Τα επίπεδα κόπωσης ενός ηλικιωμένου ατόμου μετά την ανάληψη συγκεκριμένων δραστηριοτήτων για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μπορούν να προβλέψουν την πιθανότητα θανάτου εντός 3 χρόνων. Οι ηλικιωμένοι που σημείωσαν την υψηλότερη βαθμολογία στην Κλίμακα Κόπωσης του Πίτσμπουργκ (PFS) είχαν περισσότερες από διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν τα επόμενα 2,7 χρόνια σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους που είχαν χαμηλότερη βαθμολογία. Οι συγγραφείς της μελέτης χορήγησαν την Κλίμακα Κόπωσης του Πίτσμπουργκ σε σχεδόν 3.000 συμμετέχοντες ηλικίας 60 ετών και άνω.
Ενώ εργαζόταν σε μια μελέτη πριν από περισσότερα από 10 χρόνια, η Δρ Nancy W. Glynn, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Επιδημιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, συνειδητοποίησε ότι οι ερευνητές και οι επαγγελματίες υγείας δεν είχαν ένα αξιόπιστο εργαλείο για τη μέτρηση της κούρασης. Η ίδια ορίζει την κούραση ως «κόπωση ολόκληρου του σώματος που συνδέεται με μετρήσιμες δραστηριότητες». «Θέλαμε να μετρήσουμε την κόπωση με μεγαλύτερη ακρίβεια στα ερευνητικά μας έργα», είπε η Δρ Γκλιν και προσέθεσε: «Όταν ένα εργαλείο δεν υπάρχει, το αναπτύσσεις μόνος σου».
Μέχρι το 2014, η ίδια είχε αναπτύξει την Κλίμακα Κόπωσης του Πίτσμπουργκ (PFS), που αυτή τη στιγμή είναι διαθέσιμη σε 12 διαφορετικές γλώσσες. Το PFS είναι ένα ερωτηματολόγιο 10 ερωτήσεων που εξετάζει τη σωματική και ψυχική κόπωση που σχετίζεται με δραστηριότητες σταθερής έντασης και διάρκειας σε ενήλικες ηλικίας 60 ετών και άνω. Το PFS ζητά από τους ερωτηθέντες να βαθμολογήσουν διαδικασίες όπως “πόσο κουρασμένοι/ες νιώθετε μετά από ένα γρήγορο περπάτημα για μια ώρα;” και “πόσο κουρασμένοι/ες νιώθετε αφού παρακολουθείτε τηλεόραση για 2 ώρες;”. Τα τελευταία αρκετά χρόνια, η Δρ. Glynn και άλλοι ερευνητές έχουν πραγματοποιήσει αρκετές μελέτες χρησιμοποιώντας το PFS. Πρόσφατα, η Δρ. Glynn ήταν η επικεφαλής συγγραφέας σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Gerontology: Series A, η οποία διαπίστωσε ότι οι ηλικιωμένοι που ένιωθαν ιδιαίτερα κουρασμένοι όταν αναλάμβαναν πολλαπλές δραστηριότητες ήταν πιο πιθανό να πεθάνουν μέσα στα επόμενα 3 χρόνια. Οι ερευνητές λένε ότι η μελέτη είναι η πρώτη που «καθιερώνει την αντιληπτή σωματική κόπωση ως δείκτη πρώιμης θνησιμότητας».
Υψηλή κούραση που συνδέεται με πρόωρο θάνατο
Η Δρ Γκλιν και οι άλλοι συγγραφείς της μελέτης εξέτασαν περίπου 3.000 συμμετέχοντες, ηλικίας από 60 έως 108 ετών, που συμμετείχαν στην Οικογενειακή Μελέτη Long Life. Πρόκεται για μία διεθνή μελέτη που παρακολουθεί μέλη της ίδιας οικογένειας σε βάθος δύο γενιών. Οι συμμετέχοντες απάντησαν στις ερωτήσεις στο FPS. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 73,5, ενώ πάνω από το ήμισυ των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες και το 99,5% ήταν λευκοί. Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν την κούρασή τους από 0 (χωρίς κόπωση) έως 5 (ακραία κόπωση) για το πώς περίμεναν να αισθάνονται μετά από συγκεκριμένες δραστηριότητες. Ερωτηματολόγια με υψηλότερες βαθμολογίες έδειξαν μεγαλύτερη αντιληπτή σωματική κόπωση.
Οι εργασίες συλλογής δεδομένων ολοκληρώθηκαν στα τέλη του 2019 προκειμένου να αποφευχθούν οι επιπτώσεις της θνησιμότητας από την πανδημία COVID-19. Επιπλέον, η μελέτη έλαβε υπόψη παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη θνησιμότητα, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης και των προϋπαρχουσών προβλημάτων υγείας. Κατά μέσο όρο, κάθε συμμετέχων παρείχε δεδομένα 2,7 ετών. Περίπου το 10% των συμμετεχόντων πέθαναν μέχρι το τέλος της περιόδου παρακολούθησης. Οι ερευνητές βρήκαν ότι οι ερωτηθέντες που σημείωσαν 25 βαθμούς ή περισσότερο στο PFS είχαν 2,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν τα επόμενα 2,7 χρόνια σε σύγκριση με εκείνους που σημείωσαν βαθμολογία κάτω από 25.
Το 2021 η Δρ Γκλιν και άλλοι ερευνητές διεξήγαγαν άλλη μελέτη, σύμφωνα με την οποία τα αυξημένα επίπεδα δραστηριότητας οδήγησαν σε μειώσεις της σωματικής κούρασης. «Αυτό σίγουρα δείχνει ότι η σωματική δραστηριότητα μπορεί να είναι μια πολύ βιώσιμη μέθοδος για τη μείωση της κούρασης», σημείωσε η ίδια. Σύμφωνα με τον Δρ Scott Kaiser, διευθυντή γηριατρικής γνωστικής υγείας στο Pacific Neuroscience Institute του Providence Saint John’s Health Center, τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει ελπίδα για τους ηλικιωμένους που βιώνουν συχνή εξάντληση και αυτό είναι η φυσική δραστηριοτότητα.