Οι βλάβες που μπορεί να προκαλέσει η φλεγμονή του εντέρου επεκτείνονται πέραν του πεπτικού συστήματος, επηρεάζοντας ακόμα και το δέρμα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο και το κλειδί σε αυτή την αντίδραση βρίσκεται στο μικροβίωμα του εντέρου.
Έχει ήδη άλλωστε αποδειχθεί ότι οι αλλαγές στο μικροβίωμα έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διάφορων ασθενειών, όπως το άσθμα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η πολλαπλή σκλήρυνση.
H ερευνητική ομάδα μελέτησε πώς η ελκώδης κολίτιδα, η χρόνια φλεγμονή του παχέος εντέρου, μπορεί να προκαλέσει επίπονες και επίμονες δερματικές παθήσεις που μοιάζουν με μολύνσεις του δέρματος, αλλά στην πραγματικότητα δεν περιέχουν παθογόνα του δέρματος.
Ανοσοποιητικό σύστημα και μικροβίωμα του εντέρου συνδέονται άρρηκτα και η διαταραχή του δευτέρου, μπορεί να οδηγήσει και σε δερματικές αλλοιώσεις. Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται σε μια σειρά παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ελκώδους κολίτιδας.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν πειράματα σε ποντίκια και επικεντρώθηκαν στο φαινόμενο της ελκώδους κολίτιδας, παρατηρώντας πώς ανταποκρίθηκε το ανοσοποιητικό σύστημα και το μικροβίωμα στο έντερο και στο δέρμα.
Διαπιστώθηκε ότι τα ουδετερόφιλα, ένας τύπος φλεγμονώδων ανοσοκυττάρων, διείσδυσαν στο δέρμα. Αυτή η εισβολή, που έχει επίσης παρατηρηθεί σε ανθρώπους με δερματικές παθήσεις που σχετίζονται με τις ΙΦΝΕ, προϋπέθετε τη δραστηριότητα της ιντερλευκίνης 1 (IL-1), μιας πρωτεΐνης που παίζει ρόλο στη ρύθμιση της ανοσολογικής απόκρισης.
Η δεύτερη εντυπωσιακή ανακάλυψη των ερευνητών αφορούσε στην ικανότητα της ελκώδους κολίτιδας να αντιστρέφει την ανοχή σε συγκεκριμένα βακτήρια του δέρματος, ενεργοποιώντας φλεγμονώδεις αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος ενάντια στα καλά βακτήρια.
Εξετάζοντας τον τρόπο που τα Τ-κύτταρα στοχεύουν το αβλαβές βακτήριο του δέρματος Staphylococcus epidermidis, οι ερευνητές συμπέραναν ότι η ελκώδης κολίτιδα οδήγησε σε χαμηλότερη αναλογία των ρυθμιστικών κυττάρων έναντι των αντίστοιχων εκτελεστικών. Ως αποτέλεσμα, αυτό το έλλειμα οδήγησε στη φλεγμονή του δέρματος.
Οι θεραπείες, που θα μπορούσαν να εξισορροπήσουν την απόκριση των Τ-κυττάρων είναι αρκετά υποσχόμενες και μπορούν να ανοίξουν νέους δρόμους στη θεραπεία των δερματικών παθήσεων, σύμφωνα με τους ερευνητές.