Επιστημονικά Νέα

Μοναξιά διαβήτης: Η μοναξιά επηρεάζει την υγεία των ατόμων με διαβήτη;

Μοναξιά διαβήτης: Η μοναξιά επηρεάζει την υγεία των ατόμων με διαβήτη;
Μοναξιά διαβήτης: Έρευνες έχουν δείξει ότι η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά συνδέονται με 30% αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου ή θανάτου από ένα από τα δύο.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Η μοναξιά μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην καρδιαγγειακή υγεία των ατόμων με διαβήτη, αυξάνοντας τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου περισσότερο από ό,τι οι ανθυγιεινές συνήθειες του τρόπου ζωής. Μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν πάνω από 18.000 ενήλικες με διαβήτη διαπίστωσε ότι όσοι ανέφεραν ότι αισθάνονταν μοναξιά είχαν έως και 26% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιαγγειακό επεισόδιο τα επόμενα δέκα χρόνια σε σύγκριση με εκείνους που αισθάνονταν κοινωνικά συνδεδεμένοι. Η συσχέτιση μεταξύ μοναξιάς και καρδιαγγειακών προβλημάτων ήταν ισχυρότερη από τους γνωστούς παράγοντες κινδύνου, όπως το κάπνισμα, η έλλειψη άσκησης και οι ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες.


Μοναξιά και διαβήτης

Αν και η μελέτη δεν αποδεικνύει άμεση αιτιώδη σχέση μεταξύ μοναξιάς και σωματικής υγείας, προστίθεται σε ένα αυξανόμενο σώμα στοιχείων που αναδεικνύει τη σχέση μεταξύ του αισθήματος απομόνωσης και των καρδιακών παθήσεων. Προηγούμενες έρευνες έχουν επίσης δείξει ότι η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά συνδέονται με 30% αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου ή θανάτου από ένα από τα δύο.

Η μελέτη κάνει διάκριση μεταξύ της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς, αποκαλύπτοντας ότι μόνο η τελευταία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων. Η μοναξιά αφορά περισσότερο το πώς αισθάνονται τα άτομα, ανεξάρτητα από τις κοινωνικές τους συνθήκες. Οι άνθρωποι μπορεί να ζουν μόνοι ή να μην έχουν ενεργή κοινωνική ζωή χωρίς να αισθάνονται μοναξιά, ενώ άλλοι μπορεί να έχουν σχέσεις αλλά να βιώνουν μοναξιά με βάση την ποιότητά τους.

Η μελέτη υποδηλώνει ότι τα άτομα που αισθάνονται μοναξιά μπορεί να έχουν λιγότερη τάση να δίνουν προτεραιότητα στη σωματική τους υγεία, οδηγώντας σε επιζήμιες επιπτώσεις. Δεν είναι σαφές γιατί η μοναξιά αποτελεί μεγαλύτερη απειλή από τους γνωστούς παράγοντες κινδύνου και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την κατανόηση των υποκείμενων μηχανισμών.

Στην έρευνα συμμετείχαν πάνω από 18.000 Βρετανοί ενήλικες με διαβήτη αλλά χωρίς ιστορικό καρδιακών προβλημάτων ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με τις συνήθειες του τρόπου ζωής τους, τα συμπτώματα κατάθλιψης και τα συναισθήματα μοναξιάς και κοινωνικής απομόνωσης. Κατά την επόμενη δεκαετία, περισσότεροι από 3.200 συμμετέχοντες εμφάνισαν καρδιακή νόσο ή υπέστησαν εγκεφαλικό επεισόδιο, με τον κίνδυνο να αυξάνεται ανάλογα με τα συναισθήματα μοναξιάς.

Η μοναξιά συσχετίστηκε επίσης με υψηλότερα επίπεδα συμπτωμάτων κατάθλιψης, αν και η κατάθλιψη δεν εξηγούσε τη σχέση μεταξύ μοναξιάς και καρδιακής υγείας. Η μοναξιά και η κατάθλιψη μπορεί να έχουν κοινή συσχέτιση και η μοναξιά θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμεύσει ως πρώιμος δείκτης κατάθλιψης.

Η αναγνώριση των συνεπειών της μοναξιάς στην υγεία είναι σημαντική για τους επαγγελματίες υγείας και το ευρύ κοινό. Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να είναι προληπτικοί στη συζήτηση της μοναξιάς με τους ασθενείς τους. Παρόλο που δεν υπάρχει απλή συνταγή για τη θεραπεία της μοναξιάς, οι μικρές πράξεις καλοσύνης και η αναπλαισίωση της μοναξιάς μπορεί να βοηθήσουν τα άτομα. Επιπλέον, η επίδειξη συμπόνιας και η προσέγγιση όσων βιώνουν μοναξιά μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ο έλεγχος με άλλους και η ενασχόληση με κοινές δραστηριότητες μπορεί να προσφέρει κοινωνική σύνδεση και υποστήριξη.