Το πρωτοπαθές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας είναι ο πιο κοινός τύπος γλαυκώματος. Είναι ελάχιστα κατανοητό και η εμφάνιση προκλινικών βιοδεικτών λιπιδίων που σχετίζονται με αυτήν την πάθηση προάγει την κατανόηση αυτής της οφθαλμικής νόσου. Πιο συγκεκριμένα, η απορρύθμιση του μεταβολισμού των λιπιδίων μπορεί να προτείνει νέες θεραπείες γι’ αυτόν τον τύπο γλαυκώματος. Η μελέτη βρήκε πως υψηλότερα επίπεδα δύο λιπιδίων -διγλυκεριδίων (DGs) και τριγλυκεριδίων (TGs)- συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο γλαυκώματος σε τέσσερις διαφορετικές ομάδες μελέτης.
Πώς διεξήχθη η μελέτη;
Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα αίματος από επαγγελματίες υγείας στο πλαίσιο των «Nurses’ Health Studies» και «Health Professionals’ Follow-Up Study», που ξεκίνησε το 1989, και τα αποθήκευσαν σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες και επιβεβαίωσαν ποιοι ανέπτυξαν το POAG. Επέλεξαν ταιριαστούς ελέγχους λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, το φύλο και άλλους παράγοντες. Επέλεξαν μόνο περιπτώσεις με αίμα στο αρχείο πριν από τη διάγνωση γλαυκώματος. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μεταβολικό προφίλ αυτών των δειγμάτων με εκτεταμένους ποιοτικούς ελέγχους χρησιμοποιώντας μια εξαντλητική στατιστική ανάλυση. Ανέφεραν με βεβαιότητα 369 μεταβολίτες που συνδέονται με περιπτώσεις γλαυκώματος.
Οι ερευνητές επανέλαβαν αυτά τα ευρήματα χρησιμοποιώντας τη Βιοτράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου περισσότεροι από 100.000 συμμετέχοντες είχαν δεδομένα μεταβολισμού και πάνω από 2.000 είχαν γλαύκωμα με βάση δεδομένα αυτοαναφοράς ή κωδικοποίησης σε νοσοκομεία. Η συλλογή δειγμάτων και η καθιέρωση της διάγνωσης του γλαυκώματος πραγματοποιήθηκε μεταξύ 2006 και 2010. Οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα και ανέφεραν δεδομένα πίσω στη BioBank του Ηνωμένου Βασιλείου το 2019. Ανέκτησαν αποτελέσματα μέσω μιας ερευνητικής εφαρμογής.
Πέντε μεμονωμένα λιπίδια από 369 μεταβολίτες από 39 διαφορετικές κατηγορίες κατέδειξαν μια ονομαστική ανεπιθύμητη συσχέτιση με το POAG σε επαγγελματίες υγείας μετά από προσαρμογή για πολλούς παράγοντες κινδύνου, όπως φυλή, εθνικότητα, οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος, κατάσταση καπνίσματος και φυσική δραστηριότητα. Οι ερευνητές στη συνέχεια αξιολόγησαν τις κατηγορίες μεταβολιτών σε σχέση με το POAG. Διαπίστωσαν ότι οι ΓΔ και οι ΤΓ συλλογικά συνδέονταν δυσμενώς με την POAG.
Η POAG διακρίνεται σε περιπτώσεις με απώλεια παρακεντρικής όρασης και σε αυτές με περιφερική απώλεια όρασης. Παρόλο που υπήρχαν λιγότερες περιπτώσεις απώλειας παρακεντρικής όρασης σε αυτή τη μελέτη, οι ανεπιθύμητες ενέργειες για DGs/TGs ήταν ισχυρότερες σε ασθενείς με γλαύκωμα με απώλεια παρακεντρικής όρασης σε σύγκριση με εκείνους με απώλεια περιφερικής όρασης. Η δυσμενής σχέση μεταξύ των TGs, των DGs και του γλαυκώματος επαναλήφθηκε στη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου.
Τι σημαίνουν αυτά τα ευρήματα;
Τα ευρήματα των υψηλών TGs και υψηλών DGs και του γλαυκώματος εγείρουν ερωτήματα σχετικά με το εάν η χρήση στατινών θα μπορούσε να διορθώσει τη δυσλιπιδαιμία και να μειώσει τον κίνδυνο γλαυκώματος. Οι μελέτες παρατήρησης που αξιολόγησαν τις στατίνες σε σχέση με το γλαύκωμα ήταν ασυνεπείς. Επιπλέον, οι βιοδείκτες λιπιδίων μπορεί επίσης να εμπλέκουν την αντίσταση στην ινσουλίνη στο γλαύκωμα. Η εξέταση δεικτών που συνδέονται συλλογικά με την αντίσταση στην ινσουλίνη στο γλαύκωμα μπορεί να είναι χρήσιμη.