Εκατομμύρια ζευγάρια ανά τον κόσμο, τα οποία πρέπει να καταφύγουν στις μεθόδους εξωσωματικής γονιμοποίησης για να αποκτήσουν το δικό τους μωρό, έρχονται αντιμέτωπα με πολλά ηθικά διλήμματα που πολλές φορές φαντάζουν αδιέξοδα. Κρίσιμα ερωτήματα, όπως «πότε ξεκινάει η ανθρώπινη ζωή: Από την εμφύτευση ή από την στιγμή της γονιμοποίησης;» έχουν απασχολήσει τόσο την επιστημονική όσο και τη θρησκευτική κοινότητα χωρίς όμως να έχει δοθεί μια οριστική απάντηση που να μας πείθει χωρίς παράλληλα να μάς δημιουργεί και νέα ερωτήματα.
Ακόμη και οι ίδιοι οι υποψήφιοι γονείς, συχνά αναρωτιούνται για το πότε τελικά ξεκινά η ζωή του μωρού τους. Από την στιγμή που σε κάποιο εργαστήριο εξωσωματικής ενώθηκε το ωάριο με το σπερματοζωάριο ή τη μαγική εκείνη ημέρα που έγινε η εμβρυομεταφορά και η γυναίκα επέστρεψε σπίτι της γεμάτη προσδοκίες για την επερχόμενη κύηση; Παρόλο που η εξέλιξη των επιστημών μοιραία μάς δημιουργεί μια σειρά από ερωτήσεις που δεν έχουν απαντήσεις, θα πρέπει να κρατάμε ακέραιη την αισιοδοξία μας καθώς οι νέες ανακαλύψεις συχνά, έστω και τυχαία, μας παρέχουν πολλές από τις πληροφορίες που θα θέλαμε να γνωρίζουμε.
Ανακάλυψη Ελλήνων ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για την εμβρυομεταφορά
Είναι χαρακτηριστική και μόνο ενθουσιασμό προκαλεί η πρόσφατη ανακάλυψη Ελλήνων επιστημόνων, οι οποίοι κατάφεραν να αλλάξουν τα έως σήμερα παγκοσμίως γνωστά επιστημονικά δεδομένα για τη χρονική στιγμή που εμφυτεύονται τα έμβρυα στη μήτρα της μητέρας. Μέχρι πρότινος, η κραταιά αντίληψη στους ειδικούς της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ήταν ότι τα έμβρυα εμφυτεύονται μέχρι την έκτη μέρα μετά τη γονιμοποίηση. Μετά από αυτή την ημέρα οποιαδήποτε εμβρυομεταφορά δεν θα είχε καμία απολύτως τύχη.
Όμως ομάδα Ελλήνων επιστημόνων ανακοίνωσε στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Συνεδρίου Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής την πρώτη επιτυχημένη εμβρυομεταφορά έβδομης ημέρας μετά από βιοψία και προεμφυτευτική διάγνωση σε κατεψυγμένα έμβρυα έκτης ημέρας! Η ανακοίνωση αυτή αποτελεί μία ακόμα παγκόσμια πρωτιά, η οποία ανοίγει νέους ορίζοντες στην εφαρμογή της προεμφυτευτικής διάγνωσης αφού επιτρέπει τη διεξαγωγή της σε έμβρυα έκτης μέρας, διαδικασία η οποία παλαιότερα θεωρείτο απαγορευτική. Το γεγονός αυτό επιτρέπει την αύξηση του αριθμού των υπό εξέταση εμβρύων και άρα γεμίζει με ελπίδα τα ζευγάρια σχετικά με την ανεύρεση του κατάλληλου.
Τι μας μαθαίνουν οι επιστημονικές «ανατροπές» για την ίδια τη ζωή;
Αν αναρωτιέστε ποιο το πιθανό συμπέρασμα από τέτοιου είδους ανακαλύψεις, θα σας έλεγα πως πολλά από αυτά που θεωρούνται δεδομένα και «απαράβατα» στον χαώδη επιστημονικό χώρο της εξωσωματικής γονιμοποίησης τελικά μπορούν να ανατραπούν και έτσι να ανοίξουν καινούρια μονοπάτια στις ζωές των άτεκνων ζευγαριών επιτρέποντας σε πολλές γυναίκες να ελπίσουν ξανά.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πόσα νέα διλήμματα έχουν τεθεί επί τάπητος τα τελευταία χρόνια, με την εξέλιξη επιστημών όπως η βιολογία, η γενετική, η βιοτεχνολογία και η ιατρική. Μπορεί κανείς να διαλέξει το φύλο του μωρό του ή το χρώμα που θα έχουν τα μάτια του; Πότε μπορεί να επιτραπεί η κλωνοποίηση και για ποιους λόγους; Πόσο ηθικό είναι να «στοιβάζονται» στα «αζήτητα» των κέντρων εξωσωματικής, διεθνώς, τα έμβρυα που περίσσεψαν ή αυτά να εγκαταλείπονται δια παντός από τους βιολογικούς τους γονείς; Φαίνεται τελικά πως κάθε φορά που ένα ζευγάρι απολαμβάνει κάποια από τις επαναστατικές βιοτεχνολογικές θεραπείες πάντα θα γεννιούνται ηθικά ερωτήματα τόσο στο ίδιο όσο και στους επιστήμονες. Αυτό είναι το «τίμημα» που πληρώνουμε όλοι μας έχοντας όμως κερδίσει πολλά σε χρόνο και ποιότητα ζωής.