Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι η μηχανοθεραπεία που παρέχεται από ρομπότ μείωσε τη μυϊκή βλάβη. Επίσης ενίσχυσε την αποκατάσταση των μυών σε ποντίκια με σοβαρό σκελετικό μυϊκό τραυματισμό.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι η μηχανοθεραπεία προκάλεσε μείωση ορισμένων λευκών αιμοσφαιρίων που είναι υπεύθυνα για τη φλεγμονή. Στη συνέχεια, οι επιστήμονες θα πρέπει να επιβεβαιώσουν εάν η μηχανοθεραπεία έχει τα ίδια αποτελέσματα σε ανθρώπους με σοβαρό τραυματισμό των σκελετικών μυών και αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί κλινικά. Οι σκελετικοί μύες επιτρέπουν στο σώμα να κινείται και να διατηρεί τη στάση του. Ο άμεσος τραυματισμός μπορεί να βλάψει την κίνηση και την ποιότητα ζωής ενός ατόμου.
Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μασάζ και άλλες μηχανοθεραπείες για χιλιάδες χρόνια για να καταπρανουν τους πονεμένους και τραυματισμένους μύες. Ωστόσο, η επιστήμη πίσω από τα αποτελέσματα του μασάζ δεν έχει εξεταστεί λεπτομερώς. “Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να μελετήσουν τις ευεργετικές επιδράσεις του μασάζ και άλλων μηχανικοθεραπειών στο σώμα, αλλά μέχρι τώρα, δεν είχε γίνει με συστηματικό και αναπαραγώγιμο τρόπο”. Αυτό εξηγεί ο επικεφαλής συγγραφέας της τρέχουσας μελέτης Δρ. Bo Ri Seo, Ph.D. και συνεχίζει: “Η δουλειά μας δείχνει μια πολύ σαφή σύνδεση μεταξύ της μηχανικής διέγερσης και της ανοσολογικής λειτουργίας”.
Επισκευή μυών
Όπως και το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου σώματος, οι σκελετικοί μύες μπορούν να επιδιορθωθούν. Η διαδικασία περιλαμβάνει τρία στάδια:
- καταστροφή και φλεγμονή: 1-3 ημέρες
- επισκευή: 3-4 εβδομάδες
- αναδιαμόρφωση: 3-6 μήνες
Όταν συμβαίνει μυϊκός τραυματισμός, οι μυϊκές ίνες σπάνε και πεθαίνουν. Τα λευκά αιμοσφαίρια εισβάλλουν στο σημείο του τραυματισμού, αφαιρώντας τα νεκρά μυϊκά κύτταρα και ενεργοποιώντας τα κύτταρα που βοηθούν στην ανάπτυξη μιας ανοσολογικής απόκρισης. Αυτό περιλαμβάνει την απελευθέρωση αυξητικών παραγόντων, κυτοκινών και χημειοκινών. Κατά τη φάση της επιδιόρθωσης, τα δορυφορικά κύτταρα, ή τα πρόδρομα κύτταρα των μυών, αναπτύσσονται και διαφοροποιούνται σε μυϊκά κύτταρα. Αυτά στη συνέχεια αντικαθιστούν τα τραυματισμένα κύτταρα της μυϊκής ίνας και σχηματίζεται ουλώδης ιστός.
Στη φάση της αναδιαμόρφωσης, οι μυϊκές ίνες ωριμάζουν και ο ουλώδης ιστός συστέλλεται. Ωστόσο, εκτεταμένοι τραυματισμοί μπορεί να προκαλέσουν πυκνό σχηματισμό ιστού ουλής, εμποδίζοντας την αποκατάσταση των μυών και με αποτέλεσμα την ατελή ανάκτηση της μυϊκής λειτουργίας.
Παρά τις επιπλοκές της, η χειρουργική θεραπεία παραμένει το σημερινό πρότυπο περίθαλψης για σοβαρούς μυϊκούς τραυματισμούς. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για μια αποτελεσματική μη επεμβατική θεραπεία για σοβαρό τραυματισμό των σκελετικών μυών, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στο Κέιμπριτζ, πραγματοποίησαν μια μελέτη που διερεύνησε τη χρήση της μηχανοθεραπείας ως πιθανή θεραπεία. Τα ευρήματά τους εμφανίζονται στο περιοδικό Science Translational Medicine.
Η προηγούμενη μελέτη είχε δείξει τις ευεργετικές επιπτώσεις της συμπιεστικής φόρτωσης για την αναγέννηση των σκελετικών μυών. Με βάση τα ευρήματα, αναπτύχθηκε ένα [επιστημονικά] επικυρωμένο, βέλτιστο πρωτόκολλο για τη μηχανοθεραπεία για την κατανόηση των μηχανισμών που σχετίζονται με τις θεραπευτικές επιπτώσεις. Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια εξωτερική ρομποτική συσκευή για να παρέχουν μια ακριβή, ελεγχόμενη και μετρήσιμη πίεση στον μυ του ποδιού σε ποντίκια. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν επίσης υπερηχογράφημα για να μετρήσουν την ανταπόκριση των ιστών στο στρες που εφαρμόζεται. Μια έως 14 ημέρες μετά τον τραυματισμό, οι επιστήμονες έδωσαν στα ποντίκια της ομάδας θεραπείας μηχανική με πίεση που αντιστοιχεί σε μυϊκά στελέχη 10, 20 ή 40% για 5 λεπτά κάθε 10-12 ώρες.
Συμπεράσματα της μελέτης
Ο Δρ. Bert Mandelbaum, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, μίλησε επίσης με το MNT. Ο Δρ. Mandelbaum είναι ορθοπεδικός χειρουργός στο Ινστιτούτο Cedars-Sinai Kerlan-Jobe και συν-διευθυντής του Κέντρου Αναγεννητικής Ορθοβιολογίας Cedars-Sinai στο Λος Άντζελες. Τον ενθουσίασε ο πειραματικός σχεδιασμός, ιδιαίτερα η χρήση της ρομποτικής για να “συνταγογραφήσει” συγκεκριμένα μυϊκά φορτία και στη συνέχεια να αξιολογήσει τους βιολογικούς παράγοντες που παράγουν τα φορτία. “Ήταν εξαιρετικά συναρπαστικό ότι ο σοβαρά τραυματισμένος μυς που υποβλήθηκε σε θεραπεία χωρίς βιολογικά/μη επεμβατικά συμπιεστικά φορτία δείχνει συγκρίσιμα λειτουργικά αποτελέσματα με εκείνα που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με βάση βιολογικά προϊόντα που βρέθηκαν από άλλες μελέτες”.