Γιατί μας πιάνει όταν είμαστε σε μεγάλες ομάδες σε φεστιβάλ και άλλες δημόσιες εκδηλώσεις; Σύμφωνα με την υπόθεση του κοινωνικού εγκεφάλου, είναι επειδή ο ανθρώπινος εγκέφαλος εξελίχθηκε ειδικά για να υποστηρίζει τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Μελέτες έχουν δείξει ότι το να ανήκεις σε μια ομάδα μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένη ευημερία και αυξημένη ικανοποίηση από τη ζωή. Δυστυχώς όμως, πολλοί άνθρωποι είναι μόνοι ή κοινωνικά απομονωμένοι.
Και αν ο ανθρώπινος εγκέφαλος πραγματικά εξελίχθηκε για κοινωνική αλληλεπίδραση, θα πρέπει να περιμένουμε ότι αυτό θα τον επηρεάσει σημαντικά. Η πρόσφατη μελέτη μας, που δημοσιεύτηκε στο Neurology, δείχνει ότι η κοινωνική απομόνωση συνδέεται με αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου και τη γνωστική λειτουργία – τη νοητική διαδικασία απόκτησης γνώσης – ενέχει ακόμη και αυξημένο κίνδυνο άνοιας σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας. Υπάρχουν ήδη πολλά στοιχεία που υποστηρίζουν την υπόθεση του κοινωνικού εγκεφάλου.
Μια μελέτη χαρτογράφησε τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την κοινωνική αλληλεπίδραση σε περίπου 7.000 άτομα. Έδειξε ότι οι περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται σταθερά σε ποικίλες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις συνδέονται στενά με δίκτυα που υποστηρίζουν τη γνώση, όπως:
- το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας (το οποίο είναι ενεργό όταν δεν εστιάζουμε στον έξω κόσμο),
- το δίκτυο εξέχουσας σημασίας (που μας βοηθά να επιλέξουμε αυτό που δώστε προσοχή),
- το υποφλοιώδες δίκτυο (που εμπλέκεται στη μνήμη, το συναίσθημα και τα κίνητρα)
- και το κεντρικό εκτελεστικό δίκτυο (που μας δίνει τη δυνατότητα να ρυθμίζουμε τα συναισθήματά μας).
Θέλαμε να εξετάσουμε πιο προσεκτικά πώς η κοινωνική απομόνωση επηρεάζει τη φαιά ουσία—περιοχές του εγκεφάλου στο εξωτερικό στρώμα του εγκεφάλου, που αποτελούνται από νευρώνες. Επομένως, ερευνήσαμε δεδομένα από σχεδόν 500.000 άτομα από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, με μέση ηλικία τα 57. Τα άτομα ταξινομήθηκαν ως κοινωνικά απομονωμένα εάν ζούσαν μόνοι, είχαν κοινωνική επαφή λιγότερο από μηνιαία και συμμετείχαν σε κοινωνικές δραστηριότητες λιγότερο από εβδομαδιαία. Η μελέτη μας περιελάμβανε επίσης δεδομένα νευροαπεικόνισης (MRI) από περίπου 32.000 άτομα.
Αυτό έδειξε ότι οι κοινωνικά απομονωμένοι άνθρωποι είχαν φτωχότερη γνωστική ικανότητα, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου μνήμης και αντίδρασης, και χαμηλότερο όγκο φαιάς ουσίας σε πολλά μέρη του εγκεφάλου. Αυτές οι περιοχές περιελάμβαναν την κροταφική περιοχή (η οποία επεξεργάζεται τους ήχους και βοηθά στην κωδικοποίηση της μνήμης), τον μετωπιαίο λοβό (που εμπλέκεται στην προσοχή, τον προγραμματισμό και σύνθετες γνωστικές εργασίες) και τον ιππόκαμπο – μια βασική περιοχή που εμπλέκεται στη μάθηση και τη μνήμη, η οποία συνήθως διαταράσσεται νωρίς στη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Βρήκαμε επίσης μια σύνδεση μεταξύ των χαμηλότερων όγκων φαιάς ουσίας και συγκεκριμένων γενετικών διεργασιών που εμπλέκονται στη νόσο του Αλτσχάιμερ. Υπήρχαν παρακολούθηση με συμμετέχοντες 12 χρόνια αργότερα. Αυτό έδειξε ότι όσοι ήταν κοινωνικά απομονωμένοι, αλλά όχι μόνοι, είχαν 26% αυξημένο κίνδυνο άνοιας.
Υποκείμενες διαδικασίες
Η κοινωνική απομόνωση πρέπει να εξεταστεί λεπτομερέστερα σε μελλοντικές μελέτες για να προσδιοριστούν οι ακριβείς μηχανισμοί πίσω από τις βαθιές επιπτώσεις της στον εγκέφαλό μας. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι, αν είσαι απομονωμένος, μπορεί να υποφέρεις από χρόνιο στρες. Αυτό με τη σειρά του έχει σημαντικό αντίκτυπο στον εγκέφαλό σας, αλλά και στη σωματική σας υγεία. Ένας άλλος παράγοντας μπορεί να είναι ότι αν δεν χρησιμοποιήσουμε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, χάνουμε μέρος της λειτουργίας τους.
Μια μελέτη με οδηγούς ταξί έδειξε ότι όσο περισσότερο απομνημόνευαν διαδρομές και διευθύνσεις, τόσο περισσότερο αυξανόταν ο όγκος του ιππόκαμπου. Είναι πιθανό ότι εάν δεν συμμετέχουμε τακτικά σε κοινωνική συζήτηση, για παράδειγμα, η χρήση της γλώσσας και άλλων γνωστικών διαδικασιών, όπως η προσοχή και η μνήμη, θα μειωθεί. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά μας να κάνουμε πολλές σύνθετες γνωστικές εργασίες – η μνήμη και η προσοχή είναι ζωτικής σημασίας για τη σύνθετη γνωστική σκέψη γενικά.
Αντιμετώπιση της μοναξιάς
Γνωρίζουμε ότι ένα ισχυρό σύνολο ικανοτήτων σκέψης σε όλη τη ζωή, που ονομάζεται «γνωστικό απόθεμα», μπορεί να δημιουργηθεί μέσω της διατήρησης του εγκεφάλου σας ενεργού. Ένας καλός τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι μαθαίνοντας νέα πράγματα, όπως μια άλλη γλώσσα ή ένα μουσικό όργανο. Το γνωστικό απόθεμα έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την πορεία και τη σοβαρότητα της γήρανσης. Για παράδειγμα, μπορεί να προστατεύσει από μια σειρά από ασθένειες ή διαταραχές ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων των μορφών άνοιας, σχιζοφρένειας και κατάθλιψης, ειδικά μετά από τραυματική εγκεφαλική βλάβη.
Υπάρχουν επίσης στοιχεία του τρόπου ζωής που μπορούν να βελτιώσουν τη γνωστική λειτουργία και την ευεξία σας, τα οποία περιλαμβάνουν υγιεινή διατροφή και άσκηση. Για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, υπάρχουν μερικές φαρμακολογικές θεραπείες, αλλά η αποτελεσματικότητά τους πρέπει να βελτιωθεί και οι παρενέργειες πρέπει να μειωθούν. Υπάρχει ελπίδα ότι στο μέλλον θα υπάρξουν καλύτερες θεραπείες για τη γήρανση και την άνοια. Μια οδός έρευνας από αυτή την άποψη είναι οι εξωγενείς κετόνες – μια εναλλακτική πηγή ενέργειας στη γλυκόζη – οι οποίες μπορούν να προσληφθούν μέσω συμπληρωμάτων διατροφής.
Όμως, όπως δείχνει η μελέτη μας, η αντιμετώπιση της κοινωνικής απομόνωσης θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει, ιδιαίτερα στην τρίτη ηλικία. Οι υγειονομικές αρχές θα πρέπει να κάνουν περισσότερα για να ελέγξουν ποιος είναι απομονωμένος και να οργανώσουν κοινωνικές δραστηριότητες για να τους βοηθήσουν. Όταν οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να αλληλεπιδράσουν προσωπικά, η τεχνολογία μπορεί να προσφέρει ένα υποκατάστατο. Ωστόσο, αυτό μπορεί να ισχύει περισσότερο για τις νεότερες γενιές που είναι εξοικειωμένες με τη χρήση της τεχνολογίας για την επικοινωνία.