Εντοπίζοντας αλλαγές στην παραγωγή αιμοσφαιρίων, μια εξέταση αίματος θα μπορούσε να προβλέψει τον κίνδυνο εμφάνισης λευχαιμίας στον ηλικιωμένο πληθυσμό χρόνια νωρίτερα, σύμφωνα με νέα έρευνα. Οι ειδικοί λένε ότι ο εντοπισμός εκείνων που κινδυνεύουν περισσότερο θα μπορεί να καταστήσει δυνατή την παροχή προληπτικής ή έγκαιρης θεραπείας στο μέλλον για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων των ασθενών.
Η λευχαιμία προκαλείται συχνά από τη διαταραχή της λεπτής ισορροπίας στην παραγωγή αιμοσφαιρίων όπου τα νέα κύτταρα του αίματος παράγονται και πεθαίνουν τα παλιά. Οι μεταλλάξεις στα βλαστοκύτταρα του αίματος καθώς γερνάμε μπορεί να σημαίνουν ότι τα αλλοιωμένα κύτταρα μπορούν να έχουν πλεονέκτημα ανάπτυξης σε σχέση με άλλα αιμοσφαίρια. Επιστήμονες από τα Πανεπιστήμια του Εδιμβούργου και της Γλασκώβης ερεύνησαν πώς οι αλλαγές που εμφανίζονται στην παραγωγή αίματος μπορεί να παρέχουν ενδείξεις για τον κίνδυνο εμφάνισης λευχαιμίας ανάλογα με τον τύπο της μετάλλαξης που εμφανίζεται.
«Μετρήσαμε τις αλλαγές στα δείγματα αίματος 83 ηλικιωμένων ατόμων των Lothian Birth Cohorts, που λαμβάνονται κάθε τρία χρόνια σε μια περίοδο 12 ετών. Χρησιμοποιώντας τη συνδυασμένη γνώση μαθηματικών, βιολόγων και επιστημόνων του γονιδιώματος, θέλαμε να κατανοήσουμε τι σημαίνουν αυτές οι αλλαγές για τον κίνδυνο εμφάνισης λευχαιμίας καθώς μεγαλώνουμε», δήλωσε ο Δρ Tamir Chandra, συνεργάτης στη Μονάδα Ανθρώπινης Γενετικής του MRC στο Εδιμβούργο.
Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα συνδύασε αυτά τα πολύπλοκα γονιδιωματικά δεδομένα με έναν αλγόριθμο μηχανικής μάθησης για να συνδέσει διαφορετικές μεταλλάξεις με διαφορετικές ταχύτητες ανάπτυξης βλαστικών κυττάρων αίματος που φέρουν αυτές τις μεταλλάξεις. Ανακάλυψαν ότι συγκεκριμένες μεταλλάξεις δίνουν ξεχωριστά πλεονεκτήματα φυσικής κατάστασης στα βλαστοκύτταρα που μετρώνται σε άτομα χωρίς λευχαιμία, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για να προβλέψουν πόσο γρήγορα θα αναπτυχθούν τα μεταλλαγμένα κύτταρα και επομένως να καθορίσουν τον κίνδυνο λευχαιμίας.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την επικύρωση αυτών των αποτελεσμάτων σε μεγαλύτερο πληθυσμό λόγω του περιορισμένου μεγέθους δείγματος στην τρέχουσα μελέτη. Η Δρ. Kristina Kirschner, συν-επικεφαλής συγγραφέας και Λέκτορας στο Ινστιτούτο Επιστημών Καρκίνου του Πανεπιστημίου της Γλασκόβης, δήλωσε: «Γνωρίζοντας τον κίνδυνο εμφάνισης λευχαιμίας ενός ασθενούς, οι κλινικοί γιατροί μπορούν να προγραμματίσουν μικρότερα κενά μεταξύ των ραντεβού σε αυτούς που είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τη νόσο και να παρέχουν έγκαιρη θεραπεία, η οποία είναι πιο πιθανό να είναι επιτυχής».
Ο Δρ. Linus Schumacher, συν-επικεφαλής συγγραφέας και Chancellor’s Fellow στο Κέντρο Αναγεννητικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, δήλωσε: «Για να κατανοήσουμε τον κίνδυνο λευχαιμίας, πρέπει να εξετάσουμε την ισορροπία μεταξύ των διαφορετικών κυττάρων που εμπλέκονται στην παραγωγή αιμοσφαιρίων και πώς αυτό η ισορροπία αλλάζει καθώς μεγαλώνουμε. Συνδέοντας τα γονιδιωματικά δεδομένα με τη μηχανική μάθηση, μπορέσαμε να προβλέψουμε τη μελλοντική συμπεριφορά των κυττάρων του αίματος με βάση τις μεταλλάξεις που αναπτύσσουν».