Κορωνοϊός πλάσμα χρήση: Tο πλάσμα που λαμβάνεται από το αίμα των ανθρώπων που έχουν αναρρώσει από το Covid-19 και έχει δοθεί σε άτομα που πάσχουν από την ασθένεια δεν μειώνει τις πιθανότητές τους να αρρωστήσουν σοβαρά ή να πεθάνουν, σύμφωνα με νέα έρευνα. Τα ευρήματα προέρχονται από μία από τις πρώτες κλινικές δοκιμές που ανέφεραν τις επιπτώσεις του αναρρωμένου πλάσματος, το οποίο έχει λάβει έγκριση έκτακτης ανάγκης σε χώρες όπως η Ινδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ως πιθανή θεραπεία για ασθενείς με μέτριο Covid-19, ιδιαίτερα σε μέρη όπου η εργαστηριακή ικανότητα είναι περιορισμένη, η μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε ολόκληρη την Ινδία και δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό BMJ Friday κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «το αναρρωτικό πλάσμα έδειξε περιορισμένη αποτελεσματικότητα». Όμως, οι ερευνητές δήλωσαν ότι μελλοντικές μελέτες θα μπορούσαν να διερευνήσουν τη χρήση μόνο πλάσματος με υψηλά επίπεδα εξουδετερωτικών αντισωμάτων για να δουν αν αυτό μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό.
Με λίγες χρήσιμες θεραπείες και χωρίς θεραπεία ή εμβόλιο, τα έθνη προσπαθούν να βρουν τρόπους για να αμβλύνουν τη σοβαρότητα του νέου κορωνοϊού. Μία ιδέα ήταν η συλλογή αντισωμάτων των ανακτηθέντων ασθενών, τα οποία επιπλέουν στο πλάσμα – το υγρό συστατικό του αίματος – και στη συνέχεια το εγχύουν στο αίμα κάποιου που καταπολεμά τη μόλυνση. Η τεχνική δοκιμάστηκε για πρώτη φορά κατά της διφθερίτιδας το 1892 και αποδείχθηκε ότι βοηθά στην επιτάχυνση της αποκατάστασης από τον Έμπολα και το SARS, η οποία προκαλείται από την ίδια οικογένεια παθογόνων με το νέο κορωνοϊό.
Μελέτες παρατήρησης που διεξήχθησαν πρόσφατα υποδηλώνουν ότι το αναρρωτικό πλάσμα θα μπορούσε να είναι ευεργετικό. Αλλά σε μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή σε δεκάδες δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία σε ολόκληρη την Ινδία, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι απέτυχε να μειώσει τη θνησιμότητα ή να σταματήσει την εξέλιξη σε σοβαρό Covid-19 σε ασθενείς με μέτρια ασθένεια.
– Συγκέντρωση αντισωμάτων –
Η μελέτη, που χρηματοδοτήθηκε από το Ινδικό Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας, συμμετείχε σε 464 ενήλικες ασθενείς, με μέσο όρο ηλικίας 52 ετών, μεταξύ Απριλίου και Ιουλίου και τους χωρίζει τυχαία σε δύο ομάδες. Σε μια ομάδα ελέγχου 229 δόθηκε το κανονικό καλύτερο πρότυπο νοσοκομειακής περίθαλψης, ενώ 235 άτομα έλαβαν δύο μεταγγίσεις πλάσματος ανάρρωσης και στη συνέχεια έλαβαν τα καλύτερα πρότυπα νοσοκομειακής περίθαλψης.
Μετά από 28 ημέρες, 44 (19%) των συμμετεχόντων στην ομάδα πλάσματος και 41 (18%) στην ομάδα ελέγχου προχώρησαν σε σοβαρή ασθένεια ή πέθαναν από οποιαδήποτε αιτία. Όταν περιόρισαν τη σύγκριση σε ασθενείς που έλαβαν πλάσμα με ανιχνεύσιμα επίπεδα αντισωμάτων, τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια, ανέφεραν οι συγγραφείς.
Ωστόσο, διαπίστωσαν ότι η χρήση αναρρωτικού πλάσματος φάνηκε να βελτιώνει την επίλυση της δύσπνοιας και της κόπωσης και οδήγησε σε υψηλότερη μετατροπή σε αρνητικό αποτέλεσμα για τον ιό – ένα σημάδι εξουδετέρωσης από αντισώματα – μετά από 7 ημέρες.
Η δοκιμή “ήταν μια αυστηρή τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη για ένα θέμα τεράστιας παγκόσμιας σημασίας”, δήλωσε η επιστήμονας δημόσιας υγείας Elizabeth Pathak σε ένα ξεχωριστό σχόλιο που δημοσιεύθηκε επίσης στο BMJ. Ωστόσο, τα αποτελέσματα χαιρετίστηκαν με προσοχή από εκπρόσωπο της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας της Βρετανίας, η οποία βρίσκεται επίσης στη διαδικασία διεξαγωγής μεγάλων, τυχαιοποιημένων δοκιμών ελέγχου του αναρρωμένου πλάσματος.
Εκπρόσωπος του τμήματος αίματος και μεταμοσχεύσεων του NHS είπε ότι η ινδική δοκιμή είχε χρησιμοποιήσει δωρεές με επίπεδα αντισωμάτων περίπου έξι έως 10 φορές χαμηλότερα από ό, τι στη Βρετανία. “Υπάρχουν άλλες πολλά υποσχόμενες ενδείξεις ότι οι αναρτήσεις στο πλάσμα με υψηλά επίπεδα αντισωμάτων θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα αποτελέσματα των ασθενών”, δήλωσε ο εκπρόσωπος, προσθέτοντας ότι τα αποτελέσματα από δοκιμές με αυτά τα υψηλότερα επίπεδα αντισωμάτων “πρέπει να παρέχουν σαφείς απαντήσεις”.