Γονίδιο Πάρκινσον: Μια πρωτοποριακή μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Scientific Reports, διαπίστωσε ότι το γονίδιο PINK1 του Parkinon είναι σημαντικό για τη δημιουργία νευρώνων που παράγουν ντοπαμίνη καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής και δεν είναι μόνο υπεύθυνο για τον πρόωρο θάνατο αυτών των νευρώνων. Η διεθνής έρευνα, με επικεφαλής το Ινστιτούτο Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου του Sheffield, χρησιμοποίησε δύο μοντέλα συστημάτων για να εξετάσει πώς παράγονται νευρώνες καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια αδυσώπητα προοδευτική νευροεκφυλιστική διαταραχή που επηρεάζει περίπου 145.000 άτομα στο UKA γονιδιακό ελάττωμα που συνδέεται με τη νόσο του Πάρκινσον και μπορεί όχι μόνο να προκαλέσει τον πρόωρο θάνατο των νευρώνων, αλλά και να επηρεάσει τη διαδικασία που δημιουργεί νευρώνες στον εγκέφαλο καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής μας, αποκάλυψε νέα μελέτη. Η διεθνής μελέτη, με επικεφαλής το Ινστιτούτο Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη μελλοντική θεραπεία ασθενών με τη νόσο του Πάρκινσον που αναπτύσσουν την ασθένεια λόγω ελαττώματος PINK1 ή παρόμοιων γονιδιακών ελαττωμάτων.
Η ανάπτυξη νέων θεραπειών και θεραπειών για να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου, να σταματήσει ή να αντιστρέψει το Πάρκινσον μπορεί τώρα να επικεντρωθεί στην ενίσχυση της δημιουργίας νέων νευρώνων που παράγουν ντοπαμίνη, αντί να προσπαθεί απλώς να προστατεύσει αυτούς τους νευρώνες από τον θάνατο αργότερα. Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν σήμερα στο Scientific Reports, χρησιμοποίησαν δύο μοντέλα συστημάτων για τη μέτρηση του τρόπου με τον οποίο η απενεργοποίηση του γονιδίου PINK1 επηρεάζει τους νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη στον εγκέφαλο των ενηλίκων. Οι νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη είναι τα πιο σοβαρά προσβεβλημένα εγκεφαλικά κύτταρα στη νόσο του Πάρκινσον. Συνήθως πιστεύεται ότι τα γονίδια του Πάρκινσον, όπως το ΡΙΝΚ1, προκαλούν πρόωρο θάνατο αυτών των νευρώνων, με τα συμπτώματα να αναπτύσσονται όταν πέφτουν οι αριθμοί των νευρώνων. Ωστόσο, εδώ, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μια ανεπάρκεια στο ΡΙΝΚ1 είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν λιγότεροι νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής.
Ο καθηγητής Νευρολογίας και Διαταραχών Κίνησης στο Ινστιτούτο Μεταφραστικής Νευροεπιστήμης του Σέφιλντ Oliver Bandmann, δήλωσε: Αυτό είναι ελάχιστα κατανοητό σε νευροεκφυλιστικές διαταραχές όπως η νόσος του Πάρκινσον.” «Γνωρίζουμε ότι οι μεταλλάξεις στο γονίδιο PINK1 προκαλούν μια πρώιμη έναρξη κληρονομικής μορφής της νόσου του Πάρκινσον. Εάν μπορούμε να κατανοήσουμε περαιτέρω την επίδραση αυτής της γενετικής μετάλλαξης στους νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη, μπορούμε να αναπτύξουμε νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις που στοχεύουν στην άμβλυνση αυτών που υπάρχουν.” Σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Λουξεμβούργου, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δύο συμπληρωματικά μοντέλα συστημάτων για να εξετάσουν τον τρόπο αναπαραγωγής των νευρώνων καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Η καθηγήτρια Marysia Placzek, Καθηγήτρια Αναπτυξιακής Νευροβιολογίας στο Τμήμα Βιοϊατρικής Επιστήμης, δήλωσε: “Αυτή η μελέτη επιβεβαιώνει τη δύναμη της χρήσης απλών μοντέλων οργανισμών για την προ-κλινική μεταγραφική έρευνα. Χρησιμοποιήσαμε το ζέβρα για να δείξουμε ότι οι νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη παράγονται στην ενηλικίωση με ρυθμό που μειώνεται με την ηλικία και ότι η ανεπάρκεια PINK1 εμποδίζει τη νευρογένεση αυτών των νευρώνων, σημαντικά στην πρώιμη ενήλικη ζωή. Οι διεθνείς συνεργάτες μας επιβεβαίωσαν τότε αυτά τα αποτελέσματα σε ένα μοντέλο ανθρώπινων οργανοειδών κυττάρων. “Η παρατήρηση μειωμένης ντοπαμινεργικής νευρογένεσης ενηλίκων στην ανεπάρκεια ΡΙΝΚ1 σε δύο συμπληρωματικά μοντέλα συστημάτων μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για μελλοντικές θεραπευτικές προσεγγίσεις στη νόσο του Πάρκινσον. Η μελλοντική έρευνα θα στοχεύει στον εντοπισμό των ακριβών μηχανισμών που συνδέουν τα γονίδια του Πάρκινσον με τη νευρογένεση. Αυτό θα μας επιτρέψει να διερευνήσουμε την ανάπτυξη γονιδιακής θεραπείας ή προσεγγίσεων μικρών μορίων για την ενίσχυση της νευρογένεσης στον εγκέφαλο ασθενών με τη νόσο του Πάρκινσον.
Η ανάπτυξη νέων θεραπειών για εγκεφαλικές παθήσεις όπως το Πάρκινσον είναι το κύριο επίκεντρο του Ινστιτούτου Σέφιλντ για τις μεταφραστικές νευροεπιστήμες, Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Ιατρικό Συμβούλιο Έρευνας, το Parkinson’s UK και το Wellcome Trust. Η νόσος του Πάρκινσον είναι η δεύτερη πιο κοινή νευροεκφυλιστική ασθένεια, με περίπου 10 εκατομμύρια άτομα να προσβάλλονται παγκοσμίως. Επί του παρόντος, μόνον οι συμπτωματικές επιλογές θεραπείας είναι διαθέσιμες στους ασθενείς. Το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ ξεκίνησε μια συνεχή προσπάθεια συγκέντρωσης χρημάτων για την έρευνα για τη νόσο του Πάρκινσον στα τέλη του 2019. Έκτοτε, το προσωπικό του Σέφιλντ, οι φοιτητές, οι απόφοιτοι και το ευρύ κοινό έχουν έρθει κοντά για να συγκεντρώσουν περισσότερα από 350.000 £ μέχρι στιγμής. Οι συνεχιζόμενες προσπάθειες αυτής της καμπάνιας πρόκειται να συνεχιστούν καθώς το Πανεπιστήμιο Σέφιλντ αφιερώνεται στην υποστήριξη της επόμενης επιτυχίας.