Οι επιζώντες του καρκίνου του μαστού που είναι μεγαλύτερης ηλικίας έχουν συχνά άλλα προβλήματα υγείας και μικρότερο προσδόκιμο ζωής από τους νεότερους επιζώντες. Επιπλέον, οι καρκίνοι τους τείνουν να είναι αργά αναπτυσσόμενοι και ο έλεγχος μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική θεραπεία καρκίνων που δεν είναι απειλητικοί για τη ζωή, σύμφωνα με τους ερευνητές. Παρόλα αυτά, οι ηλικιωμένες επιζώντες από καρκίνο του μαστού εξακολουθούν να υποβάλλονται σε μαστογραφίες, παρόλο που ο κίνδυνος εμφάνισης δεύτερου καρκίνου του μαστού είναι χαμηλός.
Καρκίνος του μαστού
Μια πρόσφατη μελέτη ανέλυσε δεδομένα από σχεδόν 44.500 γυναίκες από δύο μητρώα που εκτείνονται από το 2003 έως το 2007. Οι γυναίκες ήταν 67 ετών ή μεγαλύτερες όταν διαγνώστηκαν με τον πρώτο τους καρκίνο του μαστού και οι περισσότερες είχαν καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο και πολύ καλά θεραπεύσιμο. Οι γυναίκες παρακολουθήθηκαν από ένα έτος μετά τη διάγνωση μέχρι να αναπτύξουν δεύτερο καρκίνο του μαστού, να πεθάνουν ή να λήξει η μελέτη το 2017. Οι ερευνητές υπολόγισαν το προσδόκιμο ζωής τους με βάση την ηλικία τους και το αν είχαν άλλα ιατρικά προβλήματα.
Από αυτές τις γυναίκες, το 55% είχε τουλάχιστον μία άλλη ιατρική πάθηση, ενώ το 16% είχε τρία ή περισσότερα άλλα ιατρικά προβλήματα που δεν σχετίζονταν με τον καρκίνο του μαστού. Οι γυναίκες με συνυπάρχοντα ιατρικά προβλήματα είχαν χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής. Ο κίνδυνος εμφάνισης δεύτερου καρκίνου του μαστού διέφερε ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής της γυναίκας, καθώς όσες είχαν προσδόκιμο ζωής μικρότερο των πέντε ετών είχαν 3,7% κίνδυνο εμφάνισης δεύτερου καρκίνου του μαστού, σε σύγκριση με 7,6% για τις γυναίκες που αναμένεται να ζήσουν 10 χρόνια ή περισσότερο.
Παρά τον χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης δεύτερου καρκίνου του μαστού, οι ηλικιωμένες γυναίκες με πολλαπλά ιατρικά προβλήματα και μικρότερο προσδόκιμο ζωής εξακολουθούσαν να υποβάλλονται σε μαστογραφίες. Συγκεκριμένα, το 51% των γυναικών με προσδόκιμο ζωής λιγότερο από ένα έτος έκαναν τουλάχιστον μία μαστογραφία εντός 12 μηνών από το θάνατό τους. Ωστόσο, οι μαστογραφίες επιτήρησης αποφέρουν ελάχιστα οφέλη για τις γυναίκες αυτές.
Ενώ οι νεότερες γυναίκες με πιο επιθετικούς υποτύπους καρκίνου του μαστού έχουν υψηλότερο κίνδυνο για άλλη διάγνωση καρκίνου του μαστού και θα πρέπει να εξετάζουν το ενδεχόμενο συνεχούς μαστογραφίας επιτήρησης, οι ηλικιωμένες επιζώντες από καρκίνο του μαστού μπορεί να μην χρειάζονται μαστογραφίες. Κάθε απόφαση θα πρέπει να λαμβάνεται με γνώμονα τη συνολική υγεία της ασθενούς, το προσδόκιμο ζωής και την ικανότητα ανοχής της θεραπείας.
Παράγοντες όπως το οικογενειακό ιστορικό, ορισμένες γενετικές μεταλλάξεις και η πυκνότητα του μαστού μπορεί επίσης να συμβάλλουν στον κίνδυνο μιας γυναίκας να αναπτύξει δεύτερο καρκίνο του μαστού. Η επιλογή της ασθενούς και η προθυμία της να υποβληθεί σε θεραπεία είναι επίσης σημαντικές εκτιμήσεις.
Αυτή η μελέτη παρέχει δεδομένα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι γιατροί για να κάνουν συζητήσεις με τις ηλικιωμένες επιζώντες του καρκίνου του μαστού σχετικά με τον προσυμπτωματικό έλεγχο και την επιτήρηση. Χρειάζονται περισσότερες μελέτες για τον προσδιορισμό των βέλτιστων και εξατομικευμένων προσεγγίσεων προσυμπτωματικού ελέγχου για αυτή την ομάδα γυναικών. Τελικά, η απόφαση να υποβληθούν σε προσυμπτωματικό έλεγχο θα πρέπει να είναι μια κοινή απόφαση μεταξύ του παρόχου και της ασθενούς.