Οι γιατροί ζητούν από τους γιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης να ρωτούν τους ασθενείς σχετικά με τη μοναξιά και την κοινωνική απομόνωση σε συνήθεις ελέγχους υγείας και κατά τη διαχείριση χρόνιων ασθενειών, όπως υποδεικνύουν αναδυόμενες έρευνες ότι θα μπορούσε να είναι εξίσου σημαντικό με τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης, της υγείας της καρδιάς και των παραγόντων τρόπου ζωής για τα αποτελέσματα της υγείας.
Η νέα καθοδήγηση υπογραμμίζει πολλούς τομείς για την καλύτερη αντιμετώπιση της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης μέσω:
- προσυμπτωματικού ελέγχου,
- διαχείρισης χρόνιων ασθενειών,
- πολιτικών και συνεργασιών με κοινοτικούς πόρους σε μια προσπάθεια να αναγνωριστεί αυτό ως ιατρικό ζήτημα.
Πέρυσι, ο Δρ Vivek Murthy, δήλωσε ότι η μοναξιά και η απομόνωση είναι επιδημία και οι επιπτώσεις της στην υγεία έχουν συγκριθεί με το κάπνισμα έως και 15 τσιγάρων την ημέρα. Η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση μπορεί να οδηγήσουν σε μια σειρά αρνητικών προβλημάτων ψυχικής και σωματικής υγείας, σύμφωνα με έρευνα, και οι γιατροί είναι σημαντικό να συζητούν αυτό το θέμα σε τακτικές επισκέψεις υγείας και κατά τη διαχείριση χρόνιων ασθενειών.
«Νομίζω ότι η μοναξιά πρέπει να ενσωματωθεί στην υγειονομική περίθαλψη και στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, λόγω του πόσο επηρεάζει την υγεία», δήλωσε ο Δρ Σεμπάστιαν Τονγκ, οικογενειακός γιατρός στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και αντίστοιχος συγγραφέας της νέας καθοδήγησης. «Βλέπουμε ότι ο επιπολασμός είναι πολύ υψηλότερος από πολλές χρόνιες ασθένειες». Μελέτες δείχνουν ότι η μοναξιά είναι κοινή μεταξύ των νέων και των ενηλίκων και οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι περίπου οι μισοί ενήλικες των ΗΠΑ βιώνουν μοναξιά, υψηλότερο από το ποσοστό των Αμερικανών ενηλίκων που έχουν χρόνιες παθήσεις όπως ο διαβήτης τύπου 2 ή η παχυσαρκία, σύμφωνα με τον Γενικό Χειρουργό των ΗΠΑ.
«Οι ασθενείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτή είναι μια κοινή βιωμένη εμπειρία και μπορεί να συμβάλει στη συναισθηματική και σωματική υγεία και στα αποτελέσματα της υγείας τους», δήλωσε η Δρ. Mylynda Massart, γιατρός οικογενειακής ιατρικής, ιδρύτρια και διευθύντρια, UPMC Primary Care Precision Medicine Center. Η μοναξιά έχει συνδεθεί με υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης, άγχους και αυτοκτονίας, σύμφωνα με το CDC. «Εάν μπορούμε να αποτρέψουμε ή να επέμβουμε νωρίς στη μοναξιά, μπορεί να δούμε μια πολύ καλή επίδραση κατάντη όσον αφορά τη συνολική ψυχική υγεία των ανθρώπων», δήλωσε στο ABC News η Δρ Jen Brull, εκλεγμένη πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Οικογενειακών Ιατρών.
Η κοινωνική απομόνωση έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, 50% αυξημένο κίνδυνο άνοιας, 29% αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και 32% αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού σε ηλικιωμένους ενήλικες, σύμφωνα με το CDC. «Από την κλινική μου εμπειρία, οι άνθρωποι έρχονται με, για παράδειγμα, μη ελεγχόμενο διαβήτη, και όταν φτάσω στη ρίζα του, ζουν μόνοι, περνούν τον περισσότερο χρόνο τους μόνοι τους και δεν μπορούν για να παρακινήσουν τους εαυτούς τους οι άνθρωποι να ασκούνται ή να παίρνουν υγιεινή τροφή», είπε ο Tong.
Οι γιατροί λένε ότι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τη δική τους αυτοαξιολόγηση κάνοντας ερωτήσεις όπως: «πόσο συχνά μιλάτε σε κάποιον εκτός σπιτιού, είναι αυτές οι ουσιαστικές συνομιλίες, αισθάνεστε πληροί από τις κοινωνικές σας αλληλεπιδράσεις ή πιστεύετε ότι υπάρχει κενό στο οι κοινωνικές σας αλληλεπιδράσεις και οι αλληλεπιδράσεις αυτές επηρεάζουν την ικανοποίησή σας με την τρέχουσα κατάσταση της ζωής σας», είπε ο Massart.
Αλλά η αναγνώριση είναι μόνο η αρχή, καθώς οι γιατροί λένε ότι η εύρεση λύσεων που ανταποκρίνονται στις ατομικές ανάγκες είναι απαραίτητη αλλά και πρόκληση. «Η αναγνώριση, η κατανόηση και η διάγνωση [κοινωνικής απομόνωσης και μοναξιάς] είναι μόνο το ήμισυ της εξίσωσης. Χρειαζόμαστε θεραπείες σε όλο το σύστημα για να βρούμε το κατάλληλο ταίρι για κάθε ασθενή με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες, το περιβάλλον και τις προτιμήσεις του», είπε ο Massart.