Επιστημονικά Νέα

Κοχλιακά εμφυτεύματα: Μελέτη συσχετίζει την παρουσία τους με περαιτέρω απώλεια ακοής μακροπρόθεσμα

Κοχλιακά εμφυτεύματα: Μελέτη συσχετίζει την παρουσία τους με περαιτέρω απώλεια ακοής μακροπρόθεσμα
Κοχλιακά εμφυτεύματα: Το κοχλιακό εμφύτευμα επιτρέπει στους περισσότερους υποψηφίους να βελτιώσουν τρομερά την αντίληψη της ομιλίας σε σύγκριση με την ακοή τους (πριν), παρά την πιθανή παρουσία νέου σχηματισμού οστού.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Τα άτομα που βάζουν κοχλιακά εμφυτεύματα για τη θεραπεία σοβαρής απώλειας ακοής μπορεί να αναπτύξουν νέα οστική ανάπτυξη στο αυτί. Αυτό μπορεί να μειώσει την όποια ακοή τους έχει απομείνει, υποδηλώνει μια νέα μελέτη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μεταξύ 100 και πλέον ενηλίκων με κοχλιακά εμφυτεύματα, τα δύο τρίτα έδειξαν στοιχεία σχηματισμού νέου οστού κοντά στο εμφύτευμα μέσα σε τέσσερα χρόνια. Και από τους ασθενείς που είχαν ακόμη αρκετή ακοή όταν έλαβαν το εμφύτευμα, εκείνοι με νέα ανάπτυξη οστών εμφάνισαν μεγαλύτερη απώλεια ακοής με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, κανένας με κοχλιακό εμφύτευμα δεν πρέπει να ανησυχεί από τα ευρήματα, τόνισε η ερευνήτρια Δρ Floris Heutink, από το πανεπιστημιακό ιατρικό κέντρο Radboud, στην Ολλανδία.


“Το κοχλιακό εμφύτευμα επιτρέπει στους περισσότερους υποψηφίους να βελτιώσουν τρομερά την αντίληψη της ομιλίας σε σύγκριση με την ακοή τους (πριν), παρά την πιθανή παρουσία νέου σχηματισμού οστού”, είπε η Heutink. Τα κοχλιακά εμφυτεύματα είναι μικρές ηλεκτρονικές συσκευές που στέλνουν ηχητικά σήματα από το περιβάλλον απευθείας στο ακουστικό νεύρο του αυτιού, παρακάμπτοντας κατεστραμμένα τμήματα του αυτιού. Μπορούν να παρέχουν κάποια αίσθηση του ήχου σε άτομα που είναι κωφά ή σοβαρά βαρήκοα. Αυτή η αίσθηση είναι συνήθως αρκετή για να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν την ομιλία. Το εμφύτευμα έχει ένα εξωτερικό τμήμα που κάθεται πίσω από το αυτί και λαμβάνει ήχους με ένα μικρόφωνο. Αυτά τα σήματα αποστέλλονται σε έναν δέκτη που εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα και στη συνέχεια μεταδίδονται σε μικροσκοπικά ηλεκτρόδια που εμφυτεύονται στον κοχλία (ένα μέρος του εσωτερικού αυτιού).

Είναι ήδη γνωστό ότι σε άτομα που έχουν λίγη ακουστική ικανότητα, τα κοχλιακά εμφυτεύματα μπορεί μερικές φορές να μειώσουν αυτή την «υπολειπόμενη» ακοή. Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι τα εμφυτευμένα ηλεκτρόδια μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή που μπορεί να οδηγήσει σε ίνωση (ανάπτυξη ιστού), συμπεριλαμβανομένου του σχηματισμού νέου οστού. Όμως, είπε η Heutink, δεν είναι σαφές πότε ακριβώς συμβαίνει αυτή η ανάπτυξη των οστών ή εάν σχετίζεται με οποιαδήποτε υπολειπόμενη απώλεια ακοής. Σε αυτή τη μελέτη, η ομάδα του Heutink μπόρεσε να εντοπίσει νέα ανάπτυξη των οστών χρησιμοποιώντας αξονικές τομογραφίες υψηλής ανάλυσης και να τη συσχετίσει με τη μείωση της ακοής στο αυτί με το εμφύτευμα.

Τίποτα από αυτά, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι τα άτομα με κοχλιακά εμφυτεύματα πρέπει να κάνουν αξονικές τομογραφίες, είπε η Δρ Maura Cosetti, η οποία διευθύνει το πρόγραμμα κοχλιακών εμφυτευμάτων στο New York Eye and Ear Infirmary of Mount Sinai, στη Νέα Υόρκη:

  • Πρώτον, δεν υπάρχει σαφής τρόπος χρήσης αυτών των πληροφοριών αξονικής σάρωσης. Διάφοροι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην υπολειπόμενη απώλεια ακοής, και δεν είναι ακόμη γνωστό πώς ταιριάζει ο νέος σχηματισμός οστού ή τι πρέπει να γίνει για αυτό.
  • Τα άτομα με κοχλιακά εμφυτεύματα ήδη αξιολογούν τακτικά την ακοή και την ποιότητα ζωής τους — και αυτό πρέπει να συνεχίσουν να κάνουν, είπε ο Cosetti, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν διαδικτυακά στις 7 Δεκεμβρίου στο περιοδικό Radiology. Βασίζονται σε 123 ασθενείς, μέσης ηλικίας 63 ετών, που έλαβαν κοχλιακά εμφυτεύματα στο Radboud. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε αξονική τομογραφία περίπου τέσσερα χρόνια αργότερα, κατά μέσο όρο. Σε εκείνο το σημείο, το 68% έδειξε σημάδια ανάπτυξης νέου οστού κοντά σε τουλάχιστον ένα εμφυτευμένο ηλεκτρόδιο, διαπίστωσε η μελέτη. Υπήρχαν 24 ασθενείς που είχαν ακόμα κάποια ικανότητα ακοής όταν έλαβαν το εμφύτευμα. Σε αυτή την ομάδα, όσοι είχαν σχηματισμό νέου οστού εμφάνισαν μεγαλύτερη υπολειπόμενη απώλεια ακοής στο εμφυτευμένο αυτί, ανέφεραν οι ερευνητές. Συνολικά, το 48% είχε διατηρήσει το επίπεδο ακοής του, έναντι σχεδόν 79% όσων δεν είχαν σημάδια ανάπτυξης νέων οστών στο αυτί.