ΗΠΑ Μελέτη: Οι φοιτητές ιατρικής που αναγνωρίζονται ως ομοφυλόφιλοι, λεσβίες ή αμφιφυλόφιλοι βλέπουν τα περιβάλλοντα μάθησης της ιατρικής σχολής λιγότερο ευνοϊκά από τους ετεροφυλόφιλους φοιτητές και τα ποσοστά εξουθένωσης μπορεί να είναι υψηλότερα για αυτούς τους φοιτητές, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε σήμερα στο JAMA. Η συγχρονική ανάλυση που διεξήχθη από ερευνητές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Yale αξιολόγησε αποδεδειγμένα δεδομένα από 25.757 αποφοίτους φοιτητές ιατρικής που συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο αποφοίτησης της Ένωσης Αμερικανικών Ιατρικών Κολλεγίων το 2016 και το 2017. Το ερωτηματολόγιο “είναι μια ετήσια έρευνα όλων των αποφοίτων φοιτητών ιατρικής από 140 διαπιστευμένες αλλοπαθητικές ιατρικές σχολές στις Ηνωμένες Πολιτείες», λένε οι συγγραφείς.
Η έρευνα συλλέγει αυτοαναφερόμενα δεδομένα σχετικά με τα «δημογραφικά χαρακτηριστικά των μαθητών, τα σχέδια σταδιοδρομίας, την κακομεταχείριση, τα συμπτώματα εξουθένωσης και τις αντιλήψεις για το μαθησιακό περιβάλλον».
Οι περισσότεροι συμμετέχοντες (94,5%) ταυτίστηκαν ως ετεροφυλόφιλοι, ενώ το 2,2% ως αμφιφυλόφιλοι και το 3,3% ως γκέι ή λεσβίες.
Οι μαθητές με αμφιφυλοφιλικό προσανατολισμό ήταν συχνότερα γυναίκες (70,4%) και εκείνοι που ανέφεραν γκέι προσανατολισμό ήταν συχνότερα άνδρες (77,6%).
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι αμφιφυλόφιλοι και οι ομοφυλόφιλοι ή λεσβίες φοιτήτριες – που αναφέρονται επίσης ως φοιτητές σεξουαλικής μειονότητας (SM) – κατέταξαν τις αλληλεπιδράσεις καθηγητών-φοιτητών και το συναισθηματικό κλίμα του μαθησιακού περιβάλλοντος χαμηλότερα από τους ετεροφυλόφιλους ομολόγους τους.
Οι φοιτητές σεξουαλικής μειονότητας SM ανέφεραν ότι έλαβαν λιγότερη βοήθεια από το διδακτικό προσωπικό και υπέφεραν «εκπαιδευτικές εμπειρίες που ήταν λιγότερο πιθανό να τους προσφέρουν μια αίσθηση επιτυχίας, αξίας και ακαδημαϊκής εμπιστοσύνης».
Οι φοιτητές σεξουαλικής μειονότητας SM με τις χαμηλότερες βαθμολογίες συναισθηματικού κλίματος είχαν οκτώ φορές περισσότερες πιθανότητες να βρίσκονται στο υψηλότερο τεταρτημόριο όσον αφορά τα συμπτώματα εξουθένωσης.
Οι φόβοι της διάκρισης περιορίζουν την ποικιλομορφία, συμβάλλουν στην εξουθένωση
Αν και πολλοί εθνικοί ιατρικοί σύλλογοι και φορείς, συμπεριλαμβανομένου του Αμερικανικού Κολλεγίου Ιατρών και του Γραφείου Πρόληψης Νοσημάτων και Προαγωγής της Υγείας, αναγνωρίζουν τη σημασία της εκπροσώπησης της σεξουαλικής μειονότητας SM μεταξύ των εργαζομένων στον τομέα της υγείας, η πρόοδος είναι αργή. «Πιστεύω ότι υπήρξε μια ώθηση τα τελευταία χρόνια από τις ιατρικές σχολές για την αντιμετώπιση της επαγγελματικής εξουθένωσης και μαθησιακών περιβαλλόντων, και πολλά σχολεία έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους για διαφορετικότητα, ισότητα και ένταξη», δήλωσε η Caitlin Ryus, MD, MPH, εκπαιδεύτρια στην Ιατρική Σχολή του Yale και επικεφαλής ερευνήτρια στη μελέτη, στο Medscape Medical News.
Ωστόσο, σημειώνει ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθεί η αποτελεσματικότητα αυτών των προσπαθειών με την πάροδο του χρόνου. Επί του παρόντος, ο φόβος των διακρίσεων εμποδίζει περίπου το 29% των φοιτητών ιατρικής σεξουαλικής μειονότητας SM από το να αποκαλύψουν ανοιχτά τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, λένε οι συγγραφείς, και «μια κουλτούρα ετεροσεξισμού και διακρίσεων δημιουργεί μη φιλόξενα περιβάλλοντα μάθησης, συμβάλλοντας δυνητικά σε συμπτώματα επαγγελματικής εξουθένωσης».
Τα άτομα που επιλέγουν να αποκαλύψουν τη σξουαλική τους ταυτότητα ενδέχεται να αντιμετωπίσουν ενέργειες που εισάγουν διακρίσεις, που οδηγούν σε αύξηση των ψυχιατρικών διαταραχών, των διαταραχών κατάχρησης ουσιών και της βίας και της θυματοποίησης.
Μια μελέτη του 2021 που δημοσιεύτηκε στο PLOS ONE διαπίστωσε ότι οι φοιτητές ιατρικής σεξουαλικής μειονότητας και μειονότητας φύλου βίωσαν συχνότερα εκφοβισμό και αυτοκτονικό ιδεασμό.
Τα δύο τρίτα (67%) των μαθητών εξέφρασαν την ανησυχία τους ότι η αποκάλυψη του προσανατολισμού τους θα επηρέαζε αρνητικά τη μελλοντική τους σταδιοδρομία, ειδικά εάν σκέφτονταν μια χειρουργική υποειδίκευση, και το 39,8% συμβουλεύτηκε να αποφύγει να αποκαλύψει εντελώς τον προσανατολισμό του.
Δημιουργία περιβαλλόντων μάθησης χωρίς αποκλεισμούς
Οι συγγραφείς λένε ότι ένα εργατικό δυναμικό στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης που «περιλαμβάνει περισσότερους γιατρούς σεξουαλικής μειονότητας [SM]…είναι μια σημαντική στρατηγική για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων υγείας που σχετίζονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό», μια στρατηγική που συνήθως έχει επίσης θετικά αποτελέσματα στην ικανοποίηση των ασθενών και στην οικονομική απόδοση ενός οργανισμού.
Η ιατρική σχολή είναι η ιδανική στιγμή για την προώθηση αυτής της κρίσιμης ποικιλομορφίας του εργατικού δυναμικού, επειδή με αυτόν τον τρόπο μπορεί να μειώσει την κακομεταχείριση των μαθητών σεξουαλικής μειονότητας SM, να μειώσει την εξουθένωση, να ενθαρρύνει τους μαθητές σεξουαλικής μειονότητας SM να ακολουθήσουν ένα ευρύτερο φάσμα ειδικοτήτων και να βελτιώσει τις προσπάθειες διατήρησης και στρατολόγησης.
Η συμπεριφορά των σχολών είναι το κλειδί για την επίτευξη ενός κλίματος συμπερίληψης, επομένως τα σχολεία θα πρέπει να προσλαμβάνουν ενεργά κατοίκους σεξουαλικής μειονότητας SM, υποτρόφους και καθηγητές που είναι ανοιχτοί σχετικά με τους προσανατολισμούς τους, λέει η Ryus, επειδή «η αυξανόμενη πρόσβαση στα πρότυπα σχολών σεξουαλικής μειονότητας SM έχει αποδειχθεί πολύτιμη για τους φοιτητές σεξουαλικής μειονότητας SM στην επιλογή των ειδικοτήτων τους». Η δημιουργία ενός δίκαιου συναισθηματικού κλίματος και οι πιο ουσιαστικές αλληλεπιδράσεις καθηγητών-μαθητών μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο εξουθένωσης για τους μαθητές σεξουαλικής μειονότητας SM.
Για παράδειγμα, μετά την προσαρμογή για το μαθησιακό περιβάλλον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πιθανότητα εμφάνισης «υψηλών επιπέδων συμπτωμάτων επαγγελματικής εξουθένωσης στους μαθητές σεξουαλικής μειονότητας SM μειώθηκε από 71% μεταξύ αμφιφυλόφιλων μαθητών και 53% μεταξύ ομοφυλόφιλων ή λεσβιών μαθητριών σε περίπου 40% και στις δύο ομάδες. ”
Η Ryus προτείνει οι ιατρικές σχολές να συλλέγουν δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, πιθανώς μέσω ανώνυμων ερευνών, για να αξιολογήσουν τις αντιλήψεις των μαθητών για το μαθησιακό περιβάλλον.
«Τα δεδομένα από τη μελέτη μας συλλέχθηκαν από φοιτητές ιατρικής που ήδη αποφοιτούν», λέει. «Η δημιουργία ενός ασφαλούς και ανώνυμου τρόπου για τους μαθητές σεξουαλικής μειονότητας SM για να μεταφέρουν τις εμπειρίες τους όταν υπάρχει ακόμη χρόνος για παρέμβαση θα μπορούσε να είναι μια στρατηγική για τον μετριασμό της εξουθένωσης και τη βελτίωση του μαθησιακού περιβάλλοντος».