Για τη νέα μελέτη, η ερευνητική ομάδα του Johns Hopkins Medicine στη Βαλτιμόρη ανέλυσε δεδομένα από 47 διεθνείς μελέτες που περιλάμβαναν περισσότερες από 280.000 διαγνώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου και περισσότερες από 14.000 περιπτώσεις προκαρκινικών πολυπόδων του παχέος εντέρου (αδενώματα). Συμπεριλήφθηκαν επίσης δεδομένα από μια μελέτη του Johns Hopkins σε περισσότερους από 1.400 ενήλικες που είχαν υποβληθεί σε κολονοσκόπηση. «Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι, συνολικά, τα ψηλότερα άτομα [..] είχαν 24% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου από τα πιο κοντά», δήλωσε ο Δρ. Gerard Mullin, αναπληρωτής καθηγητής γαστρεντερολογίας και ηπατολογίας και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης. Με απλά λόγια, κάθε αύξηση ύψους 10 εκατοστών συσχετίστηκε με 14% υψηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου και 6% υψηλότερες πιθανότητες αδενώματος, σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention.
«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μελέτη του είδους της μέχρι σήμερα», δήλωσε ο Δρ Mullin σε σχετική ανακοίνωση του Hopkins. «Βασίζεται σε στοιχεία ότι το μεγαλύτερο ύψος είναι ένας παράγοντας κινδύνου που παραβλέπεται και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την αξιολόγηση και τη σύσταση ασθενών για προληπτικούς ελέγχους για τον καρκίνο του παχέος εντέρου».
Οι γιατροί εστιάζουν σήμερα στους γενετικούς κινδύνους και τους κινδύνους που σχετίζονται με την ηλικία για να συστήσουν προληπτικούς ελέγχους για τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Ο Mullins σημείωσε ότι τα ευρήματα δεν αποδεικνύουν αιτία και αποτέλεσμα, ή ότι το να είσαι ψηλότερος είναι τόσο ισχυρός παράγοντας κινδύνου όσο η ηλικία ή η γενετική, αλλά ενισχύουν τις μακροχρόνιες συσχετίσεις μεταξύ του μεγαλύτερου ύψους και του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.
Οι ερευνητές πρότειναν ότι το ύψος μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του παχέος εντέρου, όπως παράγοντες που αφορούν τον τρόπο ζωής, για παράδειγμα το κάπνισμα, το ποτό και η διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε επεξεργασμένο κόκκινο κρέας.
Η επίσης συγγραφέας της μελέτης και γαστρεντερολόγος, Dr. Elinor Zhou, δήλωσε αναφορικά με την μελέτη ότι “ένας πιθανός λόγος για αυτή τη σύνδεση είναι ότι το ύψος του ατόμου συσχετίζεται με το μέγεθος των οργάνων του σώματος. Ο πιο ενεργός πολλαπλασιασμός στα όργανα των ψηλότερων ανθρώπων θα μπορούσε να αυξήσει την πιθανότητα μεταλλάξεων που οδηγούν σε κακοήθη μεταμόρφωση.” Η Zhou διευκρίνισε ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για τον εντοπισμό συγκεκριμένων πληθυσμών ψηλότερων ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου. «Για παράδειγμα, ψηλοί αθλητές και άτομα με κληρονομικό ύψος, όπως εκείνοι με σύνδρομο Marfan, θα μπορούσαν να ελεγχθούν νωρίτερα και να διερευνηθεί περαιτέρω η επίδραση του ύψους [στην ανάπτυξη της νόσου]», εξήγησε.