Κορωνοϊός πανδημία: Οι χώρες του πλανήτη δεν πρέπει να κάνουν όνειρα για χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας μέχρι να πληρούν 5 συγκεκριμένα κριτήρια. Αυτό μας λέει μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση «The Lancet». Οι 5 προϋποθέσεις για τη χαλάρωση των μέτρων είναι: γνώση της κατάστασης διασποράς του ιού, εμπλοκή της κοινωνίας, επαρκείς δυνατότητες του συστήματος υγείας, επαρκείς ικανότητες δημόσιας υγείας και έλεγχος των συνόρων.
Οι ερευνητές μελέτησαν 9 χώρες υψηλού εισοδήματος που έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν τα μέτρα: Χονγκ Κονγκ, Νέα Ζηλανδία, Σιγκαπούρη, Νότια Κορέα, Γερμανία, Νορβηγία, Ισπανία και Αγγλία. Και βρήκαν πως κάποιες χώρες δεν τηρούν τα κριτήρια που χρειάζονται για αποφυγή νέου κύματος κορονοϊού, όπως η Ισπανία, η Γερμανία και η Αγγλία «Τα ευρήματα είναι καθαρά. Αν έχουμε αναζωπύρωση της ασθένειας, του αριθμού των κρουσμάτων, τότε άνοιξαν πολύ νωρίς», λέει χαρακτηριστικά στο CNN ο καθηγητής Martin McKee του London School of Hygiene and Tropical Medicine. Η έρευνα βρήκε ακόμα πως για να χαλαρώσουν τα μέτρα, οφείλεις να έχεις ως χώρα ένα αποτελεσματικό σύστημα εντοπισμού των κρουσμάτων, ελέγχου, απομόνωσης και υποστήριξης.«Καμία χώρα δεν το κάνει πολύ καλά, στην πραγματικότητα … Η Αγγλία το κάνει ιδιαιτέρως κακά. Η Ισπανία και η Γαλλία δεν τα πάνε επίσης πολύ καλά», λέει ο ακαδημαϊκός. Ακόμη: Κορωνοϊός τεστ αντισωμάτων: Πόσο αποτελεσματικό και ακριβείας είναι.
Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι οι πολιτικές αρχές πρέπει να βασίζουν τις αποφάσεις τους για χαλάρωση των μέτρων σε έναν συνδυασμό επιδημιολογικών δεδομένων και κοινωνικο-πολιτικών επιπτώσεων από τους περιορισμούς.Για να ξανανοίξουν ασφαλώς οι χώρες όπως πριν από την πανδημία, λένε χαρακτηριστικά, χρειάζεται οι κοινωνίες τους «να εμπλακούν ώστε να προστατεύσουν τον εαυτό τους» και οι συμβουλές των ειδικών να είναι «συνεπείς και αξιόπιστες». Τα μηνύματα ωστόσο που δέχονται οι πολίτες για τα μέτρα κοινωνικής απόστασης, χρήσης μάσκας και τηλεργασίας προκαλούν σε πολλές περιπτώσεις σύγχυση. Και αυτό καταλήγει σε έλλειψη κοινωνικής αποδοχής και δυσπιστία, σημειώνουν.
