Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ: Ο πόνος έχει αναγνωριστεί εδώ και καιρό ως ένα από τα πιο αξιόπιστα εργαλεία της εξέλιξης για την ανίχνευση της παρουσίας βλάβης και το σήμα ότι κάτι δεν πάει καλά – ένα σύστημα συναγερμού που μας λέει να σταματήσουμε και να δώσουμε προσοχή στο σώμα μας. Τι γίνεται, όμως, αν ο πόνος είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό καμπανάκι συναγερμού; Τι γίνεται αν ο πόνος είναι από μόνος του μια μορφή προστασίας; Μια νέα μελέτη με επικεφαλής ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ υποδηλώνει ότι αυτό μπορεί κάλλιστα να ισχύει στα ποντίκια. Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στις 14 Οκτωβρίου στο Cell, δείχνει ότι οι νευρώνες του πόνου στο έντερο των ποντικών ρυθμίζουν την παρουσία προστατευτικής βλέννας υπό φυσιολογικές συνθήκες και διεγείρουν τα εντερικά κύτταρα να απελευθερώνουν περισσότερη βλέννα κατά τη διάρκεια καταστάσεων φλεγμονής.
Η εργασία περιγράφει λεπτομερώς τα στάδια ενός πολύπλοκου καταρράκτη σηματοδότησης, δείχνοντας ότι οι νευρώνες του πόνου εμπλέκονται σε άμεση διασταύρωση με τα κύτταρα του εντέρου που περιέχουν βλέννα, γνωστά ως κύτταρα των βλεννογόνων. “Αποδεικνύεται ότι ο πόνος μπορεί να μας προστατεύει με πιο άμεσους τρόπους από την κλασική του δουλειά να ανιχνεύει πιθανή βλάβη και να στέλνει σήματα στον εγκέφαλο. Η εργασία μάς δείχνει πώς τα νεύρα που μεσολαβούν στον πόνο στο έντερο συνομιλούν με τα κοντινά επιθηλιακά κύτταρα που επενδύουν το έντερο”, δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής της μελέτης Isaac Chiu, αναπληρωτής καθηγητής ανοσοβιολογίας στο Ινστιτούτο Blavatnik της Ιατρικής Σχολής του Harvard (HMS). “Αυτό σημαίνει ότι το νευρικό σύστημα έχει σημαντικό ρόλο στο έντερο πέρα από το να μας δίνει απλώς μια δυσάρεστη αίσθηση και ότι είναι βασικός παράγοντας στη διατήρηση του φραγμού του εντέρου και ένας προστατευτικός μηχανισμός κατά τη διάρκεια της φλεγμονής”.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ ανέλυσαν τη μοριακή διασταύρωση μεταξύ των ινών του πόνου στο έντερο και των κυττάρων των βλεννογόνων που επενδύουν τα τοιχώματα του εντέρου. Η εργασία δείχνει ότι τα χημικά σήματα από τους νευρώνες του πόνου προκαλούν τα κύτταρα των βλεννογόνων να απελευθερώσουν προστατευτική βλέννα που καλύπτει το έντερο και το προστατεύει από βλάβες. Τα ευρήματα δείχνουν ότι ο εντερικός πόνος δεν είναι ένα απλό σύστημα ανίχνευσης και σηματοδότησης, αλλά διαδραματίζει άμεσο προστατευτικό ρόλο στο έντερο.
Μια άμεση συνομιλία
Το έντερο και οι αεραγωγοί μας είναι γεμάτοι με κύτταρα βοθρίων. Τα κύτταρα goblet που ονομάστηκαν έτσι λόγω της εμφάνισής τους που μοιάζει με κύπελλο, περιέχουν πηκτώδη βλέννα από πρωτεΐνες και σάκχαρα που λειτουργεί ως προστατευτική επίστρωση η οποία προστατεύει την επιφάνεια των οργάνων από την τριβή και τη φθορά. Η νέα έρευνα διαπίστωσε ότι τα εντερικά κύτταρα των βοθρίων απελευθερώνουν προστατευτική βλέννα όταν ενεργοποιούνται από την άμεση αλληλεπίδραση με νευρώνες που αντιλαμβάνονται τον πόνο στο έντερο. Σε μια σειρά πειραμάτων, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα ποντίκια που στερούνταν νευρώνες πόνου παρήγαγαν λιγότερη προστατευτική βλέννα και παρουσίασαν αλλαγές στη σύνθεση των μικροβίων του εντέρου τους – μια ανισορροπία σε ωφέλιμα και βλαβερά μικρόβια γνωστή ως δυσβίωση.
Για να αποσαφηνίσουν πώς ακριβώς συμβαίνει αυτή η προστατευτική διασταύρωση, οι ερευνητές ανέλυσαν τη συμπεριφορά των κυττάρων των βλεννογόνων παρουσία και απουσία νευρώνων πόνου. Διαπίστωσαν ότι οι επιφάνειες των κυττάρων των βλεννογόνων περιέχουν έναν τύπο υποδοχέα, που ονομάζεται RAMP1, ο οποίος εξασφαλίζει ότι τα κύτταρα μπορούν να ανταποκριθούν στους παρακείμενους νευρώνες πόνου, οι οποίοι ενεργοποιούνται από διατροφικά και μικροβιακά σήματα, καθώς και από μηχανική πίεση, χημικό ερεθισμό ή δραστικές αλλαγές στη θερμοκρασία. Τα πειράματα έδειξαν περαιτέρω ότι οι υποδοχείς αυτοί συνδέονται με μια χημική ουσία που ονομάζεται CGRP, η οποία απελευθερώνεται από τους κοντινούς νευρώνες πόνου, όταν οι νευρώνες διεγείρονται. Αυτοί οι υποδοχείς RAMP1, διαπίστωσαν οι ερευνητές, είναι επίσης παρόντες τόσο στα ανθρώπινα όσο και στα κύτταρα των βλεννογόνων του ποντικού, καθιστώντας τα έτσι ευαίσθητα στα σήματα πόνου.
Τα πειράματα έδειξαν περαιτέρω ότι η παρουσία ορισμένων μικροβίων του εντέρου ενεργοποιεί την απελευθέρωση του CGRP για τη διατήρηση της ομοιόστασης του εντέρου. “Αυτό το εύρημα μας λέει ότι αυτά τα νεύρα ενεργοποιούνται όχι μόνο από την οξεία φλεγμονή, αλλά και στην αρχική κατάσταση”, δήλωσε ο Chiu. “Και μόνο η παρουσία κανονικών μικροβίων του εντέρου φαίνεται να γαργαλάει τα νεύρα και να προκαλεί την απελευθέρωση βλέννας από τα κύτταρα των βλεννογόνων”. Αυτός ο βρόχος ανατροφοδότησης, δήλωσε ο Chiu, εξασφαλίζει ότι τα μικρόβια δίνουν σήμα στους νευρώνες, οι νευρώνες ρυθμίζουν τη βλέννα και η βλέννα διατηρεί τα μικρόβια του εντέρου υγιή. Εκτός από τη μικροβιακή παρουσία, οι διατροφικοί παράγοντες έπαιξαν επίσης ρόλο στην ενεργοποίηση των υποδοχέων του πόνου, όπως έδειξε η μελέτη.
Όταν οι ερευνητές έδωσαν σε ποντίκια καψαϊκίνη, το κύριο συστατικό των πιπεριών τσίλι που είναι γνωστό για την ικανότητά του να προκαλεί έντονο, οξύ πόνο, οι νευρώνες του πόνου των ποντικιών ενεργοποιήθηκαν γρήγορα, προκαλώντας τα κύτταρα των βλεννογόνων να απελευθερώσουν άφθονες ποσότητες προστατευτικής βλέννας. Αντίθετα, τα ποντίκια που στερούνταν είτε νευρώνων πόνου είτε υποδοχέων των κυττάρων των βλεννογόνων για το πεπτίδιο το σχετιζόμενο με το γονίδιο της καλσιτονίνης CGRP ήταν πιο επιρρεπή στην κολίτιδα, μια μορφή φλεγμονής του εντέρου. Το εύρημα θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι με δυσβίωση του εντέρου μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς στην κολίτιδα.
Όταν οι ερευνητές έδωσαν το πεπτίδιο το σχετιζόμενο με το γονίδιο της καλσιτονίνης CGRP που σηματοδοτεί τον πόνο σε ζώα που στερούνταν νευρώνες πόνου, τα ποντίκια παρουσίασαν ταχεία βελτίωση στην παραγωγή βλέννας. Η θεραπεία προστάτευσε τα ποντίκια από την κολίτιδα ακόμη και ελλείψει νευρώνων πόνου. Το εύρημα καταδεικνύει ότι το πεπτίδιο το σχετιζόμενο με το γονίδιο της καλσιτονίνης CGRP είναι βασικός υποκινητής του καταρράκτη σηματοδότησης που οδηγεί στην έκκριση προστατευτικής βλέννας. “Ο πόνος είναι ένα κοινό σύμπτωμα των χρόνιων φλεγμονωδών παθήσεων του εντέρου, όπως η κολίτιδα, αλλά η μελέτη μας δείχνει ότι ο οξύς πόνος παίζει επίσης άμεσο προστατευτικό ρόλο”, δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης Daping Yang, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο εργαστήριο Chiu.
Ένα πιθανό μειονέκτημα της καταστολής του πόνου
Τα πειράματα της ομάδας έδειξαν ότι τα ποντίκια που στερούνταν υποδοχείς πόνου είχαν επίσης χειρότερη βλάβη από την κολίτιδα όταν αυτή εμφανιζόταν. Δεδομένου ότι τα φάρμακα κατά του πόνου χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία ασθενών με κολίτιδα, μπορεί να είναι σημαντικό να εξεταστούν οι πιθανές επιζήμιες συνέπειες της παρεμπόδισης του πόνου, δήλωσαν οι ερευνητές. “Σε ανθρώπους με φλεγμονή του εντέρου, ένα από τα σημαντικότερα συμπτώματα είναι ο πόνος, οπότε θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι θα θέλαμε να θεραπεύσουμε και να μπλοκάρουμε τον πόνο για να ανακουφίσουμε τον πόνο”, δήλωσε ο Chiu. “Αλλά κάποιο μέρος αυτού του σήματος πόνου θα μπορούσε να είναι άμεσα προστατευτικό ως νευρικό αντανακλαστικό, γεγονός που εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το πώς να διαχειριστούμε προσεκτικά τον πόνο με τρόπο που να μην οδηγεί σε άλλες βλάβες”.
Επιπλέον, μια κατηγορία κοινών φαρμάκων για την ημικρανία που καταστέλλουν την έκκριση του πεπτιδίου σχετιζόμενου με το γονίδιο της καλσιτονίνης CGRP μπορεί να βλάψει τους ιστούς του εντερικού φραγμού παρεμβαίνοντας σε αυτό το προστατευτικό σήμα πόνου, δήλωσαν οι ερευνητές. “Δεδομένου ότι το πεπτίδιο το σχετιζόμενο με το γονίδιο της καλσιτονίνης CGRP είναι ένας μεσολαβητής της λειτουργίας των κυττάρων των βλεννογόνων και της παραγωγής βλέννας, αν μπλοκάρουμε χρόνια αυτόν τον προστατευτικό μηχανισμό σε άτομα με ημικρανία και αν λαμβάνουν αυτά τα φάρμακα μακροπρόθεσμα, τι συμβαίνει;” δήλωσε ο Chiu. “Μήπως τα φάρμακα πρόκειται να επηρεάσουν την επένδυση του βλεννογόνου και το μικροβίωμα των ανθρώπων;”
Τα κύτταρα Goblet έχουν πολλαπλές άλλες λειτουργίες στο έντερο. Παρέχουν διέξοδο για αντιγόνα -πρωτεΐνες που βρίσκονται σε ιούς και βακτήρια και πυροδοτούν μια προστατευτική ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού- και παράγουν αντιμικροβιακές χημικές ουσίες που προστατεύουν το έντερο από παθογόνα. “Ένα ερώτημα που προκύπτει από την τρέχουσα εργασία μας είναι αν οι ίνες πόνου ρυθμίζουν επίσης αυτές τις άλλες λειτουργίες των κυττάρων των βλεννογόνων”, δήλωσε ο Γιανγκ. Μια άλλη γραμμή έρευνας, πρόσθεσε ο Γιανγκ, θα ήταν να διερευνήσει τις διαταραχές στο μονοπάτι σηματοδότησης του Πεπτιδίου του σχετιζόμενου με το γονίδιο της καλσιτονίνης CGRP και να καθορίσει εάν οι δυσλειτουργίες παίζουν ρόλο σε ασθενείς με γενετική προδιάθεση για φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.