Οι περισσότερες γυναίκες που διαγιγνώσκονται με πρώιμο καρκίνο του μαστού θα επιβιώσουν μακροχρόνια, σύμφωνα με νέα έρευνα που διαπιστώνει σημαντική μείωση του κινδύνου θανάτου από τη δεκαετία του 1990. Τα νέα αυτά θα πρέπει να καθησυχάσουν τόσο τις ασθενείς όσο και τους γιατρούς τους, αναφέρουν οι ερευνητές στις 13 Ιουνίου στο BMJ.
Καρκίνος του μαστού
“Η μελέτη μας είναι καλά νέα για τη μεγάλη πλειονότητα των γυναικών που διαγιγνώσκονται σήμερα με πρώιμο καρκίνο του μαστού, επειδή η πρόγνωσή τους έχει βελτιωθεί τόσο πολύ”, δήλωσαν οι συγγραφείς, μεταξύ των οποίων και η δρ Κάρολιν Τέιλορ, καθηγήτρια ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία. “Οι περισσότερες από αυτές μπορούν να αναμένουν να γίνουν μακροχρόνια επιζώντες από τον καρκίνο”, πρόσθεσαν σε δελτίο τύπου του περιοδικού.
Ενώ τη δεκαετία του 1990, ο μέσος κίνδυνος θανάτου από καρκίνο του μαστού εντός πέντε ετών από τη διάγνωση ήταν 14%, σήμερα είναι 5%. Πάνω από το 60% των γυναικών που διαγνώστηκαν κατά την περίοδο 2010-2015 είχαν πενταετή κίνδυνο 3% ή λιγότερο. Εκτός από το να προσφέρουν καθησυχασμό, τα ευρήματα μπορούν επίσης να βοηθήσουν στον εντοπισμό εκείνων που εξακολουθούν να έχουν σημαντικό κίνδυνο, σύμφωνα με τη μελέτη.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα της Εθνικής Υπηρεσίας Καταγραφής και Ανάλυσης Καρκίνου για περισσότερες από 512.000 γυναίκες που διαγνώστηκαν στην Αγγλία με πρώιμο καρκίνο του μαστού μεταξύ Ιανουαρίου 1993 και Δεκεμβρίου 2015. Πρώιμος καρκίνος του μαστού είναι αυτός που περιορίζεται στο μαστό ή εξαπλώνεται μόνο στους μασχαλιαίους λεμφαδένες. Περισσότερες από 2 εκατομμύρια γυναίκες διαγιγνώσκονται με πρώιμο καρκίνο του μαστού παγκοσμίως κάθε χρόνο.
Η ομάδα υπολόγισε τα ετήσια ποσοστά θανάτου από καρκίνο του μαστού και τους αθροιστικούς πενταετείς κινδύνους, λαμβάνοντας υπόψη το χρόνο από τη διάγνωση, την ημερολογιακή περίοδο της διάγνωσης και τα χαρακτηριστικά των γυναικών, όπως η ηλικία. Εξετάστηκε επίσης αν ο καρκίνος εντοπίστηκε με προληπτικό έλεγχο, η συμμετοχή των λεμφαδένων, το μέγεθος του όγκου και ο βαθμός του όγκου. Παρακολούθησαν όλες τις γυναίκες μέχρι τον Δεκέμβριο του 2020.
Για τις γυναίκες με διάγνωση που έγινε μέσα σε καθεμία από τις ημερολογιακές περιόδους 1993 έως 1999, 2000 έως 2004, 2005 έως 2009 και 2010 έως 2015, το ετήσιο ποσοστό θανάτου από καρκίνο του μαστού ήταν υψηλότερο μέσα στα πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση. Στη συνέχεια μειώθηκε. Όταν οι συγγραφείς εξέτασαν μόνο τις περισσότερες από 156.000 γυναίκες που διαγνώστηκαν πιο πρόσφατα, μεταξύ 2010 και 2015, ο αθροιστικός πενταετής κίνδυνος θανάτου από καρκίνο του μαστού διέφερε σημαντικά ανάλογα με τα χαρακτηριστικά μιας γυναίκας.
Διαφοροποιήθηκε ανάλογα με την ηλικία της ασθενούς, με το αν ο καρκίνος ανιχνεύθηκε με προληπτικό έλεγχο, με το αν είχε ορισμένους υποδοχείς και ανάλογα με το μέγεθος του καρκίνου, τον βαθμό και τον αριθμό των λεμφαδένων που εμπλέκονταν, σημείωσε η μελέτη. Ενώ ο κίνδυνος ήταν μικρότερος από 3% για περίπου το 63% των γυναικών, ήταν μεγαλύτερος από 20% για σχεδόν το 5% των γυναικών. Τα ευρήματα ήταν παρατηρησιακά και δεν μπορούν να εντοπίσουν τις αιτίες αυτών των μειώσεων στα ποσοστά θανάτου. Πληροφορίες σχετικά με την υποτροπή του καρκίνου δεν ήταν διαθέσιμες.
Ένας άλλος περιορισμός είναι ότι η μελέτη επικεντρώθηκε σε γυναίκες που υποβλήθηκαν αρχικά σε χειρουργική επέμβαση και όχι σε εκείνες που υποβλήθηκαν σε θεραπεία για να μειώσουν το μέγεθος του καρκίνου τους πριν από τη χειρουργική επέμβαση ή σε εκείνες των οποίων ο καρκίνος είχε ήδη εξαπλωθεί. Ωστόσο, η ανάλυση αυτή παρέχει “στις ασθενείς με πρώιμο καρκίνο του μαστού και στους κλινικούς γιατρούς που τις θεραπεύουν, εκτιμήσεις για την πιθανή πρόγνωσή τους με βάση επικαιροποιημένα δεδομένα”, σύμφωνα με τη μελέτη.