Ο καρκίνος του παχέος εντέρου προέρχεται από την ανάπτυξη κυττάρων εντός του παχέος εντέρου, το οποίο είναι ένα τμήμα του παχέος εντέρου. Το παχύ έντερο χρησιμεύει ως το τελευταίο μέρος του πεπτικού συστήματος, υπεύθυνο για τη διάσπαση των τροφίμων για σωματική χρήση. Αν και επηρεάζει κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, βλέπουμε τώρα όλο και περισσότερους νεότερους ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου.
Σε μια συνέντευξη στο HT Lifestyle, ο Δρ Ganesh Nagarajan, Διευθυντής Ηπατοχολικής Παγκρεατικής Γαστρεντερικής Ογκολογίας στο Nanavati Max Institute of Cancer Care, εξήγησε: «Τυπικά, ξεκινά με το σχηματισμό μικρών κυτταρικών συστάδων γνωστών ως πολύποδων μέσα στο κόλον.
Ενώ οι περισσότεροι πολύποδες είναι μη καρκινικοί, ορισμένοι έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν σε καρκίνο του παχέος εντέρου με την πάροδο του χρόνου. Καθώς οι πολύποδες συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, οι γιατροί συνιστούν τακτικές εξετάσεις προσυμπτωματικού ελέγχου για την ανίχνευση και την αφαίρεσή τους για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου».
Αναλυτικά, «Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι καρκίνοι του παχέος εντέρου με πολύποδες είναι κληρονομικοί. Σε περιπτώσεις όπου ο καρκίνος του παχέος εντέρου αναπτύσσεται, διάφορες θεραπείες, όπως χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία (για καρκίνους του ορθού) και φάρμακα, συμπεριλαμβανομένης της χημειοθεραπείας και της ανοσοθεραπείας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποτελεσματική διαχείρισή του.
Πραγματοποιούμε τακτικά χειρουργικές επεμβάσεις ελάχιστης πρόσβασης για καρκίνους του παχέος εντέρου με ρομποτικές ή λαπαροσκοπικές τεχνικές για να βελτιώσουμε τα αποτελέσματα και να επιταχύνουμε την ανάρρωση, αλλά είναι η ώρα να εντοπίσουμε τα συμπτώματα αυτού του καρκίνου για να αναζητήσουμε έγκαιρη παρέμβαση».
Αυτά είναι τα συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου:
Ο Δρ Ganesh Nagarajan μοιράστηκε, «Ο καρκίνος του παχέος εντέρου μπορεί συχνά να είναι ασυμπτωματικός στα αρχικά του στάδια, με συμπτώματα που εκδηλώνονται μόνο όταν ο καρκίνος έχει αυξηθεί σε ένα συγκεκριμένο μέγεθος ή φτάσει σε μια συγκεκριμένη θέση μέσα στο παχύ έντερο.
Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου, όπως αυξημένες περιπτώσεις διάρροιας ή δυσκοιλιότητας, καθώς και αιμορραγία από το ορθό ή αίμα στα κόπρανα. Επιπλέον, τα άτομα μπορεί να εμφανίσουν επίμονη ενόχληση στην κοιλιακή περιοχή, συμπεριλαμβανομένων κράμπες, αέρια ή πόνο».
Αποκάλυψε, «Άλλα πιθανά σημάδια καρκίνου του παχέος εντέρου είναι μια αίσθηση ατελούς εκκένωσης του εντέρου κατά την αφόδευση, αδυναμία ή κόπωση και ανεξήγητη απώλεια βάρους. Ωστόσο, πιθανά προειδοποιητικά σημάδια όπως αιμορραγία από το ορθό ή αίμα στα κόπρανα θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και να συζητούνται αμέσως με το γιατρό.
Έχοντας επίγνωση αυτών των συμπτωμάτων και αναζητώντας ιατρική φροντίδα για τυχόν αλλαγές στην υγεία, τα άτομα μπορούν δυνητικά να νοσήσουν από καρκίνο του παχέος εντέρου σε πρώιμα στάδια όταν οι θεραπευτικές επιλογές είναι πιο ελπιδοφόρες».
Υποστηρίζοντας ότι η αναζήτηση έγκαιρης παρέμβασης μετά την ανίχνευση των συμπτωμάτων του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική θεραπεία και τις αυξημένες πιθανότητες επιβίωσης, ο Δρ Ganesh Nagarajan είπε: «Παρά την πιθανή δυσφορία και τον φόβο που σχετίζεται με την αναγνώριση αυτών των συμπτωμάτων, η έγκαιρη ανίχνευση μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την έκβαση του η ασθένεια.
Επομένως, η επαγρύπνηση και η προληπτική παρακολούθηση οποιωνδήποτε σημείων, όπως αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου, αίμα στα κόπρανα, ανεξήγητη απώλεια βάρους ή επίμονη κοιλιακή δυσφορία είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της συνολικής υγείας».
Κατέληξε, «Το να είσαι προληπτικός σχετικά με τις τακτικές εξετάσεις μπορεί να βοηθήσει στην ανίχνευση τυχόν ανωμαλιών πριν εμφανιστούν αξιοσημείωτα συμπτώματα. Υποστηρίζοντας για τακτικές κολονοσκοπήσεις ή άλλες συνιστώμενες εξετάσεις, μπορεί κανείς να πάρει τον έλεγχο της υγείας του και ενδεχομένως να εντοπίσει τον καρκίνο του παχέος εντέρου στα πρώτα του στάδια. Αυτή η προληπτική προσέγγιση χρησιμεύει ως ένα κρίσιμο βήμα προς τη μείωση των ποσοστών θνησιμότητας και τη βελτίωση της συνολικής πρόγνωσης για όσους επηρεάζονται από αυτήν την ασθένεια».