Η έλλειψη μαγνησίου συνδέεται με ένα ευρύ φάσμα ασθενειών. Οι ερευνητές αποδεικνύουν τώρα μέσα από έρευνες σε ποντίκια πώς το μαγνήσιο βελτιώνει την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να εξαλείφει τα μολυσμένα και καρκινικά κύτταρα. Η ανάλυσή τους υποδηλώνει επίσης ότι τα χαμηλά επίπεδα μαγνησίου σχετίζονται με τα επισφαλέστερα αποτελέσματα στη θεραπεία του καρκίνου.
Οι ειδικοί ορίζουν το μαγνήσιο ως ένα «απαραίτητο μακρομεταλλικό στοιχείο», που σημαίνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να το καταναλώνουν σε σχετικά μεγάλες ποσότητες για να παραμείνουν υγιείς. Πλούσιες διατροφικές πηγές μαγνησίου είναι τα αμύγδαλα, τα κάσιους, τα φιστίκια και το σπανάκι. Τα καρύδια περιέχουν επίσης ιδιαίτερα υψηλή ποσότητα μαγνησίου, με τα 100 γραμμάρια να περιέχουν το 63% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης. Η επαρκής πρόσληψη μαγνησίου σχετίζεται με υγιή οστά, χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία. Το μέταλλο παίζει επίσης βασικό ρόλο στη σύσπαση των μυών, στη μετάδοση των νεύρων, στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και στο ανοσοποιητικό.
Προηγούμενη έρευνα είχε βρει ότι ο καρκίνος εξαπλώνεται πιο γρήγορα σε ποντίκια που ακολουθούσαν δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε μαγνήσιο. Επιπλέον, τα ζώα έχουν ασθενέστερη ανοσολογική άμυνα έναντι των ιών της γρίπης. Ωστόσο, έχει γίνει λίγη έρευνα για το πώς ακριβώς το μαγνήσιο υποστηρίζει το υγιές ανοσοποιητικό σύστημα. Επιστήμονες στην Ελβετία ανακάλυψαν τώρα ότι ένας τύπος ανοσοκυττάρου, που ονομάζεται κυτταροτοξικό ή «φονικό» Τ κύτταρο, μπορεί να εξαλείψει καρκινικά ή μολυσμένα κύτταρα μόνο παρουσία μαγνησίου. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Cell.
Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι το μαγνήσιο ενεργοποιεί μια πρωτεΐνη που ονομάζεται LFA-1 στην επιφάνεια των κυτταροτοξικών Τ κυττάρων, την οποία χρησιμοποιούν για να προσδεθούν στα κύτταρα-στόχους τους. «Στην ανενεργή κατάσταση, αυτή η θέση πρόσδεσης είναι σε λυγισμένη στάση και επομένως δεν μπορεί να συνδεθεί αποτελεσματικά με μολυσμένα ή μη φυσιολογικά κύτταρα», εξηγεί ο ανώτερος συγγραφέας Δρ. Christoph Hess, Ph.D., από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία και το Πανεπιστήμιο του Cambridge στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Εάν το μαγνήσιο υπάρχει σε επαρκείς ποσότητες κοντά στα Τ κύτταρα, δεσμεύεται με το LFA-1 και διασφαλίζει ότι παραμένει σε εκτεταμένη —και επομένως ενεργή— θέση», προσθέτει. Όταν οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από προηγούμενες κλινικές δοκιμές ανοσοθεραπειών για τον καρκίνο, διαπίστωσαν ότι τα χαμηλά επίπεδα μαγνησίου συσχετίστηκαν με ταχύτερη εξέλιξη της νόσου και μικρότερη επιβίωση. «Υπό το φως των πειραματικών μας δεδομένων και των αναδρομικών αναλύσεων που πραγματοποιήσαμε σε δύο κλινικές δοκιμές, η ανεπάρκεια μαγνησίου είναι πολύ πιθανό να ευθύνεται για τουλάχιστον ένα ποσοστό της ανεπαρκούς αποτελεσματικότητας που παρατηρείται σε ασθενείς με καρκίνο που λαμβάνουν ανοσοθεραπεία», είπε ο Δρ. Χες.