Παρότι πολλές φορές στο μυαλό μας συνδέουμε την έλλειψη σιδήρου με τις γυναίκες, ωστόσο αυτή εντοπίζεται και στα δύο φύλα, όπως δείχνει νέα δημοσίευση που στηρίχτηκε σε μελέτη πάνω σε δρομείς αντοχής και τριαθλητές. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι οι άνδρες μάλιστα είχαν υψηλότερο κίνδυνο σιδηροπενικής αναιμίας και χαμηλής αιμοσφαιρίνης από τις γυναίκες.
Οι γυναίκες θεωρείται παραδοσιακά ότι είναι πιο πιθανό να έχουν χαμηλά επίπεδα σιδήρου λόγω της εμμήνου ρύσεως. Αλλά στην πραγματικότητα, οι αθλήτριες αντοχής δεν εμμηνορροούν. Για τη διερεύνηση της ανεπάρκειας σιδήρου και της αναιμίας λόγω της ανεπάρκειας σιδήρου σε αθλητές αντοχής και των δύο φύλων μελετήθηκαν το 2009-2015, 38 δρομείς αντοχής και τριαθλητές. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη έκαναν αιματολογικές εξετάσεις κάθε δεύτερο μήνα, και ανέφεραν τυχούσα χρήση συμπληρώματος σιδήρου σε ερωτηματολόγιο. Τουλάχιστον ένα επεισόδιο ανεπάρκειας σιδήρου διαπιστώθηκε στο 60% των γυναικών τριαθλητών, στο 38% των ανδρών τριαθλητών, στο 56% των γυναικών δρομέων, και στο 31% των ανδρών δρομέων αντοχής.
Σιδηροπενική αναιμία διαπιστώθηκε στο 25% των ανδρών τριαθλητών, στο 20% των γυναικών τριαθλητών, στο 6% των ανδρών δρομέων αντοχής και σε καμιά από τις γυναίκες δρομείς. Παρόλο που οι δρομείς λάμβαναν κατά μέσο όρο 94 mg σιδήρου ανά ημέρα, δεν υπήρχε συσχέτιση μεταξύ απορρόφησης του σιδήρου και της φερριτίνης του ορού ή των επιπέδων αιμοσφαιρίνης. Η ανεπάρκεια σιδήρου είναι θεραπεύσιμη και μπορεί να προληφθεί τονίζουν οι συγγραφείς αλλά είναι πάντα παρούσα στους αθλητές αντοχής.
Τι είναι η αναιμία;
Τα ερυθρά αιμοσφαίρια μεταφέρουν την αιμοσφαιρίνη, μια πλούσια σε σίδηρο πρωτεΐνη , που συνδέεται με το οξυγόνο στους πνεύμονες και το μεταφέρει στους ιστούς σε όλο το σώμα. Η αναιμία προκαλείται όταν δεν υπάρχει επαρκής αριθμός ερυθρών ή όταν τα ερυθρά δεν λειτουργούν φυσιολογικά. Ο συχνότερος τύπος αναιμίας είναι η σιδηροπενική. Αυτή εμφανίζεται όταν υπάρχει έλλειψη σιδήρου στον οργανισμό. Προκαλείται συχνότερα λόγω απώλειας αίματος και σπανιότερα λόγω φτωχής απορρόφησης του σιδήρου. Ο σίδηρος της τροφής απορροφάται από τα κύτταρα που επενδύουν τη γαστρεντερική οδό. Στο σώμα απορροφάται μόνο μικρό κλάσμα από το σίδηρο που καταναλώνουμε. Ο σίδηρος στη συνέχεια απελευθερώνεται στο αίμα και συνδέεται σε μια πρωτεΐνη, την τρανσφερρίνη, που τον μεταφέρει στο συκώτι. Στο συκώτι ο σίδηρος αποθηκεύεται ως φερριτίνη και απελευθερώνεται, όταν υπάρχει ανάγκη παραγωγής νέων ερυθρών από το μυελό των οστών.