Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Anesthesia (ένα περιοδικό της Ένωσης Αναισθητικών), ξεκίνησε να εξετάσει εάν οι θεραπείες οξυγόνου που χρησιμοποιούνται για ασθενείς με σοβαρό COVID-19 παράγουν μεγάλες ποσότητες μικρών αναπνευστικών σωματιδίων που ονομάζονται αεροζόλ, τα οποία μπορούν να μεταδώσουν ιό και μπορούν να αποφύγουν τις συνήθεις προφυλάξεις. Η μελέτη διαπίστωσε ότι αυτές οι θεραπείες οξυγόνου δεν παράγουν υπερβολικές ποσότητες αερολυμάτων και στην πραγματικότητα μειώνουν τα αερολύματα υποδηλώνοντας ότι αυτές οι θεραπείες μπορούν να διατεθούν ευρέως.
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι οι αναπνευστικές δραστηριότητες όπως ο βήχας και η βαθιά αναπνοή αποτελούν σημαντική πηγή σωματιδίων αερολύματος και αυτό έχει τη δυνατότητα να εκθέσει τους εργαζόμενους στην υγειονομική περίθαλψη σε αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης. Είναι σημαντικό, οι συγγραφείς να καταστήσουν σαφές ότι αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε 10 υγιείς εθελοντές για να παράγουν τα μετρούμενα αερολύματα, όχι ασθενείς που έχουν μολυνθεί με SARS-CoV-2.
Οι συγγραφείς της μελέτης, που περιλαμβάνουν τον Δρ Nick Wilson, Βασιλικό Ιατρείο του Εδιμβούργου. Καθηγητής Euan Tovey, Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ · Ο καθηγητής Guy Marks, το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας, το Σίδνεϊ και ο καθηγητής Tim Cook, Royal United Hospitals Bath NHS Foundation Trust και το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, λένε ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν εν μέρει να εξηγήσουν γιατί το προσωπικό που εργάζεται και μετά που φορούν μόνο χειρουργικές μάσκες έχει περίπου δύο έως τρεις φορές υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης και νοσηλείας από εκείνα που εργάζονται στη ΜΕΘ όπου χρησιμοποιούνται πληρέστεροι ατομικοί προστατευτικοί εξοπλισμοί, όπως μάσκες αναπνευστικής συσκευής N95 / FFP3.
Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα νέο θάλαμο που παρέχει εξαιρετικά καθαρό αέρα, στον οποίο κάθονταν δέκα υγιείς εθελοντές. Ανάπνευσαν σε έναν μεγάλο κώνο και οι ερευνητές συνέλεξαν τα σωματίδια που αναπνέονταν και χρησιμοποίησαν μια εξειδικευμένη μηχανή που ονομάζεται «οπτικός μετρητής σωματιδίων» για να μετρήσουν τον αριθμό και το μέγεθος των σωματιδίων. Σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες, οι ερευνητές συνέλεξαν σχεδόν όλα τα σωματίδια που αναπνέουν και αυτό επέτρεψε μια σαφή σύγκριση μεταξύ των ποσοτήτων αερολυμάτων που δημιουργούνται από αναπνευστικές δραστηριότητες και θεραπείες οξυγόνου.
Πρώτον, οι εθελοντές πραγματοποίησαν αναπνευστικές δραστηριότητες, όπως αναπνοή, ομιλία, φωνή, βήχα και άσκηση, σχεδιασμένα για να μιμούνται την αναπνευστική δραστηριότητα ασθενών με αναπνευστικές λοιμώξεις όπως το COVID-19. Αυτό έδειξε ότι η αυξημένη αναπνευστική δραστηριότητα (όπως βήχας και βαθιά αναπνοή) που είναι συχνή σε ασθενείς με COVID-19 αυξάνει τα αερολύματα κατά περισσότερο από 100 φορές.
Στη συνέχεια, οι εθελοντές επανέλαβαν τα πειράματα ενώ έλαβαν θεραπείες οξυγόνου που χρησιμοποιούνται συνήθως σε νοσοκομειακούς ασθενείς με σοβαρό COVID-19, πρώτα την παροχή οξυγόνου σε υψηλή ροή στη μύτη (ρινικό οξυγόνο υψηλής ροής) και στη συνέχεια το οξυγόνο παραδίδεται υπό πίεση μέσω μίας μάσκας (μη επεμβατικός αερισμός). Οι αριθμοί αερολυμάτων δεν αυξήθηκαν και κατά τη διάρκεια αυξημένων αναπνευστικών δραστηριοτήτων μειώθηκαν στην πραγματικότητα.
Υπάρχει πολλή συζήτηση σχετικά με το ρόλο των αναπνευστικών σωματιδίων στις οδηγίες για την πρόληψη της μετάδοσης του COVID-19. Μεγαλύτερα σωματίδια (μεγαλύτερα από το 1/200 του χιλιοστού) παραδοσιακά ονομάζονται «σταγονίδια» και θεωρείται ότι ταξιδεύουν μόνο ένα έως δύο μέτρα από έναν μολυσμένο ασθενή πριν πέσουν στο έδαφος. Τα αερολύματα είναι μικρότερα σωματίδια (μικρότερα από 1/200 του χιλιοστού) και παραμένουν αιωρούμενα στον αέρα για παρατεταμένες περιόδους, εξαπλώνονται περαιτέρω, μπορεί να συσσωρευτούν σε χώρους με χαμηλό αερισμό, να εισπνευθούν βαθιά στους πνεύμονες και να παρακάμψουν πιο χαλαρές τοποθετήσεις. Πολλές τρέχουσες οδηγίες έχουν σχεδιαστεί για την προστασία από σταγονίδια και η μόλυνση από αεροζόλ θεωρείται μόνο κίνδυνος όταν προκαλείται από ιατρικές θεραπείες. Σε αυτήν τη νέα μελέτη, οι εθελοντές παρήγαγαν έως και 100 φορές περισσότερα σωματίδια αερολύματος με δραστηριότητες όπως βήχα από ό, τι έκαναν κατά τη διάρκεια θεραπείας με θεραπείες οξυγόνου.
Αυτό αμφισβητεί τις τρέχουσες οδηγίες που δηλώνουν ότι το προσωπικό υγειονομικής περίθαλψης που φροντίζει ασθενείς με COVID-19 που βήχουν και έχουν αναπνευστική δυσκολία χρειάζονται μόνο ΜΑΠ που προστατεύει από τα μεγαλύτερα σταγονίδια. Η «προστασία από σταγονίδια» περιλαμβάνει χειρουργικές μάσκες, αλλά δεν εμποδίζει τα σωματίδια αερολύματος να περάσουν γύρω από τις άκρες των μασκών και να εισπνευστούν. Οι αναπνευστήρες N95 / FFP3 που εφαρμόζουν καλύτερα και φιλτράρουν καλύτερα, μπλοκάρουν περισσότερα αερολύματα, αλλά οι κατευθυντήριες γραμμές το συνιστούν αυτό μόνο για το προσωπικό που φροντίζει ασθενείς που λαμβάνουν προηγμένες θεραπείες οξυγόνου.
Ακολουθεί βίντεο:
