναισθηματικής απόκρισης. Αρχικά, ο Puthanveettil και οι συνεργάτες του δεν ασχολήθηκαν με τον έσω προμετωπιαίο φλοιό, επειδή κανείς δεν πίστευε ότι είχε τίποτα να κάνει με την πρόωρη κωδικοποίηση των μακροπρόθεσμων αναμνήσεων. Ωστόσο, όταν εξετάσθηκαν διεξοδικά οι επιπτώσεις στον εγκέφαλο τρωκτικών που υποβλήθηκαν σε πειράματα εξαρτημένης μάθησης (με ήπιο σοκ ποδιού), οι επιστήμονες διαπίστωσαν την ύπαρξη αρκετού αγγελιαφόρου RNA σε πολυριβοσωμάτια τον έσω προμετωπιαίο φλοιό, εύρημα που αποτελεί σαφή ένδειξη νέας πρωτεϊνικής σύνθεσης.
Ο Puthanveettil και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν επίσης ότι εάν ανασταλεί η σύνθεση νέων πρωτεϊνών στην προμεταιχμιακή περιοχή αμέσως μετά τη διαδικασία της εξαρτημένης μάθησης, δεν σχηματίζεται ανάμνηση φόβου. Αλλά εάν οι ερευνητές περίμεναν μόλις λίγες ώρες, η καθυστερημένη αναστολή της πρωτεϊνοσύνθεσης στον προμεταιχμιακό φλοιό δεν είχε καμία επίδραση και οι αναμνήσεις σχηματίσθηκαν. «Μπορεί το πρώτο κύμα πρωτεϊνοσύνθεσης να είναι κρίσιμης σημασίας για την κωδικοποίηση της μνήμης του φόβου , ενώ το δεύτερο κύμα σε άλλες υπο-περιοχές είναι σημαντικό για την αποθήκευση της μνήμης», είπε.
Μένει να προσδιοριστεί εάν άλλες υπο-περιοχές του φλοιού συμμετέχουν επίσης στη σύνθεση των πρωτεϊνών μνήμης. Ο έσω προμετωπιαίος φλοιός έχει πολλές υπο-περιοχές, αλλά οι ειδικοί ρόλοι αυτών των υπο-περιοχών στην κωδικοποίηση, την έκφραση και ανάκτηση μνημών, καθώς και οι υποκείμενοι μοριακοί μηχανισμοί τους, ακόμη δεν έχουν διευκρινισθεί.