Κρυφή Συνείδηση: Ερευνητές του Κολούμπια εντόπισαν εγκεφαλικές βλάβες που μπορεί να κρύβονται πίσω από την κρυφή συνείδηση, ένα αινιγματικό φαινόμενο κατά το οποίο οι ασθενείς με εγκεφαλικές βλάβες δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε απλές εντολές, με αποτέλεσμα να φαίνονται αναίσθητοι παρόλο που έχουν κάποιο επίπεδο επίγνωσης. “Η μελέτη μας υποδηλώνει ότι οι ασθενείς με κρυφή συνείδηση μπορούν να ακούσουν και να κατανοήσουν λεκτικές εντολές, αλλά δεν μπορούν να εκτελέσουν αυτές τις εντολές λόγω τραυματισμών στα εγκεφαλικά κυκλώματα που αναμεταδίδουν τις οδηγίες από τον εγκέφαλο στους μυς”, λέει ο επικεφαλής της μελέτης Jan Claassen, MD, αναπληρωτής καθηγητής νευρολογίας στο Κολλέγιο Ιατρών και Χειρουργών Vagelos του Πανεπιστημίου Columbia και επικεφαλής της εντατικής θεραπείας και της νοσοκομειακής νευρολογίας στο Ιατρικό Κέντρο Irving του Πανεπιστημίου Κολούμπια στη Νέα Υόρκη-Presbyterian. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους γιατρούς να εντοπίζουν ταχύτερα τους ασθενείς με εγκεφαλική βλάβη που μπορεί να έχουν κρυφή συνείδηση και να προβλέπουν καλύτερα ποιοι ασθενείς είναι πιθανό να ανακάμψουν με την αποκατάσταση.
Διαταραγμένα εγκεφαλικά κυκλώματα σε ασθενείς με κρυφή συνείδηση
Η κρυφή συνείδηση, γνωστή και ως γνωστικοκινητική διάσταση (CMD), εμφανίζεται σε περίπου 15% έως 25% των ασθενών με εγκεφαλικές κακώσεις που προέρχονται από τραύμα στο κεφάλι, εγκεφαλική αιμορραγία ή καρδιακή ανακοπή. Σε προηγούμενη έρευνα, ο Claassen και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι τα ανεπαίσθητα εγκεφαλικά κύματα που ανιχνεύονται με το ΗΕΓ είναι ο ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας της κρυφής συνείδησης και της ενδεχόμενης ανάρρωσης για ασθενείς με εγκεφαλική βλάβη που δεν ανταποκρίνονται. Αλλά οι ακριβείς οδοί στον εγκέφαλο που διαταράσσονται σε αυτή την κατάσταση ήταν άγνωστες. Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το ΗΕΓ για να εξετάσουν 107 ασθενείς με εγκεφαλική βλάβη. Η τεχνική μπορεί να προσδιορίσει πότε οι ασθενείς προσπαθούν, αν και δεν μπορούν, να ανταποκριθούν σε μια εντολή όπως “συνεχίστε να ανοίγετε και να κλείνετε το δεξί σας χέρι”. Η ανάλυση εντόπισε κρυφή συνείδηση CMD σε 21 από τους ασθενείς. Στη συνέχεια, οι ερευνητές ανέλυσαν δομικές μαγνητικές τομογραφίες από όλους τους ασθενείς. “Χρησιμοποιώντας μια τεχνική που αναπτύξαμε και ονομάζεται ανάλυση bi-clustering, μπορέσαμε να εντοπίσουμε μοτίβα εγκεφαλικής βλάβης που είναι κοινά μεταξύ των ασθενών με κρυφή συνείδηση CMD και σε αντίθεση με εκείνους χωρίς κρυφή συνείδηση CMD”, λέει ο συν-επικεφαλής συγγραφέας Qi Shen, Ph.D., αναπληρωτής ερευνητής στο εργαστήριο Claassen και ειδικός στην επεξεργασία σήματος, τη μηχανική μάθηση και τη βιοστατιστική. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όλοι οι ασθενείς με κρυφή συνείδηση CMD είχαν άθικτες εγκεφαλικές δομές που σχετίζονται με τη διέγερση και την κατανόηση των εντολών, υποστηρίζοντας την άποψη ότι οι ασθενείς αυτοί άκουγαν και κατανοούσαν τις εντολές, αλλά δεν ήταν σε θέση να τις εκτελέσουν. “Είδαμε ότι όλοι οι ασθενείς με κρυφή συνείδηση CMD είχαν ελλείμματα στις περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για την ενσωμάτωση των κατανοημένων κινητικών εντολών με την κινητική παραγωγή, εμποδίζοντας τους ασθενείς με κρυφή συνείδηση CMD να ενεργούν σύμφωνα με τις προφορικές εντολές”, λέει ο Claassen.
Τα ευρήματα μπορεί να επιτρέψουν στους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα ποιοι ασθενείς με εγκεφαλική βλάβη έχουν κρυφή συνείδηση CMD, κάτι που θα είναι χρήσιμο για κλινικές δοκιμές οι οποίες υποστηρίζουν την ανάκτηση της συνείδησης. Απαιτείται περισσότερη έρευνα προτού οι προσεγγίσεις αυτές εφαρμοστούν στην κλινική πρακτική. “Ωστόσο, η μελέτη μας δείχνει ότι μπορεί να είναι δυνατή η εξέταση για κρυμμένη συνείδηση με τη χρήση ευρέως διαθέσιμης δομικής απεικόνισης του εγκεφάλου, μετακινώντας την ανίχνευση της κρυφή συνείδηση CMD ένα βήμα πιο κοντά στη γενική κλινική χρήση”, λέει ο Claassen. “Δεν μπορεί κάθε μονάδα εντατικής θεραπείας να διαθέτει πόρους και προσωπικό που να είναι εκπαιδευμένο στη χρήση του ΗΕΓ για την ανίχνευση κρυφής συνείδησης, οπότε η μαγνητική τομογραφία μπορεί να προσφέρει έναν απλό τρόπο για τον εντοπισμό ασθενών που χρειάζονται περαιτέρω έλεγχο και διάγνωση”.