Εκτός από την πρόληψη, πρέπει να κάνουμε έλεγχο, ανίχνευση, διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα έγκαιρα. Οι θετικοί στην οθόνη ασθενείς διαγιγνώσκονται με Βιοψία Ιστού και αρχίζει η μοριακή επεξεργασία για την προσαρμογή της θεραπείας. Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο και την ιστολογία του όγκου, τον θετικό μοριακό βιοδείκτη σε έναν συγκεκριμένο ασθενή και το κλινικό προφίλ και το στάδιο του όγκου. Ως εκ τούτου, συνιστάται μοριακός έλεγχος σε όλους τους ασθενείς με μεταστατικό μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC). Εντός του NSCLC, τα άτομα με ιστολογικό υποτύπο πλακώδους καρκινώματος έχουν λιγότερες ενεργές μεταλλάξεις από το αδενοκαρκίνωμα (π.χ. αναδιατάξεις ALK, οι κοινές μεταλλάξεις EGFR) όταν θεωρούνται μεμονωμένες μεταλλάξεις.
Διαγνωστικές εργαστηριακές εξετάσεις
Οι εργαστηριακές εξετάσεις αναλαμβάνουν το κεντρικό στάδιο επειδή στον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC), η ιστολογία του όγκου, η μοριακή υπογραφή και η κατάσταση της PD-L1 καθοδηγούν την επιλογή θεραπείας. Νέα στις κατευθυντήριες γραμμές NCCN είναι η προσθήκη της νεοεπικουρικής χημειοθεραπείας και της ανοσοθεραπείας ως συνιστώμενη θεραπευτική προσέγγιση σε ένα υποσύνολο ασθενών. Επιπλέον, οι νέες θεραπείες απευθύνονται σε πιο μοναδικούς μοριακούς στόχους με δεδομένα για τη χρήση τους στη δεύτερη γραμμή.
Ως εκ τούτου, σήμερα, ένας ασθενής με καρκίνο του πνεύμονα έχει πολλαπλές εξατομικευμένες επιλογές θεραπείας με βάση το κλινικό στάδιο, τον παθολογικό υπότυπο, τον βαθμό, την IHC, τους μοριακούς βιοδείκτες από την αλληλουχία επόμενης γενιάς και τα τεστ ανοσοθεραπείας όπως PD L1, MMR/MSI και TMB (Tumour Mutation Burden). Κάθε μέρα φέρνει στο φως έναν νέο στόχο θεραπείας και σώζει μια άλλη ζωή για άλλη μια μέρα και ένα χρόνο. Τα ινδικά εργαστήρια έχουν ανταποκριθεί στις παγκόσμιες εξελίξεις βήμα προς βήμα και διαδραματίζουν αναπόσπαστο ρόλο στη συνεργασία με τους ασθενείς και τους κλινικούς συναδέλφους τους για την ανίχνευση, τη διάγνωση και τη βοήθεια στη θεραπεία.
