Τα ευρήματα, που περιλαμβάνουν μελέτες σε κυτταρικές σειρές και ζωικά μοντέλα, εμφανίστηκαν στο JCI Insight και επικεντρώθηκαν σε μια πρωτεΐνη που ονομάζεται CD6 ως στόχος για μια νέα προσέγγιση στην ανοσοθεραπεία.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, αναπτύχθηκαν νέες προσεγγίσεις για τη θεραπεία του καρκίνου που μπλοκάρουν τα ανοσοποιητικά σημεία ελέγχου, τα οποία είναι υποδοχείς στην επιφάνεια ορισμένων ανοσοκυττάρων, όπως τα φυσικά θανάσιμα Τ κύτταρα. Ο καρκίνος εκμεταλλεύεται αυτά τα ανοσοκύτταρα και τα καθιστά αδρανή.
Αυτή η θεραπεία, που ονομάζεται ανοσοθεραπεία αναστολέα σημείου ελέγχου, δίνει σε αυτά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού την ευκαιρία να αντισταθούν. Δυστυχώς, ωστόσο, οι ασθενείς που αναρρώνουν από τον καρκίνο συχνά αντιμετωπίζουν αυτοάνοσες καταστάσεις που, σε ορισμένους ασθενείς, μπορεί τελικά να αποβούν θανατηφόρες.
Μόνο περίπου το ένα τρίτο των ασθενών με καρκίνο τελικά επωφελούνται από τους επί του παρόντος διαθέσιμους αναστολείς του ανοσοποιητικού σημείου.
«Ενδιαφέρομαι για το πώς τα καρκινικά κύτταρα αλληλεπιδρούν με ορισμένα ανοσοκύτταρα για τον έλεγχο της ανοσοαπόκρισης στον καρκίνο και πώς το ανοσοποιητικό σύστημα αλληλεπιδρά με όργανα και ιστούς για να προκαλέσει αυτοάνοσες ασθένειες», λέει ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης David Fox, MD, ένας ρευματολόγος και ερευνητής καρκίνου στο Πανεπιστήμιο του Michigan Rogel Cancer Center. “Πώς μπορούν οι ερευνητές να παρέμβουν για να αλλάξουν αυτές τις αλληλεπιδράσεις και ταυτόχρονα να καταστρέψουν τους καρκίνους, αποτρέποντας ταυτόχρονα την αυτοανοσία;”
Αυτή η νέα μελέτη αποδείχθηκε επιτυχής στην καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού στον άνθρωπο, του καρκίνου του πνεύμονα και του καρκίνου του προστάτη σε κυτταρικές σειρές, υποδεικνύοντας ότι το αντίσωμα κατά του CD6, γνωστό ως UMCD6, θα μπορούσε να είναι χρήσιμο στη θεραπεία ενός ευρέος φάσματος τύπων καρκίνου.