Μεταστατικός Καρκίνος του Μαστού: Ο προχωρημένος ή μεταστατικός καρκίνος του μαστού με θετικό υποδοχέα οιστρογόνων (ER+) αντιμετωπίζεται συνήθως με φάρμακα που μπλοκάρουν τον υποδοχέα οιστρογόνων. Ωστόσο, τα οιστρογόνα που διεγείρουν τον υποδοχέα μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματικά. Βασιζόμενοι σε προηγούμενες μελέτες τους, οι ερευνητές του Κέντρου Καρκίνου του Ντάρτμουθ ολοκλήρωσαν πρόσφατα μια κλινική δοκιμή Φάσης ΙΙ με στόχο να δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητα της εναλλαγής μεταξύ διέγερσης οιστρογόνων και στέρησης οιστρογόνων σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του μαστού ER+ και να προσδιορίσουν τα χαρακτηριστικά του όγκου που προβλέπουν ποιος μπορεί να ωφεληθεί από αυτή τη στρατηγική.
Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα πριν από την εκτύπωση στο Clinical Cancer Research, υποστηρίζουν την κυκλική θεραπεία με οιστρογόνα/αντιοιστρογόνα ως μια πολλά υποσχόμενη στρατηγική για τη θεραπεία του προχωρημένου/μεταστατικού καρκίνου του μαστού ER+. Η δοκιμή POLLY σημαίνει “Μελέτη Φάσης ΙΙ για την προληπτική ταλάντωση των επιπέδων δραστικότητας του ER μέσω της εναλλαγής θεραπειών οιστραδιόλης/αντιοιστρογόνων πριν από την εξέλιξη της νόσου σε μεταστατικό ή προχωρημένο καρκίνο του μαστού ER+/HER2-“. Μεταξύ 19 ασθενών που συμμετείχαν στη δοκιμή, 3 (16%) παρουσίασαν συρρίκνωση του όγκου κατά τη διάρκεια της κυκλικής θεραπείας και άλλες 5 (26%) είχαν σταθεροποίηση της νόσου για τουλάχιστον 24 εβδομάδες, αποδίδοντας ένα συνολικό ποσοστό οφέλους 42%. Οι θεραπείες ήταν καλά ανεκτές και κανένας ασθενής δεν διέκοψε τη φαρμακευτική αγωγή λόγω παρενεργειών. Μετά την εξέλιξη του καρκίνου κατά την κυκλική θεραπεία, 12 ασθενείς επέλεξαν να λάβουν μη κυκλική θεραπεία με ένα μόνο φάρμακο-5 από αυτούς τους ασθενείς (42%) είχαν περαιτέρω σταθεροποίηση της νόσου για τουλάχιστον 24 εβδομάδες. “Η θεραπεία με οιστρογόνα χρησιμοποιείται για περισσότερα από 50 χρόνια για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού. Οι στρατηγικές για τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας των οιστρογόνων και την ελαχιστοποίηση των παρενεργειών, καθώς και η έρευνα σχετικά με τους καρκίνους που αναπτύσσουν αντίσταση στα νέα στοχευμένα στον όγκο φάρμακα που κυκλοφορούν στην αγορά την τελευταία δεκαετία, όπως τα Ibrance, Kisqali, Verzenio και Afinitor, παραμένουν υποανάπτυκτες”, λέει ο ογκολόγος του Αντικαρκινικού Κέντρου Dartmouth για τον καρκίνο του μαστού και επικεφαλής συγγραφέας Gary N. Schwartz, MD. “Η μελέτη POLLY αντιμετώπισε αυτό το κενό”.
“Δεν έχουν, επίσης, αναφερθεί χαρακτηριστικά του όγκου που ονομάζονται βιοδείκτες και προβλέπουν ποιες ασθενείς θα ωφεληθούν από τη θεραπεία με οιστρογόνα”, προσθέτει ο ερευνητής καρκίνου και συν-συγγραφέας Todd W. Miller, Ph.D.. “Στη δοκιμή POLLY, διαπιστώσαμε ότι οι μεταλλάξεις στο γονίδιο που κωδικοποιεί τον ER, οι οποίες συχνά εμφανίζονται σε όγκους που γίνονται ανθεκτικοί στα αντιοιστρογονικά φάρμακα, ήταν παρούσες στους όγκους των δύο μόνο ασθενών των οποίων οι όγκοι συρρικνώθηκαν ως απάντηση στη θεραπεία με οιστρογόνα εντός των πρώτων 8 εβδομάδων. Αυτό υποδηλώνει ότι οι μεταλλάξεις του ER μπορεί να είναι χρήσιμες για τον εντοπισμό των ασθενών που είναι πιθανό να επωφεληθούν από αυτή τη θεραπευτική στρατηγική”. Η ομάδα θα βασιστεί στα ευρήματα του POLLY με τη διεξαγωγή μιας κλινικής μελέτης παρακολούθησης, “Θεραπεία με οιστραδιόλη για τη στόχευση του μεταστατικού καρκίνου του μαστού με μεταλλάξεις του ER και του μεταστατικού καρκίνου του μαστού τύπου ER+ (ESTHER)”, η οποία θα εξετάσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με οιστρογόνα σε ασθενείς με ή χωρίς μεταλλάξεις του όγκου στον παράγοντα ER.