Η λύσσα είναι ιογενές νόσημα του κεντρικού νευρικού συστήματος, αποτελώντας μια λοιμώδη ασθένεια που προκαλείται από διηθητό ιό. Ο ιός αυτός μεταδίδεται στον άνθρωπο και στα άλλα ζώα από δάγκωμα και από το σάλιο ζώων που πάσχουν από λύσσα ή και με την επαφή με κάποιο σημείο του δέρματος που έχει κάποια πληγή.
Σύμφωνα με τελευταία ενημέρωση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) η λύσσα εμφανίζεται σε 150 χώρες παγκοσμίως και ετησίως προκαλεί δεκάδες χιλιάδες θανάτους, κυρίως στην Ασία και την Αφρική. Το 99% του συνόλου των μεταδόσεων λύσσας σε ανθρώπους είναι από τα σκυλιά και το 40% των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί από ζώα με λύσσα είναι παιδιά κάτω των 15 ετών.
Ο εμβολιασμός των κατοικίδιων, αλλά και τον αδέσποτων (με αντιλυσσικό εμβόλιο ζώων χορηγούμενο είτε άμεσα στο ζώο από κτηνίατρο είτε με δολώματα στη φύση) αποτελεί την πιο αποδοτική στρατηγική για την πρόληψη της λύσσας στον άνθρωπο. Μπορεί και ο άνθρωπος να κάνει εμβόλιο αν σκοπεύει να εκτεθεί σε εξωτερικούς χώρους, ιδιαίτερα σε αγροτικές περιοχές. Και στα παιδιά θα μπορούσαν να γίνονται εμβόλια καθώς εκτίθενται στον κίνδυνο επειδή έχουν την τάση να παίζουν με τα ζώα.
Η λύσσα έχει μια περίοδο επώασης στην οποία ο ασθενής δεν βιώνει σχεδόν κανένα κλινικό σύμπτωμα. Αυτή η περίοδος αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία για την επιτυχή θεραπεία της νόσου. Μόλις εμφανιστούν τα κλινικά συμπτώματα, η νόσος είναι σχεδόν πάντοτε θανατηφόρος. Στην αρχή τα συμπτώματα της λύσσας είναι παρόμοια με αυτά της γρίπης, επίσης στην αρχή μπορεί να εκδηλωθεί κνησμός, ερεθισμός και πόνος στο σημείο εισόδου του ιού ενώ όλα αυτά μπορεί να ακολουθηθούν από μελαγχολία, σωματική κατάπτωση, φαρυγγικούς σπασμούς καθώς και με διαταραχές στον ύπνο.
Κατόπιν ακολουθεί η δυσλειτουργία της καρδιάς και η διαταραχή της αναπνοής ενώ αυξάνεται και ο πυρετός ο οποίος μπορεί να φτάσει και τους 40 °C. Ο ασθενής αναπτύσσει μεγάλη ευερεθιστότητα, φωτοφοβία και υδροφοβία. Όταν η ασθένεια έχει προχωρήσει αρκετά ο ασθενής αρχίζει να βιώνει σπασμούς που συνοδεύονται από σιελόρροια και έντονη δίψα. Με το πέρασμα του χρόνου ο άρρωστος παραλύει, χάνει την ψυχική του ισορροπία καθώς και την αίσθηση του περιβάλλοντος και στην συνέχεια καταλήγει στο θάνατο.
Στόχος του ΠΟΥ είναι η εξάλειψη της λύσσας έως το 2030 και ήδη, υπό την αιγίδα του, συνεργάζονται για πρώτη φορά αρχές της ανθρώπινης και ζωικής υγείας.
Διαβάστε στο LIFE2DAY.gr τις δράσεις εξάλειψης που προωθεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.