Πίσω στη δεκαετία του 1920, οι μηχανικοί άρχισαν να προσθέτουν μόλυβδο στη βενζίνη για να μειώσουν τα χτυπήματα του κινητήρα. Σχεδόν αμέσως, οι ερευνητές εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με τις επιπτώσεις του στην υγεία, αλλά μόλις το 1973 η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA) απηύθυνε την πρώτη έκκληση προς τους κατασκευαστές να ξεκινήσουν μια σταδιακή μείωση της ποσότητας μολύβδου στη βενζίνη. Την ίδια εποχή, οι αυτοκινητοβιομηχανίες άρχισαν να κατασκευάζουν οχήματα με καταλυτικούς μετατροπείς, οι οποίοι μειώνουν τη ρύπανση και απαιτούν αμόλυβδα καύσιμα.
Μέχρι το 1995, σύμφωνα με την EPA, τα καύσιμα με μόλυβδο αντιστοιχούσαν μόνο στο 0,6% των συνολικών πωλήσεων βενζίνης. Το 1996 η EPA απαγόρευσε επίσημα τη χρήση του σε οχήματα δρόμου. Οι υπεύθυνοι δημόσιας υγείας γνωρίζουν καλά ότι η δηλητηρίαση με μόλυβδο προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας. Μπορεί, σύμφωνα με την EPA, να επηρεάσει δυσμενώς το νευρικό, το αναπαραγωγικό και το καρδιαγγειακό σύστημα, μεταξύ άλλων. Τα βρέφη και τα μικρά παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην έκθεση σε μόλυβδο. Σε αυτόν τον πληθυσμό, η έκθεση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα συμπεριφοράς, μαθησιακά ελλείμματα, μειωμένη ανάπτυξη και χαμηλότερο IQ.
Σε μια νέα μελέτη – που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), οι ερευνητές προσδιόρισαν το ισόβιο βάρος της έκθεσης στα καυσαέρια των αυτοκινήτων από αέριο μολύβδου που είναι πλέον πιθανό να φέρει κάθε ενήλικας των ΗΠΑ που ζούσε το 2015.
Ο Δρ. Michael McFarland, Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής κοινωνιολογίας στο Florida State University (FSU), έγραψε την εργασία μαζί με τον Matt Hauer, επίκουρο καθηγητή κοινωνιολογίας στο FSU, και τον Aaron Reuben, διδακτορικό φοιτητή στην κλινική ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Duke. Ο στόχος της μελέτης, εξήγησε ο Δρ ΜακΦάρλαντ, ήταν «να εξακριβωθεί ακριβώς πόση ζημιά προκλήθηκε». Εκτός από την πρόκληση γνωστικών ελλειμμάτων και ελλειμμάτων IQ, οι συγγραφείς της μελέτης επισημαίνουν ότι η έκθεση σε μόλυβδο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη συναισθηματική ρύθμιση και να έχει σωματικές επιπτώσεις, όπως ελλείμματα στις λεπτές κινητικές δεξιότητες.
«Αυτά τα ελλείμματα επιμένουν σε μεγάλο βαθμό με την πάροδο του χρόνου και, σε ορισμένες περιπτώσεις, επιδεινώνονται και τώρα υποτίθεται ότι θέτουν τα άτομα σε κίνδυνο για δύσκολες στη θεραπεία χρόνιες και σχετιζόμενες με την ηλικία ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων και της άνοιας», επισημαίνουν οι ερευνητές.
Ο Δρ ΜακΦάρλαντ, ο οποίος μελετά τις ανισότητες στην υγεία, ανέπτυξε ενδιαφέρον για τη βενζίνη με μόλυβδο διαβάζοντας το βιβλίο What the Eyes Don’t See: A Story of Crisis, Resistance, and Hope in an American City για την κρίση του νερού στο Flint. «Περιλάμβανε ένα κεφάλαιο για την ιστορία της βενζίνης με μόλυβδο», δήλωσε ο Δρ ΜακΦάρλαντ. «Περίπου το 90% των παιδιών είχαν αυξημένα επίπεδα [μολύβδου] από το 1976 έως το 1980. Δεν είχα μελετήσει την ιστορία του μολύβδου στις [ΗΠΑ], οπότε αυτό ήταν αρκετά συγκλονιστικό». Καθώς άρχισε να εξετάζει το θέμα, ο Δρ ΜακΦάρλαντ ανακάλυψε ότι οι ερευνητές είχαν αφιερώσει ανεπαρκή ποσότητα μελέτης στο θέμα. «Έλεγξα την έρευνα και διαπίστωσα ότι δεν είχαμε ιδέα πόσα μικρά παιδιά είχαν εκτεθεί σε δυσμενή επίπεδα μολύβδου», ανέφερε.
Τα μεγαλύτερα ελλείμματα για όσους γεννήθηκαν το 1966-1970
Για τη μελέτη, η ομάδα χρησιμοποίησε δημόσια διαθέσιμα δεδομένα στις ΗΠΑ σχετικά με τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα στην παιδική ηλικία, τη χρήση αερίου μολύβδου και τις στατιστικές του πληθυσμού για να προσδιορίσει το πιθανό ισόβιο βάρος της έκθεσης σε μόλυβδο που φέρει πλέον κάθε ενήλικας των ΗΠΑ που ζούσε το 2015. Από εκεί, οι ερευνητές εκτίμησαν τον αντίκτυπο του μολύβδου στην ευφυΐα υπολογίζοντας τη μείωση των σημείων IQ που πιθανώς προκάλεσε η έκθεση σε αέριο με μόλυβδο.
Οι ερευνητές αναφέρουν δύο βασικά ευρήματα:
- Η παιδική έκθεση σε μόλυβδο μεταξύ του πληθυσμού των ΗΠΑ μέχρι το 2015 ήταν υπεύθυνη για την απώλεια περισσότερων από 824 εκατομμυρίων σημείων IQ. Αυτός ο αριθμός ισοδυναμεί με μέσο όρο 2,6 χαμένων πόντων IQ ανά ενήλικα των ΗΠΑ.
- Τα εκτιμώμενα ελλείμματα που συνδέονται με το μόλυβδο ήταν μεγαλύτερα για τα άτομα που γεννήθηκαν μεταξύ 1966 και 1970. Αυτός ο πληθυσμός παρουσίασε ένα μέσο έλλειμμα 5,9 βαθμών IQ ανά άτομο.
Συνολικά, οι επιστήμονες βρήκαν πτώση του IQ σε περίπου 170 εκατομμύρια ενήλικες στις ΗΠΑ. Αυτός ο αριθμός ατόμων αντιπροσωπεύει σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού των ΗΠΑ, ο οποίος σύμφωνα με τις τρέχουσες εκτιμήσεις ξεπερνά τα 332 εκατομμύρια.