Η σταδιακή εξασθένηση της ενέργειας σε ένα υπερηχογράφημα, καθώς τα ηχητικά κύματα κυκλοφορούν μέσω στους ιστούς, θα μπορούσε να αποτελεί πρώιμη ένδειξη για το αν μια έγκυος γυναίκα βρίσκεται σε κίνδυνο να γεννήσει πρόωρα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στο Σικάγο, College of Nursing.
Της Αρετής Διαμάντη
Ο πρόωρος τοκετός πριν από τις 37 εβδομάδες κύησης, είναι η κύρια αιτία των μακροχρόνιων προβλημάτων υγείας, αντιπροσωπεύοντας το 75 τοις εκατό των ανωμαλιών, όπως η εγκεφαλική παράλυση και η αναπτυξιακή καθυστέρηση.
Οι πρόωρες γεννήσεις κόστισαν στο σύστημα υγείας των ΗΠΑ περισσότερα από 26 δισεκατομμύρια $ το 2005, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.
Ερευνητές στο UIC Νοσηλευτικής με επικεφαλής την Barbara McFarlin, αναπληρώτρια καθηγητρια και επικεφαλής στο women, child and family health science, επιστημών υγείας, δήλωσε ότι μια εξέταση υπερήχου θα πρέπει να ανιχνεύει αλλαγές στην απορρόφηση του νερού και την αναπλήρωση του κολλαγόνου, καθώς ο τράχηλος αναδιαμορφώνεται, προσφέροντας μια μη επεμβατική μέτρηση των αλλαγών στον τράχηλο της μήτρας που συμβαίνουν πριν από τον τοκετό.
Οι τρέχουσες μέθοδοι για την πρόβλεψη του κινδύνου πρόωρου τοκετού βασίζονται σε μέτρηση του μήκους του τραχήλου της γυναίκας.
“Η αξιολόγηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας έχει γίνει ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο κλινικό μέτρο για τον εντοπισμό των γυναικών υψηλού κινδύνου για πρόωρο τοκετό», δήλωσε ένας από τους επιστήμονε, “Ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού είναι μεγαλύτερος στις γυναίκες με μικρό τράχηλο από ότι σε γυναίκες με μεγαλύτερο τράχηλο” .
Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Ultrasound in Medicine and Biology , σχεδόν 240 υπερηχογραφήματα πραγματοποιήθηκαν σε 67 γυναίκες για να εξετάσουν το μέγεθος του τραχήλου της μήτρας αλλά και τις αλλαγές που είχαν σημειωθεί. Οι αναλύσεις επικεντρώθηκαν στις αρχές της κύησης από τις δεκαεπτά έως και τις 21 εβδομάδες και από τις 22 έως τις 26 εβδομάδες.
Στις 17 με 21 εβδομάδες της κύησης, οι υπέρηχοι έδειξαν σημαντικές διαφορές στην εξασθένηση μεταξύ της ομάδας που αργότερα γέννησε πρόωρα, σε σχέση με την ομάδα εκείνων των τοκετών που πραγματοποιήθηκαν στην ώρα τους.