Οι ερευνητές αποδεικνύουν για πρώτη φορά σε έγκυες ότι η ομάδα Β αιμοληπτικού στρεπτόκοκκου χρησιμοποιεί μια τοξίνη για να διαφύγει από την ανοσολογική άμυνα πρώτης γραμμής στον πλακούντα και μολύνει ταχέως την αμνιακή κοιλότητα και το αναπτυσσόμενο έμβρυο. Η Ομάδα Β βακτηρίων του στρεπτόκοκκου είναι ένα μικρόβιο που συνήθως υπάρχει στο κατώτερο γεννητικό σύστημα του 20% σχεδόν των υγιών ενήλικων γυναικών. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αυτά τα βακτήρια μπορεί να ταξιδέψουν προς τη μήτρα, οδηγώντας σε πρόωρο τοκετό ή θνησιγένεια.
Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα χρονοδιάγραμμα για τη διαμετακόμιση της Ομάδα Β στρεπτόκοκκου στην αμνιακή κοιλότητα και διερεύνησαν το μηχανισμό για την παραβίαση των αμύνων του ξενιστή που πρέπει να προστατεύει το έμβρυο από τη μόλυνση. Οι παρατηρήσεις τους για την ταχύτητα αυτής της εισβολής θα μπορούσαν να αποτελέσουν πρότυπο για θεραπευτικές παρεμβάσεις, όπως ένα εμβόλιο. Στη μελέτη, τα βακτήρια της ομάδας Β στρεπτόκοκκου ήταν σε θέση να διαπεράσουν τον πλακούντα σε λιγότερο από μία ώρα “Μόλις τα βακτήρια έρχονται σε επαφή με τον πλακούντα, το παιχνίδι έχει τελειώσει», δήλωσε η Δρ Κριστίνα AdamsWaldorf, μαιευτήρας-γυναικολόγος και πρώτη συγγραφέας της μελέτης. Η πρώτη και πιο κρίσιμη απόκριση του ξενιστή σε τέτοια βακτήρια προέρχεται από ουδετερόφιλα, των οποίων ο ρόλος είναι να μπλοκάρουν την εισβολή σε οργανισμούς. Ακόμη και αν πεθάνουν, τα ουδετερόφιλα εξάγονται σε εξωκυττάριες παγίδες (δίχτυα) για να αποτραπεί η περαιτέρω διάδοση ή εξάπλωση των βακτηρίων. Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι μεταξύ των στελεχών του στρεπτόκοκκου ομάδας Β που εκφράζουν την τοξίνη χρωστική ουσία, η τοξίνη προκαλεί κυτταρικό θάνατο των ουδετερόφιλων και στη συνέχεια βοηθά τα βακτήρια να ξεφύγουν από την δράση των διχτυών εντός του πλακούντα. Αυτό το εύρημα αποτελεί μια σημαντική πρόοδο επειδή υποδηλώνει ότι κάθε εμβόλιο πρέπει να στοχεύει σε αυτή την τοξίνη και όχι απλώς να ενισχύει την παραγωγή του σώματος των ουδετερόφιλων. Η μελέτη χρησιμοποίησε ένα μοντέλο πρωτευόντων επειδή μοιάζει τόσο πολύ με την ανθρώπινη εγκυμοσύνη, είπαν οι ερευνητές, σε σχέση με τη διάρκεια της κύησης, της δομής του πλακούντα και την ανατομία της μήτρας, τον αριθμό των εμβρύων, την ανάπτυξη των οργάνωντου εμβρύου, και την αντιμετώπιση των βακτηρίων. Οι μελέτες στην εγκυμοσύνη των ποντικών, στα κουνέλια και τα ινδικά χοιρίδια στερούνται ορισμένων ομοιοτήτων, κάνοντας τα επιστημονικά ευρήματα να μεταφράζονται λιγότερο εύκολα για την ανθρώπινη εγκυμοσύνη.
