Επιστημονικά Νέα

Καρκίνος: Μελέτη επισημαίνει την μείωση θεραπειών σε άτομα με πρώιμο καρκίνο του μαστού

Καρκίνος: Μελέτη επισημαίνει την μείωση θεραπειών σε άτομα με πρώιμο καρκίνο του μαστού
Καρκίνος: Ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας διαφοράς ηλικίας από έτος σε έτος για συστάσεις επικουρικής ακτινοβολίας και ενδοκρινικής θεραπείας σε ηλικία 70 ετών έναντι 69 ετών

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Μεταξύ των ηλικιών 69 και 70 ετών, υπάρχει μείωση στις συστάσεις επικουρικής θεραπείας για πρώιμο καρκίνο του μαστού, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 31 Ιανουαρίου στο International Journal of Radiation Oncology, Biology, Physics.


Καρκίνος του μαστού

Ο Wesley J. Talcott, M.D., από τη Σχολή Ιατρικής του Yale στο New Haven του Κονέκτικατ, και οι συνεργάτες του εντόπισαν δύο ομάδες με ισχυρές ενδείξεις για επικουρική θεραπεία, ανεξαρτήτως ηλικίας, οι οποίες υποβλήθηκαν σε ογκεκτομή για καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο μεταξύ 2004 και 2017. Κοόρτη 1 (160.990 συμμετέχοντες) είχαν χαρακτηριστικά υψηλότερου κινδύνου και ήταν κατάλληλο για ακτινοβολία. Η κοόρτη 2 (394.946 συμμετέχοντες) είχε θετικότητα στον ορμονικό υποδοχέα με όγκους >5 mm και ήταν κατάλληλη για ενδοκρινική θεραπεία.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η σύσταση ακτινοβολίας μεταξύ της κοόρτης 1 μειώθηκε απότομα στην ηλικία των 70 ετών, από 90 σε 92 τοις εκατό για τα άτομα ηλικίας 50 έως 69 ετών σε 81 τοις εκατό για τα άτομα ηλικίας 70 ετών. Μόνο στην ηλικία 70 έναντι 69 ετών, η διαφορά ηλικίας από έτος σε έτος ήταν ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας της σύστασης επικουρικής ακτινοβολίας (αναλογία πιθανοτήτων, 0,47). Μια μικρή μείωση στη σύσταση ενδοκρινικής θεραπείας παρατηρήθηκε στην ηλικία των 70 ετών για την κοόρτη 2, με τη διαφορά ηλικίας από έτος σε έτος να αποτελεί προγνωστικό παράγοντα της σύστασης ενδοκρινικής θεραπείας στην ηλικία των 70 έναντι 69 ετών μόνο (αναλογία πιθανοτήτων, 0,86).

«Η μελέτη μας δείχνει ότι οι γιατροί θα πρέπει να προσέχουν τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνουμε υπόψη την ηλικία στις αποφάσεις θεραπείας και να υιοθετούν μια πιο διαφοροποιημένη προσέγγιση, η οποία εκτείνεται πέρα από τον ορισμό των ασθενών ως απλώς «νέων» ή «ηλικιωμένων»», δήλωσε ο Talcott σε μια δήλωση.