Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει μια πρωτεΐνη που εξουσιοδοτεί τη μολυσματικότητα των βακτηρίων που προκαλεί γονόρροια, ανοίγοντας τη δυνατότητα ενός νέου στόχου για τα αντιβιοτικά και, ακόμα καλύτερα, ένα εμβόλιο.
Τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν σήμερα στα παθογόνα PLOS είναι ιδιαίτερα σημαντικά αφού το μικρόβιο Neisseria gonorrhoeae θεωρείται “superbug” λόγω της αντοχής του σε όλες τις κατηγορίες αντιβιοτικών που είναι διαθέσιμες για τη θεραπεία λοιμώξεων.
Η γονόρροια, μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια που έχει ως αποτέλεσμα 78 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις παγκοσμίως κάθε χρόνο, είναι πολύ επιζήμια εάν δεν αντιμετωπιστεί ή αντιμετωπιστεί ακατάλληλα.
Μπορεί να οδηγήσει σε ενδομητρίτιδα, πυελική φλεγμονώδη νόσο, έκτοπη κύηση, επιδιδυμίτιδα και στειρότητα. Τα μωρά που γεννιούνται από μολυσμένες μητέρες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο τύφλωσης.
«Οι μολύνσεις πολύ συχνά είναι σιωπηλές», δήλωσε η ερευνητής του κρατικού πανεπιστημίου του Όρεγκον Αλεξάντρα Σικάρα. “Μέχρι το 50% των μολυσμένων γυναικών δεν έχουν συμπτώματα, αλλά αυτά τα ασυμπτωματικά κρούσματα μπορούν να οδηγήσουν σε κάποιες πολύ σοβαρές συνέπειες για την αναπαραγωγική υγεία του ασθενούς, αποβολή ή πρόωρη παράδοση”.
Η ανάγκη για καλύτερη θεραπεία με αντιβιοτικά και ένα εμβόλιο πιέζεται. Τα στελέχη του N. gonorrhoeae που αντέχουν στις τελευταίες αποτελεσματικές επιλογές θεραπείας έχουν εμφανιστεί και εμφανίζονται αποτυχίες στη θεραπεία.
Η Sikora και η ερευνητική της ομάδα στο Κολλέγιο Φαρμακευτικής OSU / OHSU και στο εργαστήριο της Ann Jerse στο Πανεπιστήμιο Επιστημών Υγείας της Bethesda, Maryland, συνεργάστηκαν για να ανακαλύψουν μια νέα λιποπρωτεΐνη που χρησιμοποιεί το N. gonorrhoeae για να νικήσει την πρώτη γραμμή του έμφυτου ανοσοπροστασία.
Το σώμα βασίζεται σε ένζυμα γνωστά ως λυσοζύμες, τα οποία, όπως υποδηλώνει το όνομά τους, εμποδίζουν τα βακτηρίδια προκαλώντας το λύσιμο του κυτταρικού τους τοιχώματος ή τη διάσπασή τους. Οι λυσοζύμες είναι άφθονοι τόσο στα επιθηλιακά κύτταρα, τα οποία συνθέτουν τον ιστό στο εξωτερικό των οργάνων όσο και στο εσωτερικό των κοιλοτήτων του σώματος και στα φαγοκυτταρικά κύτταρα που προστατεύουν το σώμα από την κατάποση ξένων σωματιδίων και βακτηρίων.
Με τη σειρά τους, πολλά gram-αρνητικά βακτηρίδια-που χαρακτηρίζονται από το κυτταρικό περίβλημα τους που περιλαμβάνει μια προστατευτική εξωτερική μεμβράνη – έχουν αναπτύξει τρόπους για να νικήσουν τις λυσοζύμες. Πριν από την εργασία της ομάδας της Sikora, ωστόσο, μόνο μία πρωτεΐνη που καταπολεμά την λυσοζύμη ανακαλύφθηκε στο γένος Neisseria.
Τώρα που εντοπίστηκαν νέοι στόχοι, μπορούν να διερευνηθούν ως υποψήφιοι για τα νέα αντιβιοτικά ή ένα εμβόλιο – εάν ο αναστολέας της λυσοζύμης μπορεί να αναστείλει τον εαυτό του, τότε η ικανότητα που προκαλεί τη μόλυνση των βακτηρίων μειώνεται σημαντικά.
Η Sikora και οι συνεργάτες της ονόμασαν τη νέα πρωτεΐνη SliC, σύντομη για τον επιφανειακά εκτεθειμένο αναστολέα της λυσοζύμης της λυσοζύμης τύπου c. Η μελέτη της λειτουργίας του SliC σε καλλιέργεια καθώς και σε μοντέλο ποντικού γονόρροιας μολύνθηκε με Ν. Gonorrhoeae και έπειτα ελεγχόταν για έκφραση SliC σε μία, τρεις και πέντε ημέρες – οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πρωτεΐνη ήταν απαραίτητη για τον αποικισμό βακτηρίων λόγω της αντι-λυσοζύμης ρόλος.
“Αυτή είναι η πρώτη φορά που ένα ζωικό μοντέλο έχει χρησιμοποιηθεί για να αποδείξει τον ρόλο του αναστολέα της λυσοζύμης στη μόλυνση από γονόρροια”, ανέφερε ο Sikora. “Μαζί, όλα τα πειράματά μας δείχνουν πόσο σημαντικό είναι ο αναστολέας λυσοζύμης . Αυτό είναι πολύ συναρπαστικό.”