Ο τοκετός είναι αναμφισβήτητα το πιο τραυματικό γεγονός που το ανθρώπινο σώμα μπορεί να υποστεί και οι νέες τεχνικές απεικόνισης δείχνουν ότι έως και το 15 τοις εκατό των γυναικών έχει υποστεί πυελικούς τραυματισμούς που δεν επουλώνονται.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, εξηγούν ότι η χρήση μαγνητικής τομογραφίας μια τεχνική που συνήθως κρατούνται για αθλητική ιατρική,για τη διάγνωση των τραυματισμών από τοκετό, είναι λογική διότι ο τοκετός είναι τόσο τραυματικός όσο και ένα δύσκολο άθλημα. «Αν ένας αθλητής υποστεί ένα παρόμοιο τραυματισμό, θα βρεθεί σε ένα μηχάνημα MRI στη στιγμή «δήλωσε η Τ. Μίλλερ, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Νοσηλευτικής Σχολής. «Συνήθως λέμε στις γυναίκες πως αν έχουν περάσει έξι εβδομάδες μετά τον τοκετό δεν χρειάζονται παρακολούθηση. Δεν είναι όμως όλες οι γυναίκες που ξεπερνούν τα προβλήματα μετά από έξι εβδομάδες, ούτε είναι έτοιμες να επιστρέψουν στην εργασία τους».
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες μπορεί να χρειαστούν οκτώ μήνες ή περισσότερο για να θεραπευτούν από τα πυελικά τραύματα που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του τοκετού, και, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασκήσεις Kegel που συνταγογραφούνται δεν λειτουργούν καθόλου. «Οι γυναίκες με πυελικές κακώσεις, συχνά αισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά δεν καταλαβαίνουν γιατί και δεν μπορούν να λάβουν απαντήσεις από το γιατρό», είπε η Μίλερ. «Μια γυναίκα μπορεί να έχει προβλήματα της ουροδόχου κύστης, και σε ορισμένες περιπτώσεις πρόπτωση οργάνων εφόσον οι μύες της πυέλου δεν λειτουργούν αρκετά καλά για να τους κρατήσει στη θέση του”.
Προκειμένου να δώσει πιο σαφείς απαντήσεις, η Μίλερ και μια ομάδα μαιών, ακτινολόγων και μαιευτήρων μελέτησαν ομάδα εγκύων γυναικών υψηλού κινδύνου για πυελικό τραυματισμό και χρησιμοποίησαν τη μαγνιτική τομογραφία για τη διάγνωση της ζημίας και για την παρακολούθηση του χρόνου επούλωσης.
Αυτό που οι μαγνητικές τομογραφίες έδειξαν ήταν εντελώς νέο. Μέχρι πρότινος, οι ειδικοί πίστευαν ότι οι τραυματισμοί της πυέλου μετά τον τοκετό σχετίζονταν κυρίως με τα νεύρα και τους μύες. Οι εικόνες στη μελέτη της Μίλερ, έδειξαν ότι το ένα τέταρτο των γυναικών είχε υγρό στα οστά της περιοχής ή εμφάνιζε παρατεταμένο κατάγματα παρόμοιο με αθλητικό, ενώ τα δύο τρίτα εμφάνισαν επιπλέον υγρό στον μυ, το οποίο υποδεικνύει τραυματισμό παρόμοιο με σοβαρή μυϊκή καταπόνηση.
Η Μίλερ τόνισε ότι η ομάδα μελέτης επιλέχθηκε για τους παράγοντες υψηλού κινδύνου για μυϊκή ρήξη, και δεν είναι αντιπροσωπευτική του πληθυσμού των εγκύων. Οι περισσότεροι τραυματισμοί, συμπεριλαμβανομένων όλων των καταγμάτων έχουν θεραπευτεί μέσα σε οκτώ μήνες. Στο UM, μια υγιή Θεραπείας Κλινική βοηθά τις γυναίκες που έχουν βιώσει μια πιο σύνθετη γέννηση, ένα αποδυναμωμένο πυελικού εδάφους, ή έχουν καθυστερήσει την ανάκαμψη μετά τον τοκετό. Η κλινική είναι η πρώτη του είδους της στη χώρα και επικαλείται τα πορίσματα από τις μελέτες του Μίλερ.